Αυτό το σαρδόνιο χαμόγελο του Τσορμπατζόγλου είναι τουλάχιστον ύποπτο. Κάθε φορά που βλέπει τον Σαλπιγγίδη να ξεχύνεται στην επίθεση ενθουσιάζεται. Εχω την εντύπωση ότι τον φαντάζεται με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Του νέου ΠΑΟΚ, όχι του παλιού ΠΑΟΚ που τον έδιωξε. Ή που τον… έφυγε τέλος πάντων. Ούτε του ΠΑΟΚ που κάθε φορά που ο «Σάλπι» κόβει βόλτες στη Νεάπολη, τον πλευρίζουν οπαδοί και τον ρωτούν γιατί έφυγε και πήγε στον Παναθηναϊκό.
Κι αυτοί που δεν τον θέλουν, κατά βάθος τον θέλουν περισσότερο. Είναι κάτι σαν το «τραβάτε με κι ας κλαίω». Οχι ακριβώς το ίδιο, αλλά η ουσία είναι ότι τον θέλουν. Κι εδώ που τα λέμε, είναι να μην τον θέλεις; Ο άτιμος είναι από τους λίγους που όταν αγωνίζονται νιώθεις ότι τα βγάζουν τα λεφτά τους. Δεν κοροϊδεύει. Ακόμη κι όταν δεν είναι στην καλύτερή του μέρα. Κάποιοι άλλοι είναι σκέτη πρόκληση. Περιφέρουν την ανυπαρξία τους στο γήπεδο και πληρώνονται αδρά. Καλοφάγωτα.
Αλλά θα σκάσω, δεν μπορώ. Θα κάνω «μπαμ» και θα το ακούσετε όσοι κάνετε βόλτα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μαθαίνω ότι οι «καρτέλες» στον Ηρακλή γράφουν τρελά ποσά. Ξέρετε τι σημαίνει «καρτέλα»; Είναι εκεί που γράφονται όσα δίνεις κι όσα παίρνεις. Ε, λοιπόν, υπάρχουν, λέει, κάποιοι που μπορεί να μην τους πιάνει το μάτι σου, αλλά έχουν να δώσουν –και έχουν να λαμβάνουν από τον Ηρακλή- μια περιουσία. Θα πρέπει να δουλεύουμε τρεις ζωές για να τα βγάλουμε εμείς αυτά τα λεφτά. Μιλάμε για 700-800 χιλιάρικα.
Για κάτσε, ρε… Αν δεν είναι ο Ρέμος αυτός που έχει βάλει τόσα, ποιος μπορεί να είναι; Υπάρχει δηλαδή κάποιος που έχει βάλει τόσα χρήματα στην ομάδα; Σοβαρά; Μη στενοχωριέστε, όμως. Μην προβληματίζεστε διόλου. Ο Μανώλης ο Τουμπόγλου θα βάλει μια τάξη. Πού να θυμάμαι εγώ ότι σημείωσε το πέναλτι που καθόρισε τον νικητή στον ιστορικό τελικό του 1976. Ούτε επτά χρονών δεν ήμανε. Αυτά είναι τα σωστά ελληνικά: ήμανε, ήσαντε, ήταν. Ετσι κλίνεται.
Μαθαίνω ότι ο Μανώλης, που ο επαγγελματικός του ορίζοντας έχει σημείο αναφοράς τα τυροκομικά, είναι καλός φίλος του Τσινού. Ο τελευταίος αφίχθη από τον Σοχό που φημίζεται για τα καταπληκτικά κρέατα. Πιο δημοφιλή, μάλιστα, είναι τα μοσχάρια του. Οχι, δεν είναι κρεοπώλης ο Τσινός. Γνωστή η ιστορία του ως ποδοσφαιριστή, μικρότερου βεληνεκούς ως προπονητή, ήρθε ο άνθρωπος να «δέσει» με τον Κωφίδη και καλή τους επιτυχία. Να τους έχετε εμπιστοσύνη. Είναι σημαντικό στο ξεκίνημα.
Πάντως, αν δεν πάει καλύτερα ο Ηρακλής, το σίγουρο είναι ότι θα φάμε καλά. Υπάρχει η υποδομή για κάτι τέτοιο.
Καλή επιτυχία και στον Τουμπόγλου που, όπως αναφέρουν οι κουτσομπόληδες της Μίκρας, έφαγε στη στροφή τον Γρηγόρη Φανάρα για τη θέση του γενικού αρχηγού. Ο Γρηγόρης την κατείχε επί σειρά ετών, αλλά η προϋπηρεσία του δεν μέτρησε.