H νέα ευκαιρία του Παναθηναϊκού και η «μάχη» του τίτλου

Για τον Παναθηναϊκό, έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα φέτος, οι νίκες από εδώ και πέρα και μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος είναι το μοναδικό ζητούμενο και οι εμφανίσεις μπαίνουν ασφαλώς σε δεύτερο πλάνο. Καλό είναι να συνδυάζονται και τα δύο, αλλά με την διαφορά από τον Ολυμπιακό στους επτά βαθμούς στο μυαλό όλων είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος η οποία θα έχει πολλαπλά οφέλη για τους πράσινους.

Κατ’ αρχήν, θα αποτελέσει μία τεράστια τόνωση ηθικού για τα επόμενα χρόνια και με δεδομένο πως ο Παναθηναϊκός χτίζει μία ομάδα γύρω από νέους σε ηλικία ποδοσφαιριστές, αυτή μοιάζει άκρως απαραίτητη για την επιτυχία του εγχειρήματος. Ο 27χρονος Τζόρβας, ο 26χρονος Σπυρόπουλος, ο 24χρονος Πετρόπουλος, ο 22χρονος Μαρίνος, ο 24χρονος Χριστοδουλόπουλος, ο 19χρονος Νίνης, ακόμα και ο 25χρονος Αλέξανδρος Τζιόλης έχουν χρόνια καλής μπάλας μπροστά τους και δείχνουν ικανοί να σηκώσουν το βάρος του πρωταγωνιστικού ρόλου στο απώτερο μέλλον. Και δίπλα στα ελληνόπουλα, υπάρχει κι ένας αριθμός ξένων, όχι τόσο μεγάλος ώστε να διαταράσσει την ισορροπία, που μπορεί να τα πλαισιώσει μεγαλώνοντας επί της ουσίας μαζί τους. Ο Λέτο είναι μόλις στα 23 του, ο Μπιάρσμιρ στα 24, ο Ρουκάβινα στα 23, ο Σιμάο στα 21. Σ’ αυτούς προσθέστε τον δανεικό στην Κορίνθιανς, Μάτος, που είναι 26 χρόνων και τον 22χρονο, δανεικό στην Παλμέιρας, Ντέιβιντ. Υπάρχει και ο 26χρονος Ιβανσιτς, αλλά δεν υπάρχει πιθανότητα οι Γερμανοί της Μάιντς να μην πληρώσουν τα χρήματα που απαιτούνται το καλοκαίρι, προκειμένου να τον αγοράσουν... εκμεταλλευόμενοι το λάθος του Χενκ Τεν Κάτε. Η μαγιά δηλαδή υπάρχει για την δημιουργία μιας άκρως ανταγωνιστικής και ισορροπημένης ομάδας που θα έχει διάρκεια αρκετών χρόνων. Το ζητούμενο είναι η διαχείριση του υλικού…

Κατά δεύτερο λόγο, το πρωτάθλημα θα δώσει στον Παναθηναϊκό μία θέση απ’ ευθείας στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Αποφεύγει την ταλαιπωρία συμμετοχής στην διοργάνωση από τον τρίτο προκριματικό γύρο της διοργάνωσης, που σημαίνει καλύτερος προγραμματισμός της προετοιμασίας, μετεγγραφικές κινήσεις δίχως το άγχος της πρόκρισης και του οικονομικού προγραμματισμού και περισσότερες εμπειρίες και παραστάσεις για τους νέους.
Μετά από αρκετά χρόνια, από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 δηλαδή, ο Παναθηναϊκός έχει την ευκαιρία να «χτίσει» ξανά. Μένει να δούμε αν θα διατηρήσει αρχικώς και αν θα αξιοποιήσει στη συνέχεια το υλικό που διαθέτει.

Η αλήθεια πάντως είναι πως είναι ακόμα πολύ νωρίς για να μιλάει κανείς για ξεκαθάρισμα του τοπίου όσον αφορά στην κορυφή του βαθμολογικού πίνακα. Ακολουθούν και για τους δύο, Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό δύσκολες εκτός έδρας αναμετρήσεις. Περισσότερες μάλιστα για τους πράσινους, που θα παίξουν μακριά από την έδρα τους κόντρα σε Άρη, Λάρισα, ΠΑΟΚ, Πανιώνιο, Αστέρα, Ατρόμητο και ΠΑΣ, ενώ περιμένουν και την ΑΕΚ στην κοινή έδρα του Ολυμπιακού Σταδίου. Οκτώ δύσκολα παιχνίδια δηλαδή, διατηρώντας πάντως το πλεονέκτημα πως θα υποδεχθούν τους ερυθρόλευκους στο ΟΑΚΑ. Από την άλλη, επί της ουσίας, πέντε είναι οι «έξοδοι» για τον Ολυμπιακό, αφήνοντας κανείς έξω το ταξίδι στην Κομοτηνή για την κόντρα με τον αδύναμο και υποβιβασμένο ήδη Πανθρακικό.

Αν πάντως η καταγραφή των πραγματικών στοιχείων αφήνει ακόμα ανοιχτή την υπόθεση «τίτλος», η αγωνιστική παρουσία των δύο ομάδων την δεδομένη χρονική στιγμή δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για εντυπωσιακές αλλαγές.