Οι διαφορές ανάμεσα στον πρώην και τον νυν τεχνικό του Παναθηναϊκού μπορεί να μη φάνηκαν στο παιχνίδι με τον Ηρακλή, η αλλαγή φιλοσοφίας, όμως, είναι πασιφανής: 4-3-3 ο Νιόπλιας και επιθετική νοοτροπία στο γήπεδο, επιθετική νοοτροπία και στη μεταγραφική ενίσχυση. Ο Τεν Κάτε έλεγε «μια χαρά είμαστε μ' αυτούς που έχουμε», ο Νιόπλιας θέλει «αμυντικό killer».
Ο Τεν Κάτε (βγήκε μπροστά και ομολόγησε πως αυτός) έκοψε τον Μέλμπεργκ διότι δεν είχε όλα τα στοιχεία που έψαχνε στο σέντερ μπακ του, αντί γι’ αυτόν πήρε τον Μπιέρσμιρ, τον ξεκίνησε δεξί μπακ, στη συνέχεια στόπερ, μετά εκτός 11άδας και στο τέλος εκτός αποστολής.
Ο Νιόπλας τον έβαλε βασικό με τον Ηρακλή τον Ματίας, αλλά δεν πρέπει να ενθουσιάστηκε. Και θέλει αμυντικό που να είναι σημείο αναφοράς στα μετόπισθεν. Και δίπλα του να γίνει καλύτερος κι ο Σουηδός, όπως ακριβώς γίνεται καλύτερος ο Αβραάμ Παπαδόπουλος στο πλευρό του Μέλμπεργκ.
Ο Τεν Κάτε ξαπόστειλε μερικούς παίκτες δανεικούς και απαίτησε (ή του απαιτήθηκε) να προπονούνται μόνοι τους κάποιοι άλλοι. Ο Νιόπλιας άνοιξε το συρτάρι της κατάψυξης, έβγαλε από μέσα τον Κλέιτον και πριν καλά καλά προλάβει ο Βραζιλιάνος να ξεπαγώσει, τον πήρε στην αποστολή.
Μπορεί αύριο-μεθαύριο να κάνει το ίδιο και με κάποιον άλλο. Αλλωστε θα λείψει κι ο Σιμάο κανένα μήνα για το Κόπα Αφρικα κι ο συνετός Ολλανδός είχε φροντίσει να διώξει τον Μάτος. Παρ' όλα αυτά, σήμερα υπάρχουν κάποιοι που θέλουν να μας πείσουν ότι καλά έκανε ο Τεν Κάτε και τον έδωσε, διότι «ο Μάτος επί δύο μήνες ούτε καν μπορούσε να περπατήσει». Λες και η σεζόν είναι δυο μήνες όλη κι όλη...
Με άλλα λόγια, ο Νιόπλιας ετοιμάζεται να βάλει τον Νίκο Πατέρα σε έξοδα, κάτι που δεν είχε σκοπό ο Τεν Κάτε, και να του ζητήσει για δώρο έναν καλό παίκτη. Οχι τον Ντούριτσα, έναν πραγματικά και πέραν κάθε συζήτησης καλό παίκτη. Σαν τον Μέλμπεργκ, σαν τον Μαρτσένα, τέτοιου επιπέδου.
Κι επειδή κάποιοι θα ξαναβγούν και θα αναρωτηθούν μεγαλόφωνα για το αν χρειάζεται ο Παναθηναϊκός των παιχταράδων κι άλλον παίκτη για να πάρει πρωτάθλημα, εγώ θα πω ότι αυτό θα το κρίνει ο νέος τεχνικός. Αν έλεγε «θέλω 4 παίκτες», τότε θα ήταν ή τρελός ή προπονητής του Ολυμπιακού.
Αν έκανε τα κέφια της εξέδρας θα ζητούσε«δεκάρι». Κοίταξε όμως δίπλα του κι είδε τον Κλέιτον, ένα δεκάρι περίπου εν αποστρατεία. Αν ήθελε να κάνει τον Παναθηναϊκό Εθνική Ελπίδων, θα ζητούσε να επιστρέψει ο Δημούτσος στην πρώτη ομάδα.
Σέβεται, όμως, την απόφαση της διοίκησης να διατηρήσει τον Ελίνι στην tranfer list, για πράγματα που προφανώς έχουν ειπωθεί ή γίνει και δεν έχουμε πλήρη εικόνα. Αν ήθελε να κάνει δημόσιες σχέσεις θα εισηγούνταν κανέναν πιτσιρικά που τον είχε και στην Ελπίδων. Αλλά εδώ είναι Παναθηναϊκός και εξάλλου δεν λείπουν οι μικροί απ’ την ομάδα. Οι τίτλοι λείπουν.
Ο Τεν Κάτε υποστήριζε -ή υποστήριζαν άλλοι για λογαριασμό του- ότι όχι απλώς ήταν ενήμερος για όλες τις μεταγραφικές κινήσεις που έγιναν το καλοκαίρι, αλλά ήταν περίπου δικές του εισηγήσεις ή συζητήσεις με τον Κώστα Αντωνίου. Επειδή εγώ αυτό δεν θα το πιστέψω αν δεν μου το ορκιστεί στα λείψανα του πολιούχου του Σουρινάμ κι εξακολουθώ να θεωρώ ότι τα μάθαινε τελευταίος (σαν τον σύζυγο), έχω την εντύπωση ότι αυτό δεν θα ξαναγίνει όσο ο Νιόπλας είναι προπονητής.
Δεν θα μαθαίνει για παίκτες που πήρε η ομάδα από τις εφημερίδες ούτε θα βλέπει τον Κώστα Αντωνίου να πηγαίνει για ψώνια χωρίς να ξέρει τι έχει μέσα η σακούλα. Ούτε θα αρκεστεί σε αρώματα που μυρίζουν σαν τα αυθεντικά χωρίς να είναι.