Τα τελευταία 15 χρόνια, στην κυριαρχία δηλαδή του Ολυμπιακού στο ελληνικό ποδόσφαιρο, τα λάθη της διοίκησης των ερυθρόλευκων ήταν αρκετά. Πότε όμως δεν ήταν καθοριστικά ώστε να του στοιχίσουν την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος.
Ξαφνικά φέτος, λες και όλα έχουν παγώσει στο λιμάνι.
Η πρόσληψη του Τιμούρ Κετσπάγια χωρίς λόγο και αιτία θεωρήθηκε λανθασμένη από την ίδια τη διοίκηση που την πραγματοποίησε. Στη θέση ήρθε ένας μεγάλος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής αλλά όχι και μεγάλος προπονητής. Οι φίλοι της ομάδας άκουσαν Ζίκο, Φενέρμπαχτσε, Ρωσία και δέχτηκαν την επιλογή αφού πρώτα είχαν ηρεμήσει με την απομάκρυνση του Τιμούρ.
Τώρα τους φταίει και αυτός. Τα λάθη του Ζίκο είναι αρκετά. Κανείς δεν είπε το αντίθετο. Μήπως όμως τα λάθη άλλων είναι περισσότερα και σημαντικότερα; Δεν γίνεται αυτή τη στιγμή να χτυπήσεις τον Παναθηναϊκό αν δεν αποκτήσεις ποδοσφαιριστές που θα κάνουν τη διαφορά μέσα σε δυο εβδομάδες. Ο Ολυμπιακός επιστρέφει σε επιλογές δυο και τριών ετών πίσω. Επαναφέρει τον Λούα-Λούα, ο οποίος από την ημέρα που έφυγε, ανταγωνιστικό επίπεδο δεν βρήκε στο δρόμο του. Προσπαθεί να επαναφέρει τον Καστίγιο, ο οποίος μετά το Κόπα Αμέρικα και τις εξαιρετικές εμφανίσεις του με το Μεξικό το 2007 σταμάτησε να ταράζει τα νερά με τις ντρίμπλες του.
Θα αποκτήσει δηλαδή ο Ολυμπιακός δυο ποδοσφαιριστές, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν είναι σε καλύτερο αγωνιστικό επίπεδο από αυτούς που υπάρχουν ήδη στην ομάδα. Ακόμα κι από τον Γκαλέτι, ο οποίος φαίνεται πόσο πολύ έχει ταλαιπωρηθεί από τους δυο σοβαρούς τραυματισμούς που είχε στο ξεκίνημα της χρονιάς.
Το λάθος λοιπόν δεν σταματά μόνο στο Ζίκο. Όταν πριν από δυο εβδομάδες καταθέτεις πρόταση αγοράς για τον Μπεν Αρφά ύψους 8,5 εκ. ευρώ σημαίνει ότι μπορείς να «χτυπήσεις» και έναν ποδοσφαιριστή με 4 ή 5 εκ. ευρώ. Πώς από τα 8,5 πέφτεις σε αυτούς που εσύ άφησες να φύγουν είναι ένα ερώτημα που κανείς μέχρι στιγμής δεν δείχνει διατεθειμένος να απαντήσει…