Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη…

Λέτε; Σκέφτεστε να ενοχοποιήσουν τον μέχρι πρότινος πρωθυπουργό οι –τόσο διαδεδομένες στον αθλητισμό– δεισιδαιμονίες; Φαντάζεστε να θεωρήσουν όσοι φίλοι του ΠΑΟ ρέπουν προς τις προλήψεις ότι ο Κ. Καραμανλής «πήρε» κάτι από την πολυθρύλητη γκαντεμιά άλλου πολιτικού του ίδιου κόμματος;

«Ηρθε στο ΟΑΚΑ και η ομάδα στραβοπάτησε». Στην πραγματικότητα όχι η μεταφυσική, αλλά η φυσική ροή των πραγμάτων τα εξηγεί όλα. Η ροή που υπόκειται στη φράση «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη». Ο νόμος των πιθανοτήτων για τον οποίο γράφαμε έπειτα από τη νίκη του Παναθηναϊκού στη Λιβαδειά.

Αυτό που έπαθε χθες ο ΠΑΟ θα μπορούσε να είχε συμβεί με τον Αρη (αν, ας πούμε, ο διαιτητής καταλόγιζε το πέναλτι στην εκπνοή του αγώνα), στη Θράκη ή στη Λιβαδειά. Η προσωπικότητα ορισμένων παικτών του «τριφυλλιού» φέτος δεν μπορεί εσαεί να βγάζει το φίδι από την τρύπα. Η καθήλωση της συνολικής αγωνιστικής στάθμης της ομάδας σε επίπεδα εν γένει μέτρια (πότε λίγο πιο πάνω κι άλλοτε λίγο πιο κάτω) κάποια στιγμή μπλοκάρει τη μηχανή που παράγει «από μηχανής θεούς».

Ναι, οι εναλλακτικές λύσεις είναι ατού του φετινού Παναθηναϊκού: επιστρατεύτηκε ο Ρουκάβινα στο 62' και έντεκα λεπτά αργότερα «έφτιαξε» το γκολ της ισοφάρισης. Θα γινόταν και πρόσωπο του αγώνα, αν δεν έχανε την εκπληκτική ευκαιρία του 79ου λεπτού. Μόνο που ατού όπως αυτό των αρκετών εναλλακτικών λύσεων, για να μη γίνουν «δώρα άδωρα» όπως αποδείχθηκε και το «Χ» του Ολυμπιακού, θα πρέπει να συνοδευτούν από γενική αγωνιστική άνοδο. Αυτή παραμένει ακόμα ζητούμενο.

Δεν θα ωφελήσει τον Παναθηναϊκό να κρυφτεί πίσω από τη φάση του Βύντρα, ούτε πίσω από τις μαζεμένες ευκαιρίες του στα τελευταία λεπτά του αγώνα. Αντίπαλος ήταν ο ελλιπής Αστέρας, ο οποίος επί 35 λεπτά αγωνίστηκε με παίκτη λιγότερο. Τι είχαμε δει νωρίτερα;

Πως για καθετί που διέθετε ο ΠΑΟ, κάτι άλλο έλαμπε διά της απουσίας του. Ο Νίνης είχε διάθεση και ενέργεια, αλλά όχι πολλά απτά «διά ταύτα» στο παιχνίδι του. Ο Σισέ είχε –πέραν της κλάσης– την αυτοπεποίθηση που απορρέει από τη (συντελεσθείσα ήδη) αποκατάσταση της καλής σχέσης του με το γκολ. Δεν είχε, όμως, πολλά περιθώρια δράσης, κάτι που πιστώνεται και στην καλή δουλειά των Λαζαρίδη και Μαρσελάο.

Οι Σαλπιγγίδης – Λέτο έτρεχαν, αλλά δυσκολεύονταν να διασπάσουν την άμυνα του Αστέρα. Ο Κατσουράνης είναι μια χαρά στον ρόλο του κρυφού κυνηγού, αλλά ο ρόλος έχει πλέον παγιωθεί, οπότε το «κρυφός» είναι συζητήσιμο. Υπό την έννοια πως όλο και περισσότερο θα προσπαθούν οι αντίπαλοι να προσαρμοστούν σε αυτό.

Επειτα από τις νίκες των Ολυμπιακού και ΠΑΟ επί της ΑΕΚ πολλοί προέβλεπαν ότι οι «αιώνιοι» θα έφθαναν στο μεταξύ τους ντέρμπι με τον ΠΑΟ προπορευόμενο κατά δύο βαθμούς. Η πρόβλεψη επαληθεύτηκε κατά λάθος! Οσοι την έκαναν πόνταραν στο ενδεχόμενο πως οι δύο διεκδικητές του τίτλου δύσκολα θα σκόνταφταν κάπου. Τελικώς οι «αιώνιοι» αποδείχθηκαν, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, ισορροπημένα προβληματικοί.