ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΡΜΠΑΤΖΟΓΛΟΥ
Μέχρι τώρα υπήρχαν πολλοί αγώνες στη σεζόν στους οποίους ο ΠΑΟΚ άξιζε να πάρει καλύτερο αποτέλεσμα από αυτό που τελικά πήρε. Χθες δεν το άξιζε. Τα κατάφερε, όμως. Τι πρέπει να κρατήσει ο ΠΑΟΚ από το πρώτο του «διπλό» στο πρωτάθλημα;
Η νίκη είναι δεδομένη, οι βαθμοί ήρθαν, η διαφορά από τους πρώτους μειώθηκε, η διαφορά από τους πίσω μεγάλωσε και όλα αυτά τα έγραψε η ιστορία και δεν σβήνονται. Στον ΠΑΟΚ, όμως, δεν πρέπει να ξεχάσουν, δεν πρέπει να ξεπεράσουν αυτή την εμφάνιση που πραγματοποίησαν. Θα είναι έγκλημα αν δεν συζητηθούν οι τεράστιες αδυναμίες που εμφανίστηκαν στην Κομοτηνή και δεν αναζητηθεί η αιτία της χειρότερης εμφάνισης στη μέχρι τώρα αγωνιστική περίοδο.
Το ότι δημιουργικά η ομάδα του Σάντος έχει αδυναμίες είναι γνωστό και με αυτή τη σύνθεση λίγα πράγματα περιμέναμε να αλλάξουν προς το καλύτερο. Από εκεί και πέρα, όμως, είναι αδιανόητο ο ΠΑΟΚ να προηγείται 0-2 εκμεταλλευόμενος δύο λάθη των αντιπάλων και στη συνέχεια να μην μπορεί να αλλάξει τρίτη πάσα. Μετά το 60' ο ΠΑΟΚ έγινε… Πανθρακικός (με όλο τον σεβασμό στην αξιοπρεπέστατη ομάδα της Κομοτηνής, η οποία όμως είναι τελευταία) και οι αντίπαλοι θύμισαν Μπαρτσελόνα.
Γιατί τόση πίεση; Γιατί τόσες φάσεις στην περιοχή του Κρέσιτς, γιατί τόσα λάθη; Γιατί τέτοια ανασφάλεια; Φταίνε μόνο οι απουσίες; Εντάξει, έλειπε η ψυχραιμία του Κοντρέρας, έλειπε η καλή πάσα του Ιβιτς, έλειπαν πολλοί ποδοσφαιριστές. Οι Γκαρσία, Βιτόλο, Φωτάκης, Σορλέν δεν είναι αξιόλογες μονάδες για να κρατήσουν την μπάλα, για να βγάλουν μία-δύο συνεργασίες και αυτοματισμούς, να μην αφήσουν τους αντιπάλους να πλησιάσουν στην περιοχή τους;
Ολοι είναι ικανοποιημένοι με τη νέα νίκη του ΠΑΟΚ, με το γεγονός ότι η ομάδα ανεβαίνει βαθμολογικά. Ο προπονητής όμως και οι παίκτες θα δείξουν σωστή νοοτροπία αν προβληματιστούν από αυτά που έγιναν χθες στην Κομοτηνή. Δεν πρέπει να αφήσουν αυτό το παιχνίδι να περάσει έτσι. Θα πρέπει να το δουν και να το αναλύσουν σαν ο ΠΑΟΚ να έχασε.
Επί τη ευκαιρία, προσέξατε ότι από την ώρα που έφυγε ο Ζαγοράκης και μειώθηκε η γκρίνια -γιατί κυριάρχησε ο φόβος για παρόν και το μέλλον- άλλαξε και η τύχη της ομάδας; Κοιτά που είχε δίκιο ο τέως πρόεδρος…