Οι συμβιβασμοί του Νιόπλια και ο θρίαμβος του Ντε Μος

Πήρε ρεβάνς ο Ντε Μος για λογαριασμό του Τεν Κάτε;

Αν υποθέσουμε ότι ο Ααντ Ντε Μος ταξίδεψε μέχρι την Αθήνα, ως προπονητής της Καβάλας, προκειμένου να πάρει εκδίκηση για λογαριασμό του συμπατριώτη του Χενκ Τεν Κάτε, τότε τα κατάφερε και με το παραπάνω. Ο νεοφερμένος Ολλανδός τεχνικός νίκησε κατά κράτος τον Νίκο Νιόπλια στην μάχη των πάγκων και αυτό είναι μια πραγματικότητα κι όχι υπόθεση εργασίας.

Τα λάθη του Νιόπλια

Η αλήθεια είναι πως ο Έλληνας προπονητής, για πρώτη φορά από τότε που ανέλαβε τον Παναθηναϊκό, πιάστηκε στον ύπνο προχωρώντας ταυτόχρονα σε λάθος κινήσεις από τον πάγκο. Για την ορθότητα ή όχι της αλλαγής του Σεμπάστιαν Λέτο με τον Σωτήρη Νίνη στο ημίχρονο δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά πράγματα. Το γεγονός πως ο ίδιος ο Ντε Μος αμέσως μετά το τέλος του αγώνα, δήλωσε ανακουφισμένος από την αντικατάσταση του Αργεντινού νομίζω πως τα λέει όλα. Έναν ποδοσφαιριστή με την ικανότητα του Λέτο στο ένας εναντίον ενός, που μπορεί με τις ντρίμπλες του να δημιουργήσει αριθμητικό πλεονέκτημα απέναντι σε άμυνες … «καβούκια» κι οποίος είναι ο μοναδικός κλασικός ακραίος με τάση να παίζει στη γραμμή και να δίνει πλάτος στο παιχνίδι ανοίγοντας παράλληλα τους χώρους, σε τέτοια ματς είναι απαραίτητος. Ακόμα κι αν δεν πηγαίνει καλά, αυτό που χρειάζεται είναι βοήθεια από τον πάγκο για να βρει χώρους κι όχι αλλαγή. Πόσο μάλλον όταν για να αξιοποιηθεί ο Νίνης στον άξονα μετατοπίζεται αριστερά ο Καραγκούνης.

Καλός, «χρυσός» ο Σιμάο, αλλά πρόκειται για έναν μονοδιάστατο ποδοσφαιριστή, με τεράστιες τεχνικές αδυναμίες, που σε εντός έδρας ματς με θεωρητικά υποδεέστερους αντιπάλους, δεν έχει να προσφέρει απολύτως τίποτα. Αντιθέτως, πρόκειται για ένα σπουδαίο «εργαλείο» όταν αξιοποιείται σωστά σε ματς ειδικών συνθηκών, όπως αυτό του Αλκαζάρ ή όταν αναλαμβάνει να διορθώσει «ανορθογραφίες» και να κλείσει «τρύπες» όπως για παράδειγμα στο ματς με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.

Το πλάνο του Ντε Μος

Αλήθεια όμως πως λειτούργησε ο Ντε Μος παίρνοντας την παρτίδα; Χρησιμοποίησε τον ανασταλτικό χαφ, Ντικρόκ, ως δεξί μπακ, ποντάροντας στην ικανότητα του στο ατομικό μαρκάρισμα και δικαιώθηκε για την δουλειά που έκανε πάνω στον Λέτο, εκ των κορυφαίων του Αλκαζάρ δηλαδή.. Τοποθέτησε τον κεντρικό χαφ, Ορούμα, στην κορυφή τα επίθεσης για να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, να κρατάει μπάλα δηλαδή και να μοιράζει στους ταχύτατους Λάκη και Ονουάτσι. Και μπορεί το πείραμα με το Λάκη να παίζει στον άξονα να μη του βγήκε, αλλά η τοποθέτηση του δαιμόνιου Ονουάτσι δεξιά αντί της κορυφής, κράτησε τον Σπυρόπουλο πίσω απενεργοποιώντας τελείως την αριστερή πτέρυγα του Παναθηναϊκού και αφήνοντας τον Λέτο χωρίς την παραμικρή βοήθεια. Όλο το βάρος της πράσινης ανάπτυξης αναπόφευκτα έπεσε δεξιά σε Σαλπιγγίδη και Βύντρα. Όταν λοιπόν ο αριστερός οπισθοφύλακας, Κβοζντένοβιτς, είδε την κίτρινη κάρτα πριν συμπληρωθεί το εικοσάλεπτο, ο Ντε Μος τον απέσυρε άμεσα περιορίζοντας τον κίνδυνο να μείνει η ομάδα του με δέκα παίκτες, μια που ο Σέρβος έπρεπε να μαρκάρει για το υπόλοιπο διάστημα τον πιο γρήγορο Σαλπιγγίδη. Ο Οικονόμου γύρισε πίσω και ο Σμολάρεκ πήρε θέση μπροστά του στα χαφ και ήταν αυτός που έκρινε το ματς με τα δύο γκολ.
Δέκα λεπτά μετά την έξοδο του Λέτο από το παιχνίδι ο Ντε Μος κάνει την πιο σημαντική κίνηση. Διακρίνοντας πλέον πως ο Ντικρόκ δεν είναι απαραίτητος στην άμυνα, με αντίπαλο τον Καραγκούνη πλέον, βάζει ένα δεξί μπακ, τον Πετκάκη, βγάζει τον αρνητικό Λάκη και προωθεί τον Ντικρόκ στη φυσική του θέση, ως τρίτο ανασταλτικό χαφ δηλαδή απελευθερώνοντας τον. Αυτό ήταν. Οι ισορροπίες είχαν πλέον αλλάξει. Απάντηση ο Νιόπλιας δεν είχε, παρά μόνο να ρίξει τον Κλέιτον στο ματς αντί του Σιμάο, βάζοντας δηλαδή ακόμα ένα κορμί στον ήδη «μποτιλιαρισμένο» άξονα της μεσαίας γραμμής. Αποτέλεσμα; Σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο ο Παναθηναϊκός δημιούργησε μόλις μία ευκαιρία με τον Πετρόπουλο στο τρίτο λεπτό των καθυστερήσεων…

Συμπέρασμα

Δεν είναι κακό θεωρητικά ασθενέστερες ομάδες να βγαίνουν νικητές από τον αγωνιστικό χώρο. Το αντίθετο μάλιστα. Εκτός κι αν δεν θέλουμε ένα πρωτάθλημα ανταγωνιστικό. Εκτός κι αν θέλουμε ένα πρωτάθλημα ανταγωνιστικό, αλλά μόνο για τους υπόλοιπους, με την ομάδα μας να νικάει συνέχεια. Η Καβάλα πήρε μια πεντακάθαρη και πανάξια νίκη και ο πολύπειρος Ντε Μος επικράτησε στην «μάχη» των πάγκων. Αυτό δεν σημαίνει πως ο Νιόπλιας είναι κακός προπονητής. Την άποψη μου, άλλωστε, για τον Έλληνα τεχνικό την έχω εκφράσει κατ’ επανάληψη. Η ισοπέδωση και η θριαμβολογία δεν είναι καλοί σύμβουλοι. Η μόνη σοβαρή ένσταση που έχω όσον αφορά στη λειτουργία του Νιόπλια στον Παναθηναϊκό μέχρι τώρα είναι η σχέση του με τα «βαριά» ονόματα της ομάδας. Την θέση του στην ενδεκάδα δεν θα πρέπει να την θεωρεί δεομένη κανείς. Ούτε την παρουσία του στον αγωνιστικό χώρο επί 90 λεπτά ανεξαρτήτως αναγκών του παιχνιδιού και τακτικής. Η αλλαγή του Λέτο στο ημίχρονο δείχνει έναν προπονητή που κάνει συμβιβασμούς και κατά την προσωπική μου αντίληψη τουλάχιστον, δεν υπακούει στην προσωπική του βούληση. Αυτό σίγουρα δεν αποτελεί καλό οιωνό για τη συνέχεια… Κάπως έτσι χάνεται ο έλεγχος.