Κορόιδα και εδώ;

Να ονομαστεί ο Πέτρος Παππάς «αμέτοχος μέτοχος» δεν γίνεται. Ο Παππάς συνέχισε να βάζει χρήματα στην ΑΕΚ μέχρι πρόσφατα και αυτός είναι και ο λόγος που το ποσοστό του βρίσκεται στο 13%. Ακόμα όμως και ο Παππάς, ο τελευταίος μέτοχος που συνέχισε να συνεργάζεται με τον Νίκο Νοτιά, έκανε πίσω όταν του ζητήθηκε το απίθανο: να δώσει εγγυητική 600+ χιλιάδων σε έναν άγνωστο που υπόσχεται ότι θα διαχειριστεί ένα αντίστοιχο ποσό για τα έξοδα της ΑΕΚ.

Πριν λοιπόν το κάνει, ο Παππάς ρώτησε για τον Bob το λογικό: «Τι λεφτά έχει ο κύριος;». Η πλευρά του Kozonis αντί να απαντήσει σε αυτά παρέπεμψε τον Παππά στον Νοτιά, για να πληροφορηθεί τα οικονομικά του αγοραστή. Τώρα γιατί η πλευρά του Kozonis δεν ενημέρωνε τον Παππά, ενώ τα στοιχεία είναι τα ίδια, αυτό ανήκει στα απίθανα. Ιδιαίτερα όταν ένας αριθμός στοιχείων για τα οικονομικά του Bob μπορεί να βρεθεί.

Σύμφωνα με τα οποία ο Kozonis έχει υποθηκεύσει το σπίτι του για 1,1 εκατομμύριο δολάρια και τις δύο επιχειρήσεις του, Forest και Poplar, για 5,9 εκατ. δολάρια. Επίσης το κτίριο στο Ο'Hare μανατζάρεται από την Paragon, που αναφέρεται να συνδέεται με institutional investor, που συνήθως σημαίνει εποπτεύουσα τράπεζα. Οταν ο Kozonis ζήτησε άδεια καζίνο από τον δήμο, το αίτημα απερρίφθη επειδή δεν παρουσιάστηκαν λεπτομέρειες για τη χρηματοδότηση του εγχειρήματος.

Επειδή λοιπόν η δικαιολογία που προβάλλεται είναι το «έτσι κάνουν οι πλούσιοι», ο Βγενόπουλος ή ο Κόκκαλης που ο Bob δηλώνει ότι θα ανταγωνιστεί θα μπορούσαν να υποθηκεύσουν το σπίτι τους για να πάρουν 650.000 ευρώ από την τράπεζα;

Θα έμπαιναν σε κάποια αγορά και αντί να παρουσιάσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία και τη δανειοληπτική τους ικανότητα θα πρόβαλλαν τις δηλώσεις του Φρανκ Κλόπα και του Κρις Καραμπάτση για το πόσο ισχυροί είναι; Πρέπει να πιστέψουμε ότι ο άνθρωπος που δανείζεται 650 χιλιάρικα με υποθήκη το σπίτι του θα βάλει τα διπλάσια και βάλε χρήματα από όσα έβαλε ο Μοράτι στην Ιντερ, που τα 40 εκατομμύρια θεωρήθηκαν γιγάντιο ποσό;

Να πιστέψουμε ότι ένας δισεκατομμυριούχος περιμένει από τη διοίκηση της ΑΕΚ να βάλει 50 χιλιάρικα στην Ερασιτεχνική, με τον ίδιο να περιμένει για να δώσει τα 300 χιλιάρικα που είχε υποσχεθεί, δηλαδή τη μισή σχεδόν υποθήκη του σπιτιού του; Και όταν τον ρωτάνε «τι έχεις;» –που για έναν πλούσιο όσο παρουσιάζεται o Bob ακόμα και η ερώτηση θα ήταν προσβλητική– να απαντάει: «Ρωτήστε τον Νοτιά να σας πει», σαν να μην μπορεί να το πει ο ίδιος;

«Every minute a sucker is born», είχε πει ο P.T. Barnum. Εκτός από την Αμερική, είναι ανάγκη να αποδείξουμε ότι ένα κορόιδο γεννιέται κάθε λεπτό και στην Ελλάδα;




Τα «όλα είναι ανθρώπινα λάθη» και «όποιος έχει στοιχεία μπορεί να πάει στον εισαγγελέα» έχουν ξανακουστεί. Ξανακούστηκαν την εποχή της Παράγκας, που σίγουρα όλα ήταν ανθρώπινα, αλλά καθόλου λάθη και κανένας δεν πήγαινε στον εισαγγελέα, αφού τέτοιες ιστορίες είναι του ματιού και όχι του εισαγγελέα. Δηλαδή τι να πάει και να πει κάποιος στον εισαγγελέα; Ο Γουργιώτης δεν έπρεπε να σηκώσει τη σημαία;

Στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου κανένας διαιτητής ή παράγοντας μεγάλης ομάδας δεν έχει καταδικαστεί από ποινικό δικαστήριο. Ακόμα και στην περίπτωση της Παράγκας, που για να βγει στην επιφάνεια έπρεπε να παρακολουθήσει τα τηλέφωνα η ΕΥΠ, τα αδικήματα παραγράφηκαν.

Σημαίνει ότι δεν υπήρξε Παράγκα; Για το δικαστήριο όχι, αλλά στη συνείδηση κάθε φιλάθλου υπήρξε και παραϋπήρξε. Αλλα τα πειστήρια που απαιτεί η ποινική δικαιοσύνη, αφού διακυβεύεται η ελευθερία ενός ανθρώπου, και άλλα η κοινωνία, που κάποιος για να είναι ανυπόληπτος δεν χρειάζεται να έχει καταδικαστεί.

Οπως και την εποχή της παντοκρατορίας του Ολυμπιακού, όταν οι συμπαθούντες και παρατρεχάμενοι έλεγαν ότι όλα πάνε καλά, σήμερα όλα πάνε καλά για τους αντίστοιχους του Παναθηναϊκού. «Λάθη γίνονται, αλλά και πού δεν γίνονται… Είδατε τι έγινε στο ματς με τη Γιουνάιτεντ; Λάθη δεν κάνουν μόνο όσοι δεν κάνουν τίποτα…» και οι συνηθισμένες κοινοτοπίες που λεγόντουσαν και την εποχή του Γκαγκάτση.

Ολα αυτά πάντα από την ομάδα που έχει τα κόζια, με την άλλη να διαμαρτύρεται. Γιατί το ελληνικό πρωτάθλημα είναι ένας «Μπεν Χουρ» με δύο πρωταγωνιστές και χιλιάδες κομπάρσους και ο πρωταγωνιστής που φέτος διαμαρτύρεται είναι ο Ολυμπιακός.

Εδώ προσέξτε. Το «Ολυμπιακός» δεν σημαίνει απαραίτητα Σωκράτης Κόκκαλης, ο οποίος μπορεί στη Νέα Υόρκη να δήλωσε ότι δεν φεύγει, αλλά όταν δεν ενισχύεις την ομάδα όσο ο αντίπαλός σου, πουλάς μετοχές της ΠΑΕ και του γηπέδου, ενώ πέρυσι έλεγες ότι δεν πιστεύεις στα πολυμετοχικά σχήματα, αυτά που λες είναι λιγότερο σημαντικά από αυτά που κάνεις. Ο «Ολυμπιακός» διαμαρτύρεται, που σημαίνει ο Σάββας, ο θετός του γιος και ο κόσμος στην κερκίδα.

Το ερώτημα είναι έχουν δίκιο; Η απάντηση είναι «έχουν δίκιο περισσότερο γι' αυτό που φοβούνται ότι συμβαίνει σε σχέση με αυτό που γίνεται». Αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο Ολυμπιακός δεν παίρνει τα σφυρίγματα του μεγάλου, ενώ σε ένα από τα ματς μια απόφαση του επόπτη, που σημειωτέον πάρθηκε τη στιγμή που ο Ολυμπιακός προηγείτο, του στοίχισε δύο βαθμούς. Σε σχέση με ό,τι τράβηξε πέρυσι ο Παναθηναϊκός ή τις αποφάσεις στην αρχή της σεζόν σε βάρος της ΑΕΚ, οι αδικίες σε βάρος του Ολυμπιακού είναι πταίσματα. Η ανησυχία, όμως, του Ολυμπιακού είναι για τη γενικότερη εικόνα.

Πρώτον, η αντιμετώπιση του Παναθηναϊκού, που παίρνει τα σφυρίγματα του μεγάλου και στην περίπτωση του πέναλτι στο ματς με τον Αρη του πολύ μεγάλου. Εχοντας καλή επικοινωνία, ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να τα καλύψει με επισημάνσεις, όπως ότι δεν βγήκε κάρτα στην αγκωνιά που έφαγε ο Νίνης με τον Πανθρακικό, αλλά η διαφορά στα μεγέθη των αποφάσεων δείχνει ακόμα καλύτερα την κατάσταση.

Δεύτερον, τη διαφορά μπορείς να καταλάβεις από τους ανθρώπους που μπορούν να «οσμίζονται» την αλλαγή στα κόζια. Για παράδειγμα παλιούς διαιτητές, που όταν ο Κόκκαλης είχε πάρει το πάνω χέρι από τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, σε μια μέρα άλλαξαν πλευρά.

Ποιος καλύτερος για να χρησιμοποιηθεί σαν μετρητής από τον Παναγιώτη Βαρούχα; Πέρυσι όταν έλεγε ότι ο Ντιόγο βουτάει –που είχε και δίκιο– μάζευε την παρατήρησή του έντρομος στην επόμενη εκπομπή, ενώ φέτος στις φάσεις που μπορεί να βλαφτεί ο Παναθηναϊκός πατάει σε αυγά. Το ίδιο συμβαίνει και με τη γενική αντιμετώπιση του Παναθηναϊκού στις μεταδόσεις.

Τρίτον, τον σεβασμό που έχουν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός στην ΕΠΟ. Στον Ολυμπιακό ο Σωκράτης Κόκκαλης, αν και γηραιότερος και αρχαιότερος παράγοντας σε σχέση με τον Πατέρα, έπρεπε να πάει στο γραφείο του Σοφοκλή Πιλάβιου για να μιλήσουν. Στον Παναθηναϊκό ο Πατέρας περίμενε στο γραφείο του τον Πιλάβιο. Και καθένας ξέρει ότι στην ιεραρχία ο κατώτερος πηγαίνει στο γραφείο του ανωτέρου… Προσθέστε το ότι ο Πιλάβιος ήταν στέλεχος της διοίκησης του Παναθηναϊκού και η εικόνα ολοκληρώνεται.

Η εικόνα περισσότερο από τα γεγονότα είναι αυτή που ανησυχεί τον Ολυμπιακό: η αντιμετώπισή του ως μεγάλου δεύτερης κατηγορίας σε σχέση με τον Παναθηναϊκό. Ο Νίκος Πατέρας αφού πανηγύρισε για την αποχώρηση του Ψυχομάνη και του Γκαγκάτση τώρα λέει να αφήσουν τον Πιλάβιο να ολοκληρώσει το έργο του. Αν η νέα εποχή είναι η εκδίκηση του Παναθηναϊκού για τα εγκλήματα της Παράγκας, πολύ λίγα κάνει. Να περάσει, όμως, για προσπάθεια εξυγίανσης με συνεργασία Πιλάβιου – Πατέρα, δεν πείθει.




Kαι άιντε πάλι τα «όποιος έχει ομάδα δεν μιλάει για τη διαιτησία», να λέγονται όμως από πλευράς Παναθηναϊκού, άιντε τα «διατεταγμένη αποστολή τα κοράκια». Αϊντε να σηκώνεται ο μασκοφόρος για να δείρει τον Σουγκλάκο, άιντε να ξανασηκώνεται ο Σουγκλάκος για να δείρει τον μασκοφόρο. Τα κόζια άλλαξαν. Το λέει με τον τρόπο του και ο Πατέρας. Η κατάσταση όμως είναι ίδια. Ακούστε εμένα.