Το χαμένο (;) κουράγιο του Νικολαΐδη

Από τον πρόεδρο της ΑΕΚ, Νίκο Θανόπουλο, δεν περίμενα να ακούσω τίποτα στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου. Οταν ένας άνθρωπος περνάει όλο το καλοκαίρι παζαρεύοντας την πώληση της ΑΕΚ σε κάποιους Κύπριους φαντομάδες και φτάνει μάλιστα στο σημείο να ανακοινώσει και συμφωνίες μαζί τους χωρίς καν να έχει δει τα οικονομικά τους, τι να περιμένω ν' ακούσω για τον Μπομπ Κοζώνη; Τουλάχιστον ο Κοζώνης έχει όνομα, το καλοκαίρι ο άνθρωπος συζητούσε με ανθρώπους που ούτε αυτό δεν είχαν!

Μη νομίζετε ότι ασκώ στον Θανόπουλο κάποιου τύπου κριτική: δεν υπάρχει λόγος. Ο άνθρωπος κάνει μια δουλειά για την οποία πληρώνεται και στο πλαίσιο της δουλειάς κάνει ό,τι χρειάζεται. Αν ο εργοδότης του τού ζητήσει να παρουσιάσει τον Κοζώνη ως τη μόνη λύση, η δουλειά του είναι να το κάνει. Αν του ζητήσει να εμφανιστεί ενώπιον δημοσιογράφων και οπαδών και να εγγυηθεί για το μέλλον της εταιρείας, πάλι θα πρέπει να το κάνει. Ο Θανόπουλος ομολογώ ότι έχει αποδειχτεί εντυπωσιακά σκληρόπετσος. Αλλος στη θέση του μετά το φιάσκο με τους Κύπριους θα το 'χε βάλει στα πόδια. Αυτός έμεινε και έφτασε μέχρι τον θείο στο Σικάγο, αναζητώντας όχι μια λύση για την ΑΕΚ, αλλά για τον Νίκο Νοτιά, που εμφανώς ψάχνει να πασάρει την ομάδα στον επόμενο.

Κόσμος

Ο Ντέμης Νικολαΐδης είναι άλλη ιστορία. Από τον Ντέμη, όταν άκουσα χθες το μεσημέρι ότι θα μιλήσει, περίμενα ότι θα κάνει την παρέμβαση την οποία ο κόσμος της ΑΕΚ περιμένει. Πρώτα απ' όλα ότι θα έχει το κουράγιο να ζητήσει μια δημόσια τοποθέτηση του Νοτιά όσον αφορά τον Κοζώνη και τα σχέδιά του. Επειδή ο κόσμος ξεχνάει, θέλω να θυμίσω τι είχε κάνει ο Νικολαΐδης όταν είχε εμφανιστεί ο Αλεχάντρο Σκλαβενίτης πριν από χρόνια. Χωρίς κανένας να το περιμένει, ένα ωραίο πρωί δήλωσε ότι δεν ξανακατεβαίνει στις προπονήσεις της ΑΕΚ, διαμαρτυρόμενος για τα παιχνίδια της Enic και της NetΜed. Η ανακοίνωσή του έγινε τότε συμβολικά την πρώτη μέρα της προετοιμασίας: ο φουκαράς ο Φερνάντο Σάντος, που μόλις είχε αναλάβει, είχε ξεκινήσει τη σεζόν με ό,τι χειρότερο μπορούσε να τύχει τότε σε προπονητή της ΑΕΚ. Στη συνάντηση που είχε μαζί του ο Νικολαΐδης τού εξήγησε τους λόγους της αποχής του τόσο πειστικά, ώστε μεταξύ τους γεννήθηκε μια αληθινή φιλία. Τότε ο Νικολαΐδης έδειξε την αγωνία του για τις εξελίξεις μολονότι είχε να κάνει με κοτζάμ Μάκη Ψωμιάδη. Τώρα το μόνο που τον ένοιαζε είναι να απαντήσει σε κάποιες ελάχιστες κακεντρέχειες που ακούστηκαν από τον πανικόβλητο Θανόπουλο. Μου μοιάζει απίστευτο ότι ο Ντέμης που ξέρω προτίμησε να ασχοληθεί με τον Θανόπουλο παρά με την ΑΕΚ.

Απάντηση

Η απάντηση ότι «αφού τον Κοζώνη τον έχει ελέγξει ο Νοτιάς, εγώ είμαι καλυμμένος» δεν νομίζω ότι έπεισε κανέναν. Θα ήταν σαν το 2001 ο Ντέμης να πει ότι «αφού με τους σωτήρες της ΑΕΚ ασχολούνται η Εnic και η ΝetΜed, δεν μου πέφτει λόγος». Και τότε οι εταιρείες αυτές έψαχναν τρόπους απεμπλοκής όπως ο Νοτιάς σήμερα. Σήμερα μάλιστα ο Νικολαΐδης είναι περισσότερο υπεύθυνος για τις εξελίξεις απ' ό,τι τότε. Το σημερινό διοικητικό σχήμα που θα παραδώσει στον επόμενο είναι δική του δημιουργία –ας μην το ξεχνάμε.

Κουράγιο

Δεν νομίζω ότι από τον Ντέμη λείπει ξαφνικά το κουράγιο. Νομίζω ότι η απόφασή του να μην ασχοληθεί με τη σημαντικότερη διοικητική εξέλιξη της ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια δεν είναι παρά η έκφραση μιας προσωπικής πικρίας για τη μη αναγνώριση της προσφοράς του στον σύλλογο από μερίδα οπαδών και δημοσιογράφων. Ο Ντέμης, ο οποίος τα 'βαλε δύο φορές με τον Μάκαρο και δύο φορές με τον επικοινωνιακά πανίσχυρο Δημήτρη Μελισσανίδη, ο Ντέμης που είχε το κουράγιο να πει ότι στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν γίνεται γήπεδο αντί να κρυφτεί πίσω από εύκολους λαϊκισμούς, ο Ντέμης που τα 'βαλε με τους οργανωμένους δίνοντας στην Αστυνομία ονόματα ταραξιών αποκλείεται να μην έχει τώρα το κουράγιο να ζητήσει από τον Νοτιά εξηγήσεις για το πού πάει το πράγμα. Αν απέχει, αυτό συμβαίνει γιατί θεωρεί ότι η μοίρα της ΑΕΚ είναι οι γκρίνιες, οι διοικητικοί καβγάδες, οι διχασμοί και οι διχόνοιες, δηλαδή όλα όσα επί των ημερών του σχεδόν σταμάτησαν. Κάπου τον κατανοώ, αλλά δεν μπορώ να του πω και μπράβο.

Ζωή

Είναι αλήθεια ότι στη ζωή πολλές φορές με τις επιλογές μας διαλέγουμε τι θέλουμε. Καμιά φορά, όμως, διαλέγει και η ζωή και οι ανάγκες της εμάς τους ίδιους. Ο Ντέμης διάλεξε κάποτε την ΑΕΚ, αλλά στο τέλος ήταν η ίδια η ΑΕΚ αυτή που τον διάλεξε. Ο Νικολαΐδης διοίκησε την ομάδα στο όνομα του κόσμου, της διαφάνειας, της καθαρότητας και της αλήθειας. Οσα προβλήματα και να έχει η ΑΕΚ, δεν νομίζω ότι από την πλευρά του κόσμου της αποφασίστηκε σε αυτά να υπάρχουν εκπτώσεις. Ο Ντέμης πιστεύει ότι με την παραίτησή του πριν από ένα χρόνο παρέδωσε και τη λαϊκή εντολή: δεν είναι έτσι. Φεύγοντας από την ΠΑΕ δεν βγήκε από την ιστορία της ομάδας ούτε πήρε διαζύγιο από την ευθύνη: η ευθύνη του αυτή τη στιγμή ήταν να ζητήσει από τον Κοζώνη και τους συν αυτώ πραγματικές εγγυήσεις, που να αφορούν το μέλλον της «Ενωσης». Αν υπάρχουν ευρωστία, σχέδιο και ήθος από την πλευρά του Ελληνοαμερικανού σωτήρα, τότε δεν νομίζω ότι αυτός δεν θα ανταποκρινόταν στο κάλεσμα του Ντέμη. Αν δεν απαντούσε, θα είχαμε την έμπρακτη απόδειξη ότι στην ιστορία υπάρχει κάποιο πρόβλημα.

Θεός

Ο Ντέμης δεν το 'κανε. Αφού δεν το 'κανε αυτός, δεν υπάρχει κανείς να το κάνει. Είναι η στιγμή που όποιος σέβεται την ιστορία της ΑΕΚ εύχεται να βάλει ο Θεός το χέρι του και να αποδειχτεί ο Μπομπ ο λεφτάς που κάποιοι αορίστως περιγράφουν.

Το παρεάκι

Μου έχει μπει καιρό τώρα μια ιδέα στο μυαλό. Ας πούμε ότι στην Αθήνα υπάρχει ένα παρεάκι που πιστεύει ότι το πρόβλημα της ΑΕΚ είναι η οικονομική κακοδιαχείριση και ότι η ΠΑΕ, αν διοικηθεί σωστά, μπορεί να βγάζει χρήματα –όχι πολλά χρήματα, αλλά όσα το παρεάκι χρειάζεται για να περνάει καλά. Ας πούμε ότι αυτό το παρεάκι αποτελείται από παλιούς ηγέτες οργανωμένων, που εν τω μεταξύ μεγάλωσαν, παλιούς αγαπητικούς της ομάδας που πάντα ασχολούνται μαζί της γιατί η ΑΕΚ είναι αρρώστια, άντε και από κάποιον που έχει πέντε δραχμές να χρηματοδοτήσει τη συγκεκριμένη κίνηση για να βγάλει σύντομα κάτι παραπάνω.

Αν το παρεάκι εμφανιστεί στον Νοτιά ή στον Παππά ή σε οποιονδήποτε άλλον και ζητήσει την ΑΕΚ, γνωρίζει ότι θα γίνει της κακομοίρας, αφού κανένας από αυτούς που το αποτελούν δεν έχει χρήματα για να επενδύσει και απλώς θέλει να διαχειρισθεί έσοδα. Αν το παρεάκι αυτό υπάρχει και έχει και γνώση της κατάστασης της ΑΕΚ (δηλαδή ότι ο Νοτιάς θέλει να φύγει τρέχοντας), τι είναι πιο απλό να κάνει; Νομίζω να ψάξει να βρει κάποιον Ελληνα του εξωτερικού που να έχει κι αυτός κάποια ελάχιστα χρήματα και να του ζητήσει να μπει μπροστινός. Ο μπροστινός στην προκειμένη περίπτωση μπορεί να υποσχεθεί και να ισχυριστεί ό,τι θέλει, και το παρεάκι από την άλλη μπορεί να αναλάβει και το επικοινωνιακό του φούσκωμα και τη σιωπή των φίλων δημοσιογράφων και την όποια ανοχή των οργανωμένων, που στο φινάλε δεν βλέπουν και τίποτα θετικό στη διοίκηση του Θανόπουλου.

Πόσο δύσκολο είναι για το παρεάκι αυτό να πάρει την ΑΕΚ; Νομίζω καθόλου δύσκολο: εδώ έφτασε κάποια στιγμή να την πάρει ο Αλεχάντρο Σκλαβενίτης! Ακουγα τη συνέντευξη του Θανόπουλου και όλο αυτό το σκεφτόμουν διαρκώς, ειδικά όταν ο πρόεδρος είπε ότι «δεν χρειάζεται να είσαι Κροίσος για να διοικήσεις την ΑΕΚ». Μάθαμε, λοιπόν, ότι ο Κοζώνης δεν είναι «Κροίσος». Προσωπικά, πιο πολύ και από τα λεφτά του περιμένω να δω το παρεάκι που την ιστορία αυτή την έφτιαξε και τη σκηνοθέτησε μαεστρικά.

Προσοχή στις πιερατζούδες

Διαβάζω δεξιά κι αριστερά ότι οι μισοί παίκτες του ΠΑΟ το βράδυ της Κυριακής πήγαν στα μπουζούκια: λογικό, αφού είναι πρώτοι. Επειδή στις εφημερίδες ακόμα δεν υπάρχουν ρεπόρτερ μπουζουκιών, θέλω να εξηγήσω πώς βγαίνουν αυτές οι ιστορίες. Οσο και αν ακούγεται παράξενο, τις πιο πολλές από αυτές τις ειδήσεις τις δίνουν τα ίδια τα μαγαζιά –ειδικά αυτά που ψοφάνε για λίγη προβολή- με δελτία Τύπου στις εφημερίδες. Η συμβουλή που δίνω είναι οι μάνατζερ των ξένων παικτών να ψάξουν τις κοπέλες που κάνουν αυτή τη δουλειά και να τους εξηγήσουν ότι αυτού του τύπου την προβολή οι παίκτες τους δεν τη χρειάζονται. Για τους Ελληνες δεν χρειάζεται να πω τίποτα. Τα πιο πολλά από τα κορίτσια που κάνουν Ρ.R. τα ξέρουν προσωπικά.