Κανονικός παίκτης ο Σερμαντίνι

Ο 20χρονος δεν έχει γίνει και πιθανόν να μη γίνει ποτέ ο καλύτερος ψηλός της Ευρώπης, αλλά πλέον μπορεί να προσφέρει λύσεις.

Μάλλον είχε εκπλήξει ο Παναθηναϊκός πέρυσι, φέρνοντας τον άγνωστο στο ευρύ κοινό Γεωργιανό Γκιόργκι Σερμαντίνι. Και είχε εκπλήξει όχι μόνο διότι ο παίκτης ήταν αυτό που λέμε «άγραφος», αλλά και επειδή ο κόσμος περίμενε από την ομάδα του να φέρει ένα ακόμη πολύ μεγάλο όνομα. Τον 20χρονο των 216 εκατοστών πάουερ φόργουορντ πέρυσι δεν τον είδαμε πολύ. Μετρημένες στα δάκτυλα του ενός χεριού ήταν οι εμφανίσεις του με την πράσινη φανέλα. Απόλυτα λογικό, αφού ο μικρός δούλευε και μάθαινε από τον Ομπράντοβιτς και τον Ιτούδη. Μέχρι να πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα και στους πρωταθλητές Ευρώπης, έπαιζε στην μπασκετικά υπανάπτυκτη χώρα του.

Ενα χρόνο μετά την άφιξή του στα μέρη μας τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά. Ο Σερμαντίνι δεν έχει γίνει και πιθανόν να μη γίνει ποτέ ο καλύτερος ψηλός της Ευρώπης, αλλά πλέον στέκεται ως κανονικός παίκτης. Καλύτερος από αρκετούς πιο έμπειρους και πιο έτοιμους, που αυτή την περίοδο αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα. Η κατήχηση από την τεχνική ηγεσία, η παρουσία του σε ένα επαγγελματικό και τόσο υψηλού επιπέδου περιβάλλον έχουν κάνει τον 20χρονο να μοιάζει με παίκτη έτοιμο, αν μη τι άλλο, να προσφέρει αρκετά ποιοτικά λεπτά στην ομάδα, που του δίνει συμβόλαιο και εμπιστοσύνη. Και η περίπτωση του νεαρού αξίζει μεγαλύτερης προσοχής για τον επιπλέον λόγο ότι ξεκίνησε το μπάσκετ πολύ αργά, το 2004.
Μήπως, όμως, και με τον Μπουρούση δεν ισχύει το ίδιο;

O Παναθηναϊκός επέστρεψε στις ευρωπαϊκές επιτυχίες, χωρίς να συναντήσει την παραμικρή δυσκολία από τη γεμάτη Αμερικανούς πολωνική Ασέκο Πρόκομ. Δεν ξέρουμε αν η ήττα από τη Ρεάλ ήταν μάθημα, η ουσία είναι ότι τόσο με τον Αρη όσο και χθες οι «πράσινοι» έπαιξαν το σωστό και οργανωμένο μπάσκετ που μας έχουν συνηθίσει. Με τον Δημήτρη Διαμαντίδη να είναι ο άνθρωπος από τον οποίο περνούν τα πάντα και με τους Νίκολας και Πέκοβιτς να είναι οι μεγάλες απειλές από την περιφέρεια και τη ρακέτα αντίστοιχα. Το Μαρούσι από την πλευρά του δεν μπόρεσε να εκμεταλευτεί για μία ακόμη φορά το ΟΑΚΑ, υποκύπτοντας άνετα στην πρώην Τάου, την Κάχα Λαμποράλ.

Η ήττα από την ΤΣΣΚΑ στην πρεμιέρα, όμως, είναι εκείνη που «πονάει» περισσότερο, παρά εκείνη από τη Ρόμα ή η χθεσινή. Πιο πολύ από όλα, όμως, πονάει ο νέος τραυματισμός. Ο χρήσιμος Κένταλ προσέθεσε το όνομά του σε μία μεγάλη λίστα που έχει ανοίξει φέτος το Μαρούσι. Τέλος ο Ολυμπιακός υποδέχεται σήμερα την Εφές Πίλσεν, η οποία του φέρνει άσχημες θύμησες. Ποιος δεν θυμάται το ντροπιαστικό 59-110 του ΣΕΦ τον Δεκέμβρη του 2004 ή το 72-91 πριν από δύο χρόνια με τον Χέισλιπ και τον Νίκολας (τον άσο πλέον του Παναθηναικού) να κάνουν «όργια». Οι Πειραιώτες έχουν σε σχέση με τότε σαφώς μεγαλύτερη σοβαρότητα. Αλλά έχουν και προβλήματα. Και η Εφές διαθέτει το πιο πλούσιο μπάτζετ της ιστορίας της...