Αξέχαστα ευτράπελα μιας δεκαετίας (2000-09)

Παίκτες χάνουν την ισορροπία τους, διαιτητές κάνουν τσουλήθρα. Αφθονούν στην TV τέτοια φιλμάκια. Τα πιο ωραία ευτράπελα, όμως, δεν ξεπηδούν από τον ίδιο τον αθλητισμό. Πηγάζουν από τον εναγκαλισμό άλλων με αυτόν. Μια και κλείνουμε την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, σας εκμυστηρεύομαι ποια (τέτοια) εγχώρια ευτράπελα των ετών 2000-2009 θα μου μείνουν αξέχαστα.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2000: η ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ κατακτά το Κύπελλο Σαπόρτα, το δεύτερο ευρωπαϊκό τρόπαιό της έπειτα από εκείνο του μακρινού 1968. Συγκινημένος από τη γεφύρωση του μεγάλου χρονικού χάσματος, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης σπεύδει να εξαλείψει και τις διαφορές ανάμεσα στα αθλήματα: αποστέλλει τηλεγράφημα συγχαρητηρίων στην... ΠΑΕ ΑΕΚ.

Σύμφωνοι, στην ουσία το λάθος βαραίνει το πρωθυπουργικό Γραφείο Τύπου. Ως γνωστόν, οι σχέσεις του Κ. Σημίτη με τον αθλητισμό είναι πιο χαλαρές κι από τους κοιλιακούς μυς του Θ. Πάγκαλου. Εστω κι έτσι, όμως, το πράγμα παράγει συμβολισμό: ο πρωθυπουργός που πίστωνε στην «ισχυρή Ελλάδα της ΟΝΕ» κάθε αθλητική επιτυχία αγνοούσε ότι οι ΠΑΕ δεν σχετίζονται με το μπάσκετ. Αν, πάλι, άκουγε «ΚΑΕ», πιθανότατα θα νόμιζε ότι ήταν καμιά χρηματιστηριακή εταιρεία. Κάτι σαν «Καραμήτρος Αναπτυξιακή Επενδυτική».

Τέτοιες γκάφες θα μπορούσαν να προκαλέσουν οικονομικές και πολιτικές επιπλοκές. Φαντάζεστε να κερδίσει (άλλο ένα) ευρωπαϊκό τρόπαιο ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ και να μάθει ο Γιαννακόπουλος ότι ο Παπανδρέου συνεχάρη τον Πατέρα; Από την επομένη θα μεταφερθούν εκτός Ελλάδας όλες οι οικονομικές δραστηριότητες των Γιαννακοπουλαίων.

ΙΟΥΛΙΟΣ 2004: Η Εθνική Ελλάδας είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης (στο ποδόσφαιρο, κύριε Σημίτη, στο ποδόσφαιρο). Στο Καλλιμάρμαρο, το τεράστιο πλήθος δυσφορεί με την πασαρέλα των επισήμων. Προνοητικός ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Ορφανός, μιλάει λίγο και νωρίς, προτού ξεχειλίσει η γκρίνια. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Β. Γκαγκάτσης, αποδοκιμάζεται αγρίως. Η δήμαρχος Αθηναίων, Ντόρα Μπακογιάννη, εξασφαλίζει κάποια προσοχή μόνο όταν εκτελεί χρέη διερμηνέα του Οτο Ρεχάγκελ.

Η μεγάλη στιγμή, όμως, είναι άλλη: το πλήθος στο Καλλιμάρμαρο μένει «μάρμαρο», ακούγοντας τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να αποδίδει τον άθλο στα σταυροκοπήματα των παικτών και στη βούληση της Παναγίας. Μα καλά, δεν έκαναν τον σταυρό τους πολλοί ποδοσφαιριστές της Εθνικής και στα χρόνια κατά τα οποία η ομάδα αδυνατούσε να σταυρώσει επιτυχία; Κι η Παναγιά η Γαλανολευκοφορούσα τώρα ανακάλυψε το know how να κατατροπώσει την Παναγία των Παρισίων ή την «Παναγία τη Μιλανέζα» -κατά την ανακάλυψη Βέγγου στο «Ψηλά τα χέρια, Χίτλερ»; Τόσες δεκαετίες γιατί μας άφηνε καταφρονεμένους και παραπονεμένους;

Τι έγινε, ακριβώς; Στο «παρά πέντε» του Euro 2004 κλείσαμε τη μεταγραφή της Μεγαλόχαρης των ορθοδόξων, ή μήπως η μπλε κάρτα της κατέφθασε με καθυστέρηση δεκαετιών; Ατιμη γραφειοκρατία...

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2006: Ο Π. Φασούλας εκλέγεται δήμαρχος Πειραιά. Από τα μεγάφωνα του εκλογικού κέντρου του ακούγεται στεντόρειος ο ύμνος του Ολυμπιακού προς τέρψιν των περισσότερων δημοτών. Αν, πάλι, είσαι φανατικός οπαδός -ας πούμε- του Εθνικού, ψήφισες Φασούλα και δεν ανέχεσαι τον ύμνο του Ολυμπιακού ως επινίκιο δημαρχικό ύμνο, δικαιούσαι θέση στο βιβλίο Γκίνες: ψηφοφόρος που γίνεται «κοψοχέρης» την ίδια τη νύχτα των εκλογών συνιστά ρεκόρ ταχύτητας.

Με τον ύμνο του Ολυμπιακού, ο Π. Φασούλας απαντά στο ανεπίσημο σλόγκαν που είχαν επιστρατεύσει ορισμένοι εκ των οπαδών του αντιπάλου του, Π. Αγραπίδη: «Οχι ΠΑΟΚτσή δήμαρχο στον Πειραιά». Αυτό είναι που λένε «αντιπαράθεση για τα φλέγοντα θέματα της πόλης».
ΙΟΥΛΙΟΣ 2009: δύο ιερείς γίνονται «Ιουλιανοί παραβάτες». Ποιον ιερό κανόνα, όμως, παραβιάζουν ο πατήρ Πέτρος κι ο πατήρ Χρήστος, πηγαίνοντας στο γήπεδο της Τούμπας; Γιατί οι αντίστοιχες Μητροπόλεις τούς καλούν, εξαγριωμένες, σε απολογία; Αγνωστο. Βρε μπας και τα γήπεδα θεωρούνται χώροι του Διαβόλου; Αν είναι έτσι, γιατί οι Μητροπολίτες ανά την Ελλάδα τρέχουν σε εκδηλώσεις για «γεννητούρια» γηπέδων;

Γρήγορα ξεδιαλύνεται το μυστήριο: στην Τούμπα είναι αφορισμένη η Θύρα 4, στην οποία συχνάζουν οι δύο ιερείς. Αντιθέτως, είναι ευλογημένη -ή τουλάχιστον ανεκτή- η Θύρα 1. Μόνο που οι δύο «πατέρες ΠΑΟΚ» δεν έχουν καμία διάθεση να συμμορφωθούν με την υπόδειξη «αν είσαι και παπάς, στα επίσημα θα πας».

Παρεμπιπτόντως, ο μητροπολίτης που έχει βάλει στην μπούκα τον πατέρα Χρήστο είναι ο Ανθιμος. Ο κατ’ εξοχήν υψηλόβαθμος της Εκκλησίας που θεωρεί ότι έχει κάθε κοσμικό δικαίωμα στον άμβωνα: να μετατρέπει έναν ναό σε εκλογικό κέντρο της Ντόρας, να κάνει σεμινάρια εξωτερικής πολιτικής, να στηλιτεύει κόμματα, να κηρύττει την απέχθεια προς τους μετανάστες, φωνάζοντας «Να φύγετε». Ε, ο ίδιος είναι που αμφισβητεί το δικαίωμα ενός παπά να πηγαίνει στο γήπεδο, στην κερκίδα της αρεσκείας του. Η 4 είναι η Θύρα της κολάσεως κι εμείς όπου να 'ναι θα τη διαβούμε τη θύρα του ψυχιάτρου...

ΥΓ.: αύριο, ευτράπελα (περισσότερα) της δεκαετίας από το εξωτερικό.