Η καρέκλα του Ζίκο τρίζει επικίνδυνα

Διάβαζα τις πρόσφατες δηλώσεις του Ζίκο: «Δεν πιστεύω ότι θα δουλέψω στην Ιταλία, δεν μου αρέσουν αυτές οι χώρες, όπως η Ιταλία και η Βραζιλία, όπου οι προπονητές αλλάζουν συχνά», και κατάλαβα ότι ο Βραζιλιάνος αγνοεί ακόμη τα βασικά…

Μάλλον πιστεύει ότι ο Ολυμπιακός αλλάζει προπονητή κάθε δέκα χρόνια και ήρθε στην Ελλάδα με στόχο να σπάσει το ρεκόρ του Γκέραρντ στον πάγκο του ΟΦΗ.

Πολύ φοβάμαι ότι όταν οι άνθρωποι του Ολυμπιακού συζητούσαν μαζί του το ενδεχόμενο να αναλάβει την ομάδα απέφυγαν επιμελώς να του πουν ότι ο πρόεδρος το σύνθημα «ή αλλάζουμε (προπονητή) ή βουλιάζουμε» το είχε ανακαλύψει και εφαρμόσει όταν ο Παπανδρέου ήταν ακόμη υφυπουργός Εξωτερικών, για να μην τρομάξει.

Θα του έδειξαν προφανώς μερικές φωτογραφίες του Κούλη Δουρέκα στο πλάι του Μπάγεβιτς, του Σόλιντ, του Λεμονή και των άλλων παιδιών, θα του είπαν ότι ο Κούλης ήταν την τελευταία δεκαετία ο προπονητής και απλώς άλλαζε τους βοηθούς του και ο Ζίκο σχημάτισε λάθος εντύπωση.

Τα γράφω όλα αυτά διότι έχω την αίσθηση ότι ο «λευκός Πελέ» για προπονητικό μαραθώνιο ετοιμάζεται, αλλά μπορεί να του προκύψει κούρσα της μιας ανάσας στο τέλος.

Οι πρώτες, προειδοποιητικές καμπάνες ήδη ήχησαν, φίλε αναγνώστη…

Το κατάλαβα διαβάζοντας κάποιες επιστολές αναγνωστών στο «Φως». Σε αντίθεση με τον «Νικολακό», ο οποίος ελέω Γουριώτη και άλλων διαιτητικών δεινών ασκεί στον Ζίκο διακριτική –για τα μέτρα του- κριτική ακόμη, οι αναγνώστες του έχουν ξεσαλώσει…

Ο Αχιλλέας Μπακιρτζόγλου, για παράδειγμα, απαριθμεί τα προπονητικά εγκλήματα του Βραζιλιάνου: «Δεν έχει καμία σχέση με προπονητή δύσκολων παιχνιδιών», «Παίζει 3-5-2 όπως η Εθνική Βραζιλίας το '80, που είχε μόνο αποτυχίες» «Με τη Σταντάρ όπως και με τον Ηρακλή έπαιζε με τρεις αμυντικούς, με τη Ρεάλ δηλαδή θα 'παιζε με 5;».

Και ενώ όλοι θα περίμεναν ότι ο γλυκός Αχιλλέας θα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο Ζίκο δεν κάνει για τον Ολυμπιακό διότι είναι πιο αμυντικογενής προπονητής και απ’ τον Σάντος, κλείνει την επιστολή του ανατρεπτικά: «Παίζει μόνο για την επιθετική χαρά του ποδοσφαίρου χωρίς αποτέλεσμα». Δεν είναι καταπληκτικός;

Αν αποκλείσουμε το ενδεχόμενο να στέλνει επιστολές ο Κετσπάγια και υπογράφοντας με το ψευδώνυμο «Μπακιρτζόγλου» ή να πρόκειται για ακροατή του Γκόντζου ο οποίος ξεδίνει με τον Ζίκο κάνοντας προθέρμανση για τον Τεν Κάτε την Πέμπτη, τότε τα πράγματα είναι σοβαρά.

Διότι ο κύκλος των χαμένων προπονητών του Ολυμπιακού ξεκινά πάντα από μια επιστολή στο «Φως» και καταλήγει σ’ ένα τηλέφωνο του Χρυσικόπουλου. Ανατριχιάζω…

Στην ΑΕΚ, φίλε αναγνώστη, η νίκη επί της ΑΕΛ πέρασε -όπως αναμενόταν- σε δεύτερη μοίρα.

Τα κέρδη της «Ενωσης» από τον συγκεκριμένο αγώνα ήταν άλλα, πιο σημαντικά. Με πρώτο και μεγαλύτερο τη συμπεριφορά του κόσμου στις εξέδρες. Ο Γιώργος Σηφάκης στην «Ωρα των Σπορ» έχει τις λεπτομέρειες:

«MVP ήταν ο κόσμος. Αρχικά ο κόσμος της "Original". Κάθε φορά που η ΑΕΚ έβαζε γκολ, κάθε φορά που έχανε κάποια ευκαιρία ή ακόμα και όταν δέχτηκε την ισοφάριση από τη Λάρισα, δεν σταμάτησε λεπτό να τα βάζει με τους μετόχους, ενώ την τιμητική του είχε και ο Ντέμης Νικολαΐδης».

Και σ’ αυτό πρέπει να σταθούμε όλοι, φίλε αναγνώστη. Διότι τι θέλει ένας παίκτης για να βγάλει φτερά και να πετάει στο γήπεδο;

Την ώρα που σκοράρει να ακούει από την κερκίδα όχι πανηγυρισμούς, επευφημίες και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες, αλλά ευρηματικά συνθήματα τύπου «μέτοχοι αμέτοχοι, τον π… από δω», «Π… κοντέ, γ… την Μπιγιονσέ» κ.λπ. Είναι δυνατόν να μην κάνει παπάδες μετά ο Γιαχάγια;

Συνεχίζει ο Γιώργος: «Στην αρχή ήταν η "Original", μετά όλο το γήπεδο. Απαντες πλέον συνειδητοποίησαν ποιοι είναι υπεύθυνοι για τα όσα δεινά περνάει φέτος η ομάδα του Μπάγεβιτς. Για τον προπονητή, κουβέντα. Ούτε στην ισοφάριση. Και αυτό ήταν η καλύτερη απάντηση στον εμφύλιο που προσπάθησαν έντεχνα να ανοίξουν κάποιοι για να ξεφύγουν από τις ευθύνες τους».

Διατηρώ τις αμφιβολίες μου, το ομολογώ. Μου φαίνεται πιο πιθανό οι φίλοι της ΑΕΚ να έχουν πειστεί πλέον ότι πρόεδρος-μέτοχος της «Ενωσης» είναι ο Μπάγεβιτς -και προπονητής ο Θανόπουλος ίσως- και να αποδοκίμαζαν τους μετόχους για να πάρει η μπάλα και τον Ντούσαν.

Δεν είναι ωραίο πράγμα να γκρεμίζεις τα όνειρα του άλλου, αγαπητέ αναγνώστη. Γι’ αυτό, αν παρ’ ελπίδα με διαβάζει αυτή τη στιγμή ο Χρήστος Αρχοντίδης, θα τον παρακαλούσα να διακόψει πάραυτα την ανάγνωση. Για καλό δικό του…

Εβλεπα στον ΣΚΑΪ τη σειρά ντοκιμαντέρ «Για πάντα πρωταθλητές» και στο επεισόδιο για τις μεγάλες επιτυχίες της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου άκουσα μια ιστορία απ’ τον Νίκο Σαργκάνη που με συγκλόνισε…

Το μακρινό '83 η Εθνική με προπονητή τον Χρήστο Αρχοντίδη κέρδισε εκτός έδρας την Ουγγαρία 3-2…

Μετά το τέλος του αγώνα ο κορυφαίος προπονητής, εκστασιασμένος από τη μεγάλη νίκη, μπήκε στο πούλμαν της Εθνικής πανηγυρίζοντας. Μόλις είδε τον Νίκο Σαργκάνη, τον αγκάλιασε και του είπε:

«Είναι η μεγαλύτερη νίκη στα χρονικά. Είναι τεράστια νίκη. Κερδίσαμε 3-1 τη μεγάλη Ουγγαρία. Γράψαμε ιστορία».

Ο Σαργκάνης τον σκούντηξε διακριτικά και του ψιθύρισε: «Κόουτς, 3-2 κερδίσαμε», όμως ο τεχνικός των επιτυχιών ήταν ανένδοτος. «Είσαι τρελός; 3-1 κερδίσαμε». Η πληροφορία είχε πλέον καταγραφεί στον σκληρό δίσκο του Χρήστου και ουδείς μπορούσε να τη διαγράψει…

Η λύση του μυστηρίου είναι απλή, αγαπητέ αναγνώστη. Το δεύτερο γκολ των Ούγγρων σημειώθηκε στο 89’.

Φαίνεται ότι ο Χρήστος ή είχε αρχίσει να γλαρώνει εκείνη τη στιγμή εξαντλημένος από το μαχητικό κοουτσάρισμα ή πανηγύριζε τη μεγάλη νίκη απ’ το 80', με αποτέλεσμα να μη δει ποτέ το δεύτερο γκολ των Ούγγρων.

Ετσι, έμεινε μέχρι σήμερα με την εντύπωση ότι κερδίσαμε 3-1.

Είμαστε άτυχοι, dear. Αν ο πολυνίκης τεχνικός βρισκόταν στον πάγκο του Ολυμπιακού την περίοδο που ο Θρύλος έχανε τα ευρωπαϊκά παιχνίδια στα τελευταία λεπτά, θα ζούσαμε μεγάλες στιγμές.

Θα πήγαινε στις συνεντεύξεις Τύπου και θα ανέλυε τα παιχνίδια πιστεύοντας ότι η ομάδα απέσπασε θετικό αποτέλεσμα γιατί δεν θα 'χε δει το τέλος. Κι άντε να τον πείσεις μετά ότι δεν είναι έτσι…

Μπιγιονσισέ

Είναι το μεγάλο αστέρι που φέρνει ο Ντέμης στην Ελλάδα για να την κάνει δώρο στην αγαπημένη του ΑΕΚ και να λύσει η ομάδα το επιθετικό πρόβλημά της. Η Μπιγιονσισέ έχει φωνή αηδονιού και τεχνική σέντερ φορ ολκής. Τρία ΟΑΚΑ δεν αρκούν για να χωρέσουν όσους θέλουν να θαυμάσουν από κοντά τα κάλλη και το ταλέντο της. Καλορίζικη…