Μπαράζ ανακοινώσεων το τελευταίο διάστημα από τον Σύνδεσμο Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτων. Οι ραγδαίες εξελίξεις διεθνώς (οικονομική κρίση), που επηρέασαν τον κλάδο του αυτοκινήτου στο εξωτερικό και στη χώρα μας, βάζουν σε κινητικότητα ένα χώρο που συνεισφέρει στα οικονομικά του κράτους σε μεγάλο βαθμό. Η νέα διοίκηση του ΣΕΑΑ, υπό την προεδρία του Γιώργου Βασιλάκη, εμφανίζεται αρκετά προβληματισμένη από την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και που ίσως γίνει πιο δύσκολη στο εγγύς μέλλον.
Γι' αυτόν τον λόγο, χθες, έσπευσε να ανακοινώσει ότι η οικονομική κρίση που φάνηκε σε νούμερα από το φθινόπωρο του 2008 είχε ως αφετηρία τον μήνα Νοέμβριο. Εκτοτε η αγορά αυτοκινήτου βρίσκεται σε συρρίκνωση. Ο σύνδεσμος αναφέρει ότι κρίνεται ορθότερο η σύγκριση της πορείας της αγοράς κάθε μήνα να πραγματοποιείται όχι με βάση τον αντίστοιχο περσινό μήνα (π.χ. Νοέμβριος 2009 – Νοέμβριος 2008), αλλά με βάση τον μέσο όρο των αντίστοιχων μηνών της τετραετίας προ της κρίσης (π.χ. Νοέμβριος 2009 - μέσος όρος Νοεμβρίου ετών 2004-2007).
Η σύγκριση αυτή είναι η μόνη που αναδεικνύει την τεράστια και επώδυνη προσπάθεια των 1.600 εταιρειών επίσημης εισαγωγής και διανομής, αλλά και των υπολοίπων από τις 30.000 επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον χώρο του αυτοκινήτου, να διατηρήσουν τις επενδύσεις και την απασχόληση (90.000 εργαζόμενοι ή 3% επί του συνόλου) με τις λιγότερες δυνατό, για τις ίδιες και τη χώρα, συνέπειες, συνεισφέροντας ταυτόχρονα περίπου το 2,6% του ΑΕΠ. Επίσης, σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση του συνδέσμου, ο χώρος του αυτοκινήτου συνεισφέρει σημαντικά στα φορολογικά έσοδα.
Τα τέλη κυκλοφορίας, το τέλος ταξινόμησης και ο ΦΠΑ των καινούργιων αυτοκινήτων καλύπτουν περίπου το 5% των τακτικών εσόδων του προϋπολογισμού, ενώ η συμμετοχή των αυτοκινήτων στις εισαγωγές δεν ξεπερνά το 8% σε αξία, ακόμα και στην τρέχουσα περίοδο κατά την οποία το εμπορικό έλλειμμα μειώνεται από 15 σε 11% του ΑΕΠ. Οι εισαγωγείς στην αρχή του μήνα είχαν αντιταχθεί στην απόφαση της κυβέρνησης να σταματήσει την απόσυρση με επιδότηση, επισημαίνοντας ότι το δημόσιο δεν θα έχανε σε χρήματα, ενώ, παράλληλα, θα έφευγαν χιλιάδες παλαιά οχήματα από την κυκλοφορία.
Εγώ απλώς προσθέτω κάτι που έχω ξαναγράψει. Οτι δεν ήταν (ούτε είναι) απαραίτητη προϋπόθεση με το μέτρο της απόσυρσης, η καταστροφή ενός παλαιού για να κυκλοφορήσει ένα καινούργιο και ο παρονομαστής στην κυκλοφορία οχημάτων να είναι ο ίδιος. Μια προσεκτικότερη μελέτη του θέματος θα είχε λύσει το ζήτημα.