Για τους δύο μεγάλους του ελληνικού μπάσκετ το 2009 τελειώνει με μέρες απομυθοποίησης. Μέχρι την περασμένη εβδομάδα ζούσαν αμφότεροι τον μύθο τους, ο ένας στο ελληνικό πρωτάθλημα και ο άλλος στην Ευρωλίγκα. Ενα τετραήμερο στάθηκε αρκετό για να τους ξεγυμνώσει και να καταδείξει όλες τις αδυναμίες τόσο του Παναθηναϊκού όσο και του Ολυμπιακού. Οι περισσότεροι βέβαια τις είχαν διακρίνει πριν πέσει βαρύς στα κεφάλια τους ο πέλεκυς. Οι νίκες των δύο «αιωνίων» στα χιόνια της Ρωσίας και της Λιθουανίας είχαν για λίπασμα μάλλον το χαμόγελο της τυφλής θεάς παρά την ποιότητα των ελληνικών ομάδων. Αυτή βεβαίως δεν αμφισβητείται...

Ο Ολυμπιακός απέδειξε προχθές ότι τα προβλήματα χημείας θα τον βασανίζουν για αρκετό καιρό, όπως και οι συζητήσιμες επιλογές της τεχνικής του ηγεσίας στο φλέγον ζήτημα των ξένων παικτών. Ο Ουέιφερ αποδείχθηκε γκάφα ολκής, ο Μπέβερλι παίζει τρεις κρύο και μια ζέστη, ο διωγμένος Ερτσεγκ βγάζει μάτια στον Πανιώνιο, ο παραλίγο αποδιοπομπαίος Τεόντοσιτς είναι σχεδόν αναντικατάστατος. Ακόμα και ο σπουδαίος Κλέιζα πότε πότε εξαφανίζεται ή δείχνει δύο διαφορετικά πρόσωπα στη διάρκεια όχι μιας βδομάδας, αλλά ενός 40λέπτου. Πραγματικά καλή άμυνα έπαιξε ο Ολυμπιακός μόνο στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Στα περισσότερα από τα υπόλοιπα παιχνίδια του, ειδικά εκτός έδρας, παρουσίασε και έλλειμμα αυτοσυγκέντρωσης. Η δυσπιστία με την οποία αντιμετωπίζει ομάδα και προπονητή το ίδιο το κοινό του είναι μάλλον το μεγαλύτερο από τα ουκ ολίγα προβλήματα.

Ο Παναθηναϊκός φαίνεται ότι κατανάλωσε όλη του την ενέργεια στο δίμηνο της λειψανδρίας. Τώρα μοιάζει «σκασμένος», αν και εικάζεται ότι ξαποσταίνει βάσει σχεδίου. Αποκλείεται πάντως να ήταν μέσα στα σχέδια του Ομπράντοβιτς η διπλή συντριβή από Ολυμπιακό και Ρεάλ! Μάλλον ο ίδιος ο προπονητής υπερτίμησε τις τωρινές δυνατότητες της ομάδας του. Ο Γιασικεβίτσιους είναι ακόμα εκτός κλίματος, όπως και οι Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης. Οσοι έπαιξαν στο Ευρωμπάσκετ νιώθουν καταπονημένοι, ενώ οι νεοσύλλεκτοι Τέπιτς, Καλάθης δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στον ρόλο που τους αντιστοιχεί. Σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, ο Παναθηναϊκός έχει αδιαπραγμάτευτη και διαρκή ψήφο εμπιστοσύνης από τους οπαδούς του, οπότε αποκτά και δικαίωμα στα σκαμπανεβάσματα. Θα χρειαστεί να πέσει σε βαθύ γκρεμό στο τέλος της περιόδου για να χάσει την έξωθεν καλή μαρτυρία...

«Κόκκινοι» και «πράσινοι» γνώρισαν ήττες που μπορεί να κοστίσουν ακριβά. Ο Ολυμπιακός έχασε μεγάλο μέρος από το έδαφος που είχε κερδίσει με το +11 του «αιώνιου ντέρμπι», ενώ ο Παναθηναϊκός απώλεσε κάθε ελπίδα για την πρωτιά του ομίλου του στην Ευρωλίγκα. Ετσι κι αλλιώς θα φτάσει Μάιος για να ξυρίσουν τον γαμπρό οι Ευρωπαίοι, Ιούνιος για τους Ελληνες. Ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας στις 20 Φεβρουαρίου θα είναι το πρώτο πραγματικά κρίσιμο σταυροδρόμι για τους δύο (εφόσον φυσικά προκριθούν).

Ας μετατρέψουν λοιπόν τα παθήματα του Δεκεμβρίου σε μαθήματα. Οι εκατέρωθεν κραυγές περί αδικίας από τη διαιτησία (ειδικά στο ελληνικό πρωτάθλημα) μάλλον καγχασμούς και γέλωτα προκαλούν παρά νεύματα συμπάθειας και κατανόησης. Τη μέρα που βγήκαν αμφότεροι στο παζάρι με πορτοφόλι που ξεχείλιζε από μετρητά έχασαν και το δικαίωμα στη διαμαρτυρία. Τουλάχιστον στα μάτια της κοινής γνώμης.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube