Πληρώνουν πρόστιμο μετά φιλοδωρήματος

Χίλια μύρια δίκια έχουν οι μπασκετμπολίστες στα αιτήματα που διατύπωσαν την προηγούμενη εβδομάδα. Ωστόσο, το νόμισμα έχει και άλλη όψη. Καλό θα είναι να ρίξουμε μια ματιά και σε αυτήν, αλλιώς θα έχουμε στρεβλή εικόνα του καθεστώτος που διέπει τις εργασιακές σχέσεις των αθλητών της πορτοκαλί μπάλας. Βρήκα την παρακάτω παράγραφο σε ένα παλαιό μου ρεπορτάζ σχετικό με τα συμβόλαια στο επαγγελματικό μπάσκετ, γραμμένο γύρω στο 1993-94. Οταν το διάβασα, έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Αυτά που τότε περιέγραφα ισχύουν και σήμερα, 15 χρόνια αργότερα, σχεδόν απαράλλαχτα.

Αθλητές, μάνατζερ και ομάδες χρησιμοποιούν ανενόχλητοι τα ίδια τεχνάσματα για να κοροϊδεύουν την εφορία, το ΙΚΑ, εαυτούς και αλλήλους. Ιδού τι έγραφα τότε, μεταξύ πολλών άλλων: «Αν πάρετε στα χέρια σας οποιοδήποτε συμβόλαιο ακριβοπληρωμένου μπασκετμπολίστα, θα εκπλαγείτε από την... ανισόρροπη ισορροπία ανάμεσα στο "πριμ υπογραφής" (που είναι κολοσσιαίο) και τις "τακτικές αποδοχές" (όπου αναγράφονται ποσά κωμικά). Σε συμβόλαια 100 εκατομμυρίων, το πριμ υπογραφής μπορεί να είναι 90 εκατ. δραχμές και το μηνιάτικο 100 χιλιάρικα. Η εξήγηση είναι απλή.

Το πρώτο φορολογείται στην πηγή με 20%, ενώ οι μηνιαίες αποδοχές υπόκεινται στην κλιμάκωση που γνωρίζουν οι υπόλοιποι Ελληνες πολίτες! Για να χρησιμοποιήσουμε λόγια σταράτα, η απόδειξη ότι ομάδες και παίκτες κλέβουν ασύστολα το κράτος βρίσκεται καταγεγραμμένη χαρτί και καλαμάρι στα συμβόλαια των καλαθοσφαιριστών. Το ίδιο τρικ μετατρέπει τις τιμωρίες των παικτών σε ανέκδοτα. Βάσει νόμου, κανένα πρόστιμο δεν μπορεί να ξεπερνάει το 20% του μηνιαίου μισθού του αθλητή. Δηλαδή, φραγκοδίφραγκα. Πληρώνει ο παίκτης το πρόστιμο και αφήνει και... φιλοδώρημα». Το μόνο που έχει αλλάξει έκτοτε είναι ο φορολογικός συντελεστής. Τα διπλά συμβόλαια των αθλητών παραμένουν καθεστώς και φυσικά εξαιρούνται από κάθε συζήτηση τις μέρες των συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων.

Σχεδόν όλοι οι πρωτοκλασάτοι μπασκετμπολίστες έχουν υπογράψει εικονικά συμβόλαια, στα οποία αναγράφεται μηνιαίος μισθός ανειδίκευτου εργάτη. Επειδή είμαι καλός άνθρωπος, θα θεωρήσω ανακρίβεια και «αρβύλα» τη φήμη που κυκλοφόρησε εσχάτως, ότι διεθνής καλαθοσφαιριστής με έντονη συνδικαλιστική δράση φαίνεται να εισπράττει… 750 ευρώ μηνιαίως, φορολογητέα βεβαίως βεβαίως. Ο δυστυχής παίζει μπάσκετ για την ψυχή της φουκαριάρας της μάνας του! Οι πραγματικές αποδοχές των παικτών αναγράφονται σε άτυπο ιδιωτικό συμφωνητικό, στο οποίο περιγράφονται χαρτί και καλαμάρι οι μισθοί, τα πριμ, τα δικαιώματα, οι υποχρεώσεις.

Αυτό το ντοκουμέντο μένει κλειδαμπαρωμένο σε συρτάρια και πάντως μακριά από τα μάτια της Εφορίας και των ασφαλιστικών φορέων. Αυτό δα έλειπε, να μη γευτούν οι αθλητές το κρασί και το ρύζι του παραδείσου της φοροδιαφυγής. Το δε πριμ υπογραφής αποτελεί αναπόσπαστο σκέλος της συμφωνίας, αφού φορολογείται -όποτε φορολογείται- με διαφορετικά δεδομένα. Φτάνει, για παράδειγμα, στο (εξωφρενικό) 75% της συνολικής δοσοληψίας. Είμαι καλός άνθρωπος, γι’αυτό χρησιμοποίησα εδώ ένα τυχαίο νούμερο.

Αν ποτέ ακούσετε ότι ο τάδε μπασκετμπολίστας τιμωρήθηκε από την ομάδα του με «δύο μηνιάτικα πρόστιμο», επιτρέπεται να καγχάσετε ελεύθερα. Τι αξία έχουν 2-3 χιλιάρικα για κάποιον που εισπράττει εκατομμύρια; Καταπώς έγραφα εν έτει 1993, θα τα πληρώσει ευχαρίστως και θα αφήσει και φιλοδώρημα. Οπως βλέπετε, είμαι καλός άνθρωπος και γράφω για πρόστιμα. Οχι για δήθεν γενναιόδωρες προσφορές σε φιλανθρωπικά ιδρύματα…