Τυχερός και στην Ξάνθη

Ο Ολυμπιακός βρίσκεται μπροστά σε ένα δίλημμα. Να κάνει μεταγραφές τη χειμερινή σεζόν ή να περιμένει ότι οι τραυματίες θα επιστρέψουν στον δεύτερο γύρο και ότι δεν θα επαναλάβει το τέλος του ματς με την Ξάνθη. Με δίδυμα ακραίων πλάγιων μπακ στις δύο πλευρές, με τον σκασμένο από το τρέξιμο Γκαλέτι να κάνει τον φορ και με τους Μαρέσκα, Ντουντού να παραδίδουν το πνεύμα πολύ πριν από τη λήξη του αγώνα.

Το ότι η Ξάνθη δεν ισοφάρισε ήταν θέμα τύχης, αλλά η μπίλια μπορεί να κάτσει και τρεις και πέντε φορές σε ένα χρώμα. Μόνο που στη διάρκεια της ημέρας τα ποσοστά στα χρώματα της ρουλέτας θα μοιραστούν και το πρωτάθλημα δεν έχει φτάσει ούτε στο μισό του, με τον Ολυμπιακό να εξαντλεί τα αποθέματα της τύχης που δικαιούται.

Στον Παναθηναϊκό, παρά τις εκτιμήσεις ότι ο Τεν Κάτε θα αφήσει στον πάγκο τον Κατσουράνη για να ξαναβρεί τη φόρμα του, ο Ολλανδός το έπαιξε αλλιώς. Και του βγήκε. Ο Κατσουράνης, ο οποίος με τα χρόνια έχει μάθει να επιλέγει φάσεις, εξήντλησε τα αποθέματα δυνάμεών του εκεί που είχε νόημα, βάζοντας δύο γκολ με τρόπους που αξίζει τον κόπο να μελετηθούν από κάθε επιθετικό.

Με βολέ λίγο πριν από τη γραμμή της περιοχής που το σουτ πιάνεται σκαστά και με το βρεγμένο χορτάρι γίνεται πιο επικίνδυνο και από το να πιανόταν στον αέρα και με ένα αρχικό σπρώξιμο με κωλιά στον αμυντικό που τον μαρκάρει πλάτη, ώστε να τον στείλει πίσω και να δημιουργήσει τον χώρο για να σουτάρει με περιστροφή α λα Γκερντ Μίλερ. Το πιο ενθαρρυντικό όμως στον Παναθηναϊκό ήταν η εμφάνιση του Σισέ, ο οποίος στο τρίτο γκολ και σε μια φάση που κάνει πριν από αυτό δείχνει ότι ξαναβρίσκει την εκρηκτικότητά του στις μπούκες.

Αντίθετα, αποθαρρυντικό είναι κάτι λιγότερο απτό. Παρά το ότι βρίσκονται στον πόντο και μέσα σε όλους τους στόχους τους, οι παίκτες του Παναθηναϊκού μοιάζουν να παίζουν χωρίς μεγάλο κέφι. Το γιατί, όπως σε κάθε ανάλογη περίπτωση, είναι δύσκολο να απαντηθεί και αδύνατον για κάποιον που δεν ζει καθημερινά την ομάδα.

Αντίθετα στην ΑΕΚ είναι εύκολο να δεις τι συμβαίνει. Είναι σαν τον άνθρωπο που αγόρασε λαχείο, είδε τους αριθμούς, είδε ότι δεν έχει κερδίσει και τώρα κοιτάζει και τον λήγοντα. Το να μπει στα πλέι οφ παραείναι λίγος στόχος για να νικάει ομάδες που αυτός ήταν ο στόχος τους από την αρχή της σεζόν, όπως ο Πανιώνιος. Οπότε το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο στην ΑΕΚ είναι το διοικητικό.

Και διαβάζοντας τις χθεσινές ανακοινώσεις της ΠΑΕ και των Κοζώνηδων έχω μια απορία. Καλά να ζητάει ο Bob την εγγυητική. Από την αρχή αυτό ήθελε. Αλλά να ζητάει ο Νοτιάς αποδείξεις από τον Bob δεν είναι κομμάτι άδικο; Ποια στοιχεία είχε δει ο Νοτιάς όταν έβγαζε την ανακοίνωση της ΠΑΕ ΑΕΚ ότι ο Kozonis έχει «μεγάλη οικονομική επιφάνεια»; Τώρα πια, έτσι για την ιστορία...