Σσσσς! Μιλάει ο Αλέφαντος τώρα

Ας υποθέσουμε, αγαπητέ αναγνώστη, ότι την Πέμπτη κατά τις 20:00 σε πήρε ο ύπνος και έγειρες στην αγκαλιά της (ή του) συντρόφου σου, με αποτέλεσμα να μην παρακολουθήσεις το παιχνίδι της Στουρμ με τον Παναθηναϊκό και να μην ξέρεις το τελικό σκορ.

Ξύπνησες γύρω στις 00:20 και έκανες τις ίδιες κινήσεις που κάνουν 3,5 εκατομμύρια μερακλήδες Ελληνες κάθε εβδομάδα τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα:

Σταυροκοπήθηκες, φίλησες ένα εικόνισμα του Κώστα Γκόντζου και συντονίστηκες στον NovaΣΠΟΡ FM για να λάβεις το φως της γνώσεώς του το αληθινό. Αμήν…

Στα πρώτα πέντε λεπτά της εκπομπής, μικρό και ανυποψίαστο αγόρι, θα πίστευες ότι ο Παναθηναϊκός έχασε από τη Στουρμ με κατεβασμένα τα χέρια.

Στο τέταρτο θα έπαιρνες όρκο ότι τελικά διασύρθηκε από τους Αυστριακούς και στο μισάωρο θα ήσουν σίγουρος ότι δεν κοιμήθηκες απλώς, αλλά έπεσες σε χειμερία νάρκη και στο μεταξύ το «τριφύλλι» πρόλαβε να αποκλειστεί απ’ το Γιουρόπα Λιγκ και το Κύπελλο, ενώ στο πρωτάθλημα παλεύει για να αποφύγει τον υποβιβασμό…

Διότι, σε αντίθεση με τον γλυκό και ενωτικό Κώστα (ο οποίος πολλάκις έχει πει ότι δεν έχει σε εκτίμηση τον Τεν Κάτε, θεωρεί λάθος την παραμονή του το καλοκαίρι, δεν συμφωνεί με τις περισσότερες επιλογές του, δεν βλέπει να κάνει δουλειά, βρομάει και η ανάσα του, αλλά αφού έμεινε τον στηρίζει μέχρι τέλους κόντρα σε όλους και σε όλα), οι πιστοί του γκρινιάζουν ελαφρώς…

Ακούγοντάς τους θα στοιχημάτιζες ότι αν ο Παναθηναϊκός κατακτήσει το Γιουρόπα Λιγκ, οι παίκτες θα τους χαρίζουν την «κούπα» κι εκείνοι θα την κοιτάζουν στα δόντια.

Ο Δημήτρης θα μετράει πόσους ακραίους χαφ έχει ο Παναθηναϊκός, θα αναρωτιέται «τι τον θέλαμε τον Κατσουράνη αφού είχαμε τον Ζιλμπέρτο και τον Μάτος» ενώ ταυτόχρονα θα υπολογίζει πόσα κλεψίματα (δεν) έχει κάνει μέχρι σήμερα, ο Παύλος θα φωνάζει ότι αυτά παθαίνεις αν έχεις τόσους Ελληνες στην ενδεκάδα, ο Γιώργος δεν θα θέλει φιέστα «για να μη γίνουμε σαν τους Ολυμπιακούς» κ.λπ.

Και μες στον χαμό ο κυανόκρανος Ιάκωβος θα προσπαθεί να ηρεμήσει τα πλήθη και θα ρωτάει τον Γκόντζο: «Γιατί γκρινιάζουνε, μωρέ παιδάκι μου, τούτοι εδώ, μπορείς να μου πεις; Ε; Ελα μωρέ». Είναι θεοί όλοι τους. Είναι τα είδωλά μου, τους αγαπώ…

Με το χέρι στην καρδιά, ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου είναι μήπως μια μέρα το όνειρο αυτό τελειώσει.

Και μόνο στη σκέψη ότι μπορεί να φύγουν κάποια στιγμή ο Τεν Κάτε και μαζί του ο Κατσουράνης, ο Καραγκούνης, ο Σεϊταρίδης και καμιά δεκαριά Ελληνες ακόμη, παθαίνω κρίσεις πανικού.

Διότι αν υποθέσουμε ότι γυρίζει ο Πεσέιρο, αρχίσουν να παίζουν βασικοί ο Τζιόλης κι ο Δημούτσος και επιστρέψει στην ενεργό δράση ο Ζουτάουτας, καταστραφήκαμε. Τα αγόρια μου δεν θα έχουν λόγο να βγαίνουν στον Κώστα για να γκρινιάζουν κι εμείς λόγο ύπαρξης.

Η μόνη λύση σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν ο Γκόντζος να μιμηθεί τον Αυτιά. Να παίρνει δηλαδή τις φετινές και τις περσινές εκπομπές, να συνομιλεί κανονικά με τα ηχογραφημένα των ηρώων μας κι εμείς να ζούμε με την ψευδαίσθηση ότι η συζήτησή τους είναι live.

Ζωή χωρίς τον Δημήτρη, τον Παύλο και τ’ άλλα παιδιά, dear, είναι σαν Νικολακόπουλος χωρίς κουβέντα για διαιτησία, Βέργης χωρίς «καλημέρα, αδέρφια» και Κοζώνης χωρίς τρισεκατομμύρια. Κάπως έτσι πρέπει να είναι η κόλαση...

Παραμένω στην κατηγορία «διαχρονικές αγάπες» για να χαιρετίσω μία ακόμη συνάντηση του δασκάλου Σινάνογλου με τον μαθητή Αλέφαντο στο στέκι προβληματισμού του πρώτου στο «Φως».

Ο κορυφαίος εν ζωή προπονητής στον κόσμο ξεκίνησε την ποδοσφαιρική λειτουργία με το Απολυτίκιον Φετφατζίδη:

«Ο μικρός είναι εργαλείο, είναι σβέλτος, έχει καλά πόδια και ξέρει μπάλα με αρχ… Ενώ όμως είναι υδραυλικός, ενώ την κολλάει την μπάλα στα πόδια του, περιορίζεται να δίνει πάσα στα δέκα μέτρα».

Ο Θέμης, ενθυμούμενος τον παιδευτικό χαρακτήρα της στήλης του, ζήτησε απ’ τον «Αλέ» -επειδή είναι βέβαιο ότι ο Φετφατζίδης θα αποστηθίσει τη συνέντευξη- να παραδώσει στον πιτσιρικά μαθήματα ποδοσφαίρου διά αλληλογραφίας. Ο Νικόλας δέχτηκε μετά χαράς:

«Ακου, Φετφατζίδη, ο Αλέφαντος σου μιλάει. Μπούκαρε και ντρίμπλαρε, μπούκαρε και σούταρε! Γ@μα την πάσα! Μικρέ, μη φοβάσαι. Το 'χεις, σου το λέει ο Αλέφαντος. Ναι, είχε καλά στημένα ο μικρός, αλλά τι να τα κάνω; Να τα βάλω στον κ@λο μου τα στημένα. Μικρέ, σκέψου ότι είσαι σε αλάνα, μην κωλώνεις, δεν υπολείπεσαι σε μπάλα από τους άλλους. Φά' τους».

Στη συνέχεια ο «Αλέ» ανοίγει τον φάκελο «Παναθηναϊκός»:

«Ολους τους μεγάλους προπονητές από τον τάφο να τους σηκώσεις, δεν πρόκειται να κάνουν αυτό τον Παναθηναϊκό με αυτούς τους παίκτες να παίξει καλή μπάλα. Διότι τα χαφ του ΠΑΟ είναι αργά, με Ζιλμπέρτο Σίλβα, Καραγκούνη, Κατσουράνη, άλλες καρούτες αυτές». Ο Νικόλας μου έκλεισε τη σύντομη αλλά γεμάτη νοήματα συνέντευξή του με λίγα λόγια για τον άνθρωπο τον οποίο -αν υπάρχει Θεός σ’ αυτό τον κόσμο- κάποια στιγμή θα διαδεχθεί στον πάγκο του Ολυμπιακού. Τον Ζίκο:

«Και ο Ζίκο πρέπει να σηκώσει λίγο τους τόνους, διότι όπως τον βλέπω στον πάγκο, ένα ευαγγέλιο του λείπει στο δεξί χέρι να γίνει ψάλτης στην εκκλησία».

Κλείνω με μια ανεπιβεβαίωτη πληροφορία. Φήμες θέλουν τον Νικόλα μου να χρειάστηκε δύο ολόκληρες εβδομάδες για να γυρίσει τη γνωστή τηλεοπτική διαφήμιση, διότι λόγω της δύναμης της συνήθειας μπέρδευε συνέχεια το όνομα…

Ξεκίναγε δηλαδή την πρόζα και έλεγε: «Ο άνθρωπος έχει εξειδίκευση. Δεν παίζει ποδοβόλεϊ. Για ανταλλακτικά και αξεσουάρ αυτοκινήτου, τα πάντα όλα μόνο στον Σινάνογλου». Κακοήθειες…