Ο ΠΑΟ, ο Τεν Κάτε, η γκρίνια, οι αντιπολιτεύσεις…

Το πιο χρήσιμο πράγμα που έκανε τελικά ο Τεν Κάτε φεύγοντας, άθελά του βέβαια, ήταν ότι τα όσα προηγήθηκαν και ακολούθησαν την απόλυσή του κατέδειξαν το πραγματικό πρόβλημα του ΠΑΟ, που δεν είναι άλλο από την έλλειψη συνοχής της διοίκησής του. Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο ΠΑΟ αντίθετα από τον Ολυμπιακό π.χ. έχει το πρόβλημα της εσωτερικής αντιπολίτευσης.

Εγώ θα 'λεγα ότι το πρόβλημα είναι ακόμα πιο σύνθετο: ο ΠΑΟ είναι σαν τρεις ομάδες σε μία. Υπάρχει ο ΠΑΟ του Τζίγκερ, ο ΠΑΟ του Παύλου Γιαννακόπουλου και ο ΠΑΟ του Νίκου Πατέρα και του Ανδρέα Βγενόπουλου. Και όσο κι αν η πολυμετοχικότητα τους ένωσε όλους αυτούς, απ’ ό,τι φαίνεται οι διαφορές παραμένουν τεράστιες.

Ας αφήσουμε στην άκρη για λίγο το θέμα του προπονητή του ΠΑΟ κι ας πιάσουμε (για την οικονομία της συζήτησης) ένα άλλο: αυτό του γηπέδου. Ξέρετε ποιες είναι οι θέσεις των μετόχων για το θέμα και από πόσα κύματα έχουν περάσει; Ο Πατέρας δεν μοιάζει να ασχολείται, αφού τον ενδιαφέρει το πρωτάθλημα. Ο Γιάννης Βαρδινογιάννης λέει: «Βοτανικός ή πουθενά αλλού», αλλά παλιότερα καλόβλεπε και τη λύση του Ελληνικού.

Ο Γιαννακόπουλος έχει πει «όχι» στο Ελληνικό, μοιάζει να δέχτηκε τον Βοτανικό με κρύα καρδιά, μιλούσε κάποτε και για ανάπλαση της Λεωφόρου. Ο Βγενόπουλος θα έκανε ευχαρίστως μια σοβαρή συζήτηση παραχώρησης του ΟΑΚΑ με το κράτος, αφού δεν βλέπει πώς θα ξεπεραστούν τα προβλήματα με τον Βωβό και τον δήμο μετά τις αποφάσεις του ΣτΕ. Τέσσερις άνθρωποι, ένα σωρό διαφορετικές απόψεις!

Ερασιτέχνης

Θέλετε δεύτερο παράδειγμα; Το θέμα του Ερασιτέχνη. Οι Γιαννακόπουλοι φωνάζουν για την ανάγκη να πρωταγωνιστεί ο ΠΑΟ σε κάθε άθλημα και ισχυρίζονται ότι «ματώνουν» οικονομικά. Ο Πατέρας πάει στους χωρούς και στις εκδηλώσεις και επειδή είναι large τύπος, κάνει δωρεές.

Ο Βγενόπουλος πιστεύει ότι τα ερασιτεχνικά τμήματα δεν πρέπει να ξοδεύουν χρήματα για πρωταθλητισμούς, αλλά να είναι ανοιχτά στα παιδιά και να παρέχουν χώρους άθλησης: ως εκ τούτου κι επειδή με τον πρόεδρο Κίτσιο έχει και (δικαιολογημένα) προηγούμενα, απέχει.

Ο Τζίγκερ είχε πει να πάρει κάθε Παναθηναϊκός ένα τμήμα και να το συντηρεί όπως νομίζει καλύτερα. Κάποιος έχει πει ότι πρέπει να γραφτούν και πολλές χιλιάδες νέα μέλη –σόρι, δεν θυμάμαι ποιος γιατί ζαλίστηκα. Κι εδώ οι απόψεις είναι αρκετές και διαφορετικές, λες και οι μέτοχοι το κάνουν επίτηδες!

Επίθεση

Διαβάζω ότι ο Παύλος Γιαννακόπουλος έκανε επίθεση στον Πατέρα που τόλμησε να τον ψέξει δημόσια για τη θέση που πήρε κατά της πρόσληψης του Νίκου Νιόπλια και του Κριστόφ Βαζέχα. Από αυτό και μόνο το περιστατικό καταλαβαίνεις ποια θα είναι η συνέχεια.

Κάθε νίκη του ΠΑΟ θα είναι δικαίωση του Πατέρα και κάθε στραβοπάτημα δικαίωση του Παύλου. Και στη μέση θα υπάρχουν δύο νέοι προπονητές που γνωρίζουν πριν αναλάβουν ότι αντιμετωπίζουν δεδομένες κατηγορίες και ότι κάποιες ετυμηγορίες έχουν βγει από τώρα. Μπορεί να δουλέψει κάποιος έτσι; Ναι, όσο καλά δούλεψαν και ο Πεσέιρο, ο Τεν Κάτε, ο Μαλεζάνι κ.λπ.

Κριτική

Νομίζετε ότι η ιστορία του Τεν Κάτε έχει κάτι διαφορετικό, επειδή δεν βγήκε ποτέ ο Γιαννακόπουλος π.χ. να τον αμφισβητήσει μόλις ανέλαβε; Ο Γιαννακόπουλος έχει τουλάχιστον το θάρρος της γνώμης του: ό,τι είχε να πει το είπε φανερά.

Για τον Τεν Κάτε ο Τζίγκερ π.χ., που δεν τον γούσταρε ποτέ, μίλησε ανοιχτά μόνο δύο φορές: την πρώτη τον περασμένο Ιανουάριο του έκανε δημόσια συστάσεις, σε συμφωνία και με άλλους, να χρησιμοποιήσει κάποιους παίκτες και τη δεύτερη όταν τον Απρίλιο πρότεινε να τον διώξουν.

Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση ήταν ότι στο όνομα του Τζίγκερ μιλούσε ένα σωρό κόσμος! Το τι έχει ειπωθεί για τον Ολλανδό δεν λέγεται. Χθες κάποιοι επαίρονταν ότι του 'καναν κριτική από το πρώτο ματς με την ΑΕΚ –λες και το να κριτικάρεις κάποιον και να τον βγάζεις άχρηστο στον πρώτο αγώνα που κάθισε στον πάγκο αποτελεί τίτλο τιμής!

Δεν θέλω να αναφερθώ σε συκοφαντίες και λοιπές αθλιότητες, ούτε σε ειρωνικές αναφορές σε «βοηθούς», με τις οποίες μειωνόταν διαρκώς ο προπονητής. Θα πω το προφανές: το συντονισμένο μοιρολόι που τον ακολουθούσε έπεισε αρκετούς ανθρώπους ότι ο καλός αυτός επαγγελματίας «δεν κάνει».

Από εκεί κι έπειτα η ΠΑΕ έπαιξε άμυνα στις επιθέσεις του «στρατευμένου» Τύπου, όσο μπορούσε και όπως ήξερε, αλλά πώς να στηριχθεί ένας προπονητής όταν «σταυρώνεται» από Παναθηναϊκούς και Παναθηναϊκάρες διαρκώς;

Ορφανά

Ο κόσμος του ποδοσφαιρικού ΠΑΟ έρχεται από χρόνια μεγάλου διχασμού. Είναι εύκολο να του πουλάς γκρίνια: κανείς δεν θα σε κατηγορήσει. Πέρυσι ο Τεν Κάτε νικούσε με δέκα παίκτες τον Πανιώνιο και του 'καναν κριτική επειδή χρησιμοποιούσε τον Σιόντη αμυντικό χαφ!

Τρια χρόνια είχε να νικήσει ο ΠΑΟ ομάδα με παίκτη λιγότερο και το θέμα ήταν ο Σιόντης! Και φυσικά ποτέ κανείς δημοσιογράφος δεν έχει διανοηθεί να γράψει στο μπάσκετ πόσους πόντους έβαλαν την τελευταία Κυριακή ο Σισκάουσκας ή ο Σπανούλης ή ο Μποντιρόγκα ή ο Ρέμπρατσα όταν έφυγαν από τον ΠΑΟ: ξέρει ότι κανένας οπαδός του ΠΑΟ δεν ενδιαφέρεται!

Ενώ στο ποδόσφαιρο για τα κατορθώματα του Ιβανσιτς στην υπερδύναμη που λέγεται Μάιντς μπορούμε άνετα να γράψουμε διαγώνισμα: από τον Οκτώβρη έχει να βάλει γκολ, αλλά τον έχουμε κάνει πρώτο σκόρερ στην Μπουντεσλίγκα. Για τον Μάτος, δε, δεν το συζητάω καν: δύο μήνες είχε να περπατήσει, αλλά έκλαιγαν κάθε Πέμπτη βράδυ οι χήρες και τα ορφανά!

Γκρίνια

Δεν είναι το πρόβλημα του ΠΑΟ ο Τεν Κάτε: η γκρίνια είναι. Οταν οι μεν λένε ότι ο Τζίγκερ παρέδωσε έναν Παναθηναϊκό ηττοπαθή γεμάτο από λαμόγια και οι δε ότι ο Πατέρας με τον Αντωνίου ξόδεψαν τα λεφτά επίτηδες σε υπερτιμημένους παίκτες για να δημιουργηθούν ελλείμματα και να χρειαστούν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, δεν μπορεί να γίνει προκοπή σε εταιρεία. Οταν δεν υπάρχει σύμπνοια, όταν είναι λόγος για καβγάδες ακόμα και η παρουσία στο τιμόνι δύο παιδιών του ΠΑΟ, δηλαδή του Νιόπλια και του Βαζέχα, είναι να αναρωτιέσαι τι ξημερώνει.

Κανείς καλύτερος

Επειδή τα νούμερα είναι αδιάσειστα στοιχεία, θα πρέπει να επισημανθεί ότι κανείς άλλος προπονητής του ΠΑΟ από το 2001 κι έπειτα δεν είχε έως τη 13η αγωνιστική καλύτερα αποτελέσματα από τον Ολλανδό. Ούτε εκείνες οι ομάδες του ΠΑΟ ήταν περισσότερο θεαματικές. Εχουμε και λέμε:

- Τη σεζόν 2001-02 στη 13η αγωνιστική ο ΠΑΟ ήταν μόλις τέταρτος με 24 βαθμούς. Προπονητής του ήταν ο Κυράστας, που τέτοιες μέρες είχε απολυθεί κι αυτός.

- Τη σεζόν 2002-03 ο ΠΑΟ είχε διώξει ήδη τον Σάντος και με τον Μαρκαριάν είχε 26 βαθμούς, 3 λιγότερους από τον Ολυμπιακό. Είχε πετύχει μόλις 15 γκολ –Ολυμπιακός και ΠΑΟΚ είχαν βάλει 30! Η δουλειά του Σάντος, θα πει κάποιος…

- Τη σεζόν 2003-04 είχε 28 βαθμούς και ήταν 4 πίσω από τον Ολυμπιακό. Είχε σημειώσει 21 γκολ. Προπονητής ήταν ο Σουμ. Στο τέλος πήρε το πρωτάθλημα. Τέτοιον καιρό συζητούσαν να τον διώξουν.

- Τη σεζόν 2004-05 ο Σουμ είχε φύγει. Ο ΠΑΟ είχε 29 βαθμούς και τον Σκάζνι στον πάγκο, ένα λιγότερο από τον Ολυμπιακό. Είχε όμως αποκλειστεί από την ΑΕΚ στο Κύπελλο. Τα γκολ του ήταν 22.

- Τη σεζόν 2005-06 ο Μαλεζάνι είχε αποκλειστεί από τον Εργοτέλη στο Κύπελλο και είχε τερματίσει τέταρτος στον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ. Στο πρωτάθλημα ήταν τρίτος 9 πόντους πίσω από τον Ολυμπιακό. Φτωχά τα γκολ: μόλις 19.

- Τη σεζόν 2006-07 ήταν πάλι τρίτος, 5 βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό! Είχε φύγει ο Μπάκε, είχε έρθει ο Μουνιόθ. Τα γκολ ήταν 22.

- Τη σεζόν 2007-08 ο Πεσέιρο είχε 27 πόντους και είχε μπροστά του και τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ! Κέρδιζε 1-0…

- Πέρυσι ο ΠΑΟ ήταν 9 βαθμούς από την κορυφή. Τέτοιες μέρες όμως έπαιρνε το «διπλό» στο Μιλάνο και την πρόκριση στον β' γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, πρώτος στον όμιλο!

- Φέτος έχει 32 βαθμούς και με 24 γκολ την πρώτη επίθεση του πρωταθλήματος για δεύτερη συνεχή χρονιά. Εχει σχεδόν προκριθεί στον επόμενο γύρο του Γιουρόπα Λιγκ και έχει το Κύπελλο στο τσεπάκι, αφού έχουν αποκλειστεί ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ. Να δούμε τι θα κερδίσει τελικά.

- Ο Τεν Κάτε ρίχνει 8 βαθμούς στον Κυράστα, 6 στον Σάντος, 4 στον Σουμ, 3 στον Σκάζνι, 8 στον Μαλεζάνι, 4 στον Μουνιόθ, 5 στον Πεσέιρο! Είπατε τίποτα;

Σχολή Κόκκαλη

Η φωνή στο τηλέφωνο ακουγόταν χαρούμενη, πράγμα καθόλου παράξενο για όποιον γνωρίζει πόσο χαίρονται οι παλιοί παράγοντες του ΠΑΟ με τα παθήματα των νεότερων. «Εκανες λάθος σήμερα», μου είπε. «Ο Πατέρας δεν νομίζει ότι θα γίνει Κόκκαλης, πιστεύει ότι είναι Κόκκαλης.

Και στον Εθνικό τον Κόκκαλη έκανε. Το μόνο που του λείπει είναι να βγάλει μια φωτογραφία με τους φίλους του σαν εκείνη που είχε βγάλει κάποτε ο Θείος έξω από την ΕΠΑΕ με τον Μάκαρο»! Ακουγα με ενδιαφέρον.

«Αυτός που νομίζει ότι θα γίνει Κόκκαλης είναι μάλλον ο "Βγενό", που ήθελε να νιώσει το πώς είναι να "τρως" έναν προπονητή». «Και γιατί το 'κανε;», ρώτησα. «Θύμωσε με τον Γκιρτζίκη και την πλήρωσε ο Τεν Κάτε», απάντησε γελώντας.