Για ρίξτε μια... ματιά στον ΠΑΟΚ

Δεν είναι πολλές οι φορές που μία ελληνική ομάδα περνάει νικηφόρα από το Καραϊσκάκη με εμφάνιση μάλιστα που δεν αφήνει περιθώρια για κάθε είδους αντιρρήσεις αναφορικά με την τελική έκβαση της αναμέτρησης. Ο ΠΑΟΚ ήταν για ένα τουλάχιστον ημίχρονο, το πρώτο, υπόδειγμα ομάδας στον αγωνιστικό χώρο έχοντας απέναντι του ένα συνονθύλευμα καλών παικτών, που αδυνατούσαν να αλλάξουν δεύτερη πάσα.

Ο Πάμπλο Γκαρσία στην μεσαία γραμμή υπήρξε για ακόμα μία φορά ο απόλυτος κυρίαρχος. Είναι ο άνθρωπος πάνω στον οποίον έχει χτιστεί ο ΠΑΟΚ. Ελέγχει απολύτως τον ρυθμό, τον αυξομειώνει ανάλογα με την περίσταση, βγάζει σωστά την μπάλα στα πλάγια και η ανασταλτική του λειτουργία είναι εξαιρετική. Αυτός και ο Βιτόλο ήταν τα κλειδιά του Φερνάντο Σάντος στον δρόμο προς τη νίκη. Οι δυο τους «ξεδόντιασαν» τον Ολυμπιακό στα άκρα του, προσφέροντας βοήθειες και κάλυψη στους δυο μπακ. Ο μεν Ισπανός δεξιά στον Σνάουτσνερ, ο δε Ουρουγουανός αριστερά στον Λίνο. Αποτέλεσμα; Ο Ζαϊρί αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο, ο Τοροσίδης απλώς υπήρχε στο χορτάρι και οι ερυθρόλευκοι προσπαθούσαν να απειλήσουν χωρίς επιτυχία από τον άξονα με τον ντεφορμέ Ντιόγκο και τον αργό Οσκαρ να βγαίνει από πίσω. Εύκολη δουλειά δηλαδή για τον πολύπειρο Κοντρέρας…

Στο οργανωτικό κομμάτι η ικανότητα του ΠΑΟΚ να κυκλοφορεί τη μπάλα με περισσή ευκολία αναγκάζοντας τον Ολυμπιακό να… τρέχει, επιδείνωσε ακόμα περισσότερο την κατάσταση με το έλλειμμα φυσικής κατάστασης των ποδοσφαιριστών του Μπόζινταρ Μπάντοβιτς. Ακόμα και υπό πίεση, οι Θεσσαλονικείς έβγαζαν την μπάλα από την περιοχή τους αλλάζοντας πολλές κοντινές πάσες δίχως να ψάχνουν με «καμινάδες» τον Εντίνιο στην κορυφή της επίθεσης δίνοντας ανάσες, επί της ουσίας, στους… κουρασμένους χαφ του Ολυμπιακού. Σημαντικό ρόλο σ’ αυτό έπαιζε, όσο τον κρατούσαν τα πόδια του, ο Βλάνταν Ιβιτς, με το απλό, πλην όμως μεστό, παιχνίδι του. Ο Σέρβος είναι η ζωντανή απόδειξη πως ένα ποδοσφαιριστής μπορεί να φύγει ως αποτυχημένος από μια ομάδα και να ηγείται μιας άλλης, ανάλογου βεληνεκούς.

Αν κάτι χρεώνουν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ στον Φερνάντο Σάντος, είναι ο συντηρητικός τρόπος με τον οποίον προσεγγίζει τα παιχνίδια και κυρίως τα ντέρμπι. Στον αρνητικό σερί 19 αγώνων δίχως νίκη στο πρωτάθλημα κόντρα στις ομάδες του τέως ΠΟΚ, είναι αλήθεια πως ο Πορτογάλος έχει βάλει το χεράκι του. Και φάνηκε και στο ματς της Κυριακής. Όταν ο Ιβιτς περπατούσε πλέον λόγω κούρασης (σ.σ. προερχόταν από τραυματισμό) δημιουργώντας μία «τρύπα» στον άξονα, ανασταλτικά και οργανωτικά, ο Φωτάκης έμενε καθηλωμένος στον πάγκο. Όταν ο Σορλέν αδυνατούσε να τρέξει πλέον την αριστερή πτέρυγα, ο Κουτσιανικούλης έκανε ακόμα ζέσταμα. Ο Σάντος ασφαλώς και δεν είναι ο καλύτερος προπονητής στον κόσμο. Έχει καταφέρει όμως με τη δουλειά του, τη συνέπεια στην ποδοσφαιρική του λογική και την στήριξη του Ζαγοράκη και του Βρύζα, να φτιάξει ένα σύνολο, που παίζει το ποδόσφαιρο το οποίο ο ίδιος θέλει. Και σε όποιον αρέσει… Σε συνδυασμό μάλιστα με την λογική της διοίκησης, που σκοπεύει να διατηρήσει το υπάρχον έμψυχο υλικό για τα επόμενα χρόνια με μικρές μόνο, απαραίτητες προσθήκες, οι φίλοι του ΠΑΟΚ μπορούν να ονειρεύονται. Για την ώρα, έχουν την χαρά να παρακολουθούν την πλέον καλοδουλεμένη ομάδα του πρωταθλήματος. Από το να ψάχνουμε λοιπόν γιατί έχασε ο Ολυμπιακός, ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στον ΠΑΟΚ…