Mια διαφορετική προσέγγιση στο Λιόν - Μαρσέιγ 5-5

Θα σας περιγράψω όσα θα είχαν ακολουθήσει τη λήξη του Λιόν - Μαρσέιγ 5-5 εάν ήταν ελληνικό ντέρμπι. Κάποιες χιλιάδες οπαδοί των γηπεδούχων που θα ήταν στο γήπεδο μόλις η ομάδα τους δεχόταν την ισοφάριση στις καθυστερήσεις θα φώναζαν ρυθμικά «είναι στημένο».

Οι αθλητικές εκπομπές στην ελληνική τηλεόραση θα ξεκινούσαν, αλλά όλοι οι τηλεθεατές θα περίμεναν το φινάλε τους για να καταλάβουν τι έγινε στο ματς. Ακόμη κι αυτοί που δεν θα είχαν παρακολουθήσει το ματς δεν θα καίγονταν να δουν τις φάσεις και τα 10 γκολ της αναμέτρησης, αλλά τους τηλεκριτικούς.

Ο Βαρούχας, ο Τεβεκέλης και όλοι οι υπόλοιποι με το γνωστό σοβαρό υφός θα κατέληγαν στα εξής προφανέστατα συμπεράσματα: το τρίτο γκολ του γηπεδούχου -όπως φαίνεται και από τη γραμμή- είναι ελαφρώς οφσάιντ. Επιπλέον, στο 56' ο τάδε παίκτης των φιλοξενούμενων κάνει μαρκάρισμα με πρόθεση, άρα θα έπρεπε να δεχτεί δεύτερη κίτρινη κάρτα και να μείνει η ομάδα του με 10 παίκτες.

Επίσης, το πέμπτο γκολ των φιλοξενούμενων που μπήκε στο 93'40'' ίσως να μην έπρεπε να μετρήσει, γιατί ο τέταρτος είχε δείξει τρία λεπτά καθυστερήσεις. Βεβαίως απόλυτος χρονομέτρης είναι ο διαιτητής, αλλά υπάρχει ηθικό ζήτημα.

Νωρίτερα, οι παρουσιαστές των τηλεοπτικών εκπομπών θα είχαν διαβάσει με στόμφο και μεγάλη προσοχή τις ανακοινώσεις των δύο ΠΑΕ. Οι γηπεδούχοι θα έγραφαν ότι είδε όλη η φίλαθλη Ελλάδα τι συνέβη στο γήπεδο, ποιος ήταν ο πραγματικός νικητής και φυσικά θα μας ενημέρωνε ότι δεν θα επιτρέψει στο μέλλον ανάλογα περιστατικά και θα καταδίκαζε τη διαιτησία.

Η φιλοξενούμενη ΠΑΕ με τη δική της ανακοίνωση θα μας γνωστοποιούσε ότι στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί και ότι οι συνθήκες φιλοξενίας θύμιζαν τουλάχιστον ζούγκλα. Στις ραδιοφωνικές εκπομπές εκείνης της νύχτας οι ακροατές θα θυμούνταν όλες τις... αδικίες σε βάρος της ομάδας τους τα τελευταία 15 χρόνια και θα κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι οι άλλοι δεν μπορούν να μιλούν.

Οι μόνοι που δεν θα το έκαναν θα ήταν οι... υποψιασμένοι. Αυτοί που με το σοβαρό ύφος θα έλεγαν ότι το θέμα δεν είναι η διαιτησία και ότι κακώς σκοτώνονται κάποια κορόιδα, το θέμα είναι ποια ήταν η απόδοση που έδινε στο στοίχημα το 5-5... Το πιάσατε το υπονοούμενο φαντάζομαι.

Και μέσα σε αυτή την πολύ ωραία ατμόσφαιρα θα έρχονταν την επόμενη μέρα οι αθλητικές εφημερίδες, οι οποίες θα κρέμονταν στα περίπτερα και θα σχολίαζαν ένα τελείως διαφορετικό ματς η καθεμία για να συμπληρωθεί το παζλ και να δέσει το γλυκό. Γι' αυτό, ευτυχώς που στο δικό μας πρωτάθλημα δεν υπάρχει ντέρμπι που έρθει 5-5.

Ευτυχώς, γιατί τόσο δηλητήριο για ένα 5-5 σε ντέρμπι θα ήταν κρίμα. Ας αφήσουμε τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα ισπανικά ντέρμπι να έρχονται 5-5 κι ας έρχονται τα δικά μας 0-0 ή 1-1 με ένα γκολ οφσάιντ και ένα αμφισβητούμενο πέναλτι.