Ο Κούπερ, ο Αρης και το μαστίγιο

Εχει έρθει εδώ προπονητής με μεγαλύτερο όνομα από τον Εκτορ Κούπερ; Το σκεφτόμουν ακριβώς την περασμένη Τετάρτη, όταν ο Γιάννης Κόντης μού είπε ότι σκοπεύει να πάρει στον Αρη τον Αργεντινό, ο οποίος έφευγε από τη Γεωργία. Ο Κόντης είχε ρωτήσει και τον Ντέλιο Ρόσι αν θέλει να 'ρθει στην Ελλάδα κι όταν ο Ιταλός του είπε «όχι», στράφηκε στον Κούπερ. Ο οποίος πρέπει να είναι ο πιο μεγάλος που 'χει έρθει στα μέρη μας: άλλον με δύο τελικούς Τσάμπιονς Λιγκ στο παλμαρέ του δεν θυμάμαι. Η ελπίδα μου είναι στο πέρασμά του από τη Θεσσαλονίκη να δημιουργήσει μεγαλύτερη ποδοσφαιρική κουλτούρα. Της λείπει…

Γράφτηκαν πολλά αυτές τις μέρες στον ελληνικό Τύπο για τις επιτυχίες του Εκτορ Ραούλ Κούπερ –δεν θέλω να τα επαναλάβω. Θα προσθέσω απλώς ότι αν ο άνθρωπος αυτός δεν θεωρούνταν στην πατρίδα του «ο πιο Ευρωπαίος απ' όλους τους Λατινοαμερικανούς τεχνικούς», μπορεί σήμερα να ήταν ομοσπονδιακός προπονητής της Αργεντινής.

Σπουδαία

Κοιτάζοντας πού έχει δουλέψει και τι έχει κάνει, μπορείς να δεις εντυπωσιακά πράγματα –έως ένα σημείο. Πέραν των τελικών (έναν στο Κυπελλούχων με τη Μαγιόρκα και δύο στο Τσάμπιονς Λιγκ με τη Βαλένθια, όλους χαμένους!), ανακαλύπτεις κι άλλα που δίνουν λάμψη στο βιογραφικό του.

Για παράδειγμα, όταν υπέγραψε στην Ιντερ το καλοκαίρι του 2001 ο τύπος ήταν ο τρίτος καλύτερα αμειβόμενος προπονητής στον κόσμο και το κασέ του περνούσε τότε τα 2,5 εκατομμύρια ευρώ! Είναι επίσης εντυπωσιακό ότι όταν έπειτα από μια διετία ο Μάσιμο Μοράτι ανανέωσε το συμβόλαιό του, του έδωσε ακόμα πιο πολλά κι ας ερχόταν από μια διετία στην οποία δεν είχε κερδίσει τίποτα. Στο αφεντικό της Ιντερ προφανώς αρκούσαν ότι έχασε ένα πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική έπειτα από μια ήττα από τη Λάτσιο με 4-2 στο «Ολίμπικο» κι ότι την επόμενη χρονιά έφτασε ένα βήμα από τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, όταν αποκλείστηκε από τη Μίλαν με δύο ισοπαλίες εξαιτίας του θεωρητικά εκτός έδρας γκολ που η Ιντερ είχε δεχτεί. Για μένα άκρως εντυπωσιακός είναι και ο ισχυρισμός των Ιταλών συναδέλφων, ότι αυτός ήταν η αιτία που έφυγε από την Ιντερ ο Ρονάλντο: ο Μοράτι δέχτηκε την εισήγησή του. Δεν υπάρχουν πολλοί προπονητές ικανοί για τόσο δύσκολες αποφάσεις.

Δυσάρεστα

Το βιογραφικό του περιέχει φυσικά και πολλές δυσάρεστες πληροφορίες. Μετά το 2006 και τη σωτηρία της Μαγιόρκα (που για πολλούς ήταν τότε κατόρθωμα) δεν έχει τελειώσει σεζόν σε πάγκο. Παραιτήθηκε από την Μπέτις, έφυγε από την Πάρμα μια αγωνιστική πριν δει τον υποβιβασμό της, δεν κέρδισε ματς με τη Γεωργία. Το χειρότερο;

Εφυγε από το Βελιγράδι που είχε πάει για να δουλέψει για την Παρτίζαν έπειτα από ελάχιστες μέρες δουλειάς, δηλώνοντας ότι δεν μπορεί να συνεννοηθεί με κανέναν από τους παράγοντες και τους παίκτες. Σχεδόν παντού ο άνθρωπος που είχε κάποτε φτιάξει την επιθετικότερη Βαλένθια όλων των εποχών κατηγορήθηκε για κατενάτσιο, βαρετό ποδόσφαιρο και προβλήματα με τον Τύπο. Αν κάποιος τσακώνεται με τους δημοσιογράφους στη Μαγιόρκα, στην Πάρμα, που η ομάδα προπονείται στο πάρκο, και στην ήσυχη Σεβίλλη, που το βράδυ ακούς μόνο τα φιλιά των ερωτευμένων, τρέμω για το τι μπορεί να γίνει στη Θεσσαλονίκη.

Αδικα

Οι Ιταλοί ισχυρίζονται ότι οι σχέσεις του με τον Τύπο συχνά πυκνά στάθηκαν αιτία να κριθεί υπερβολικά κι άδικα: «Είναι τόσο σκληρός, που μερικές φορές νιώθεις ένα είδος χαράς όταν τον βλέπεις να υποφέρει», μου 'λεγε ένας φίλος.

Επιλογή

Είναι η καλύτερη επιλογή που θα μπορούσε να κάνει ο Αρης; Η απάντηση δεν είναι απλή για πολλούς λόγους. Ο Κούπερ είναι ένα μεγάλο όνομα κι αυτό μόνο του είναι ένα θέμα: μια ομάδα δεν μπορεί εύκολα να αντέξει στις απαιτήσεις ενός προπονητή που την ξεπερνά ως μέγεθος. Αλλο πράγμα είναι οι μεγάλοι προπονητές κι άλλο οι κατάλληλοι προπονητές: αυτή η καταλληλότητα είναι που προσωπικά με προβληματίζει.

Λύση

Ποιο ήταν το πρόβλημα του Αρη με τον Μαζίνιο; Αν ήταν η προπόνηση και το γεγονός ότι η ομάδα «βούταγε» στο δεύτερο ημίχρονο σε όλα τα φετινά της ματς, ο Κούπερ μπορεί να το λύσει. Αν το πρόβλημα ήταν η άμυνα, επίσης διάλεξαν σωστά: οι ομάδες του Κούπερ παίζουν σφιχτά και πολύ πειθαρχημένα. Αν από την άλλη το πρόβλημα ήταν η αξιοποίηση των μεταγραφών, νομίζω ότι δύσκολα ο άνθρωπος αυτός θα καθίσει έστω να συζητήσει κάποια πράγματα: οι παραστάσεις του από ποδοσφαιριστές είναι τόσο μεγάλες που δύσκολα θα προβληματιστεί για το ποιος ήρθε το καλοκαίρι –θα παίζει όποιος του κάνει.

Αν επίσης το πρόβλημα του Αρη ήταν η επιθετική παραγωγή, δεν ξέρω αν ο Κούπερ είναι η λύση. Οι τελευταίες ομάδες του σκόραραν λίγο και δεν έπαιζαν με σκοπό το γκολ. Πάντοτε πίστευα ότι η πρόσληψη ενός προπονητή πρέπει να γίνεται με βάση τις παραστάσεις που έχεις από την προηγούμενη ομάδα του. Αν σου αρέσει το ποδόσφαιρο που αυτή παίζει, τον φωνάζεις και του ζητάς να το μάθει στην ομάδα σου: λογικά αυτό πρέπει να μπορεί να το κάνει εύκολα. Αν κρίνω από το ποδόσφαιρο των τελευταίων ομάδων του Κούπερ, δεν μπορώ να πω ότι η επιλογή με ενθουσιάζει. Ομως ο Αρης είναι μια πολύ ειδική περίπτωση.

Πίεση

Πότε ο Αρης έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο; Για μένα, τη χρονιά του Ντούσαν Μπάγεβιτς, τότε που ο Σέρβος είχε περάσει ένα χαλινάρι στους Λατίνους και τους ανάγκασε να σταματήσουν τις επιδείξεις και να παίζουν ο ένας για τον άλλον. Η εντύπωση που έχουμε όλοι όσοι παρακολουθούμε τον Αρη εξ αποστάσεως είναι ότι η ομάδα του έχει παίκτες με ποιότητα, ικανούς να παίξουν ανοιχτά και όμορφα. Ομως αυτή η εντύπωση δεν είναι παρά μια εικασία: η πραγματικότητα λέει ότι η ομάδα πρόκοψε με ένα διοικητή που την πίεζε. Ο Κούπερ θα πάρει το μαστίγιο. Αυτό μου μοιάζει για την ώρα το μόνο βέβαιο.

Για τον Κακά

Πιο εντυπωσιακό κι από το θέαμα που προσέφεραν οι Μίλαν και Ρεάλ Μαδρίτης ήταν το χειροκρότημα των οπαδών της Μίλαν στον Ρικάρντο Κακά πριν και μετά το τέλος του ματς του «Σαν Σίρο». Ομολογώ ότι ήμουν περίεργος να δω πώς θα τον υποδεχτούν. Ο Κακά είχε πουλήσει πολλή αγάπη κι έρωτα στη Μίλαν και τους οπαδούς της όταν πέρυσι τον Δεκέμβριο αρνήθηκε την πρόταση παραχώρησής του στη Μάντσεστερ Σίτι.

Τότε είχε πει ότι χρωστάει στην ομάδα τα πάντα, ότι δεν θα φύγει ποτέ, ότι θα κρεμάσει τα παπούτσια του φορώντας μόνο τη φανέλα της ομάδας που τον ανέδειξε. Μέχρι που ήρθε το καλοκαίρι, εμφανίστηκαν η Ρεάλ και τα εκατομμύρια του Φλορεντίνο Πέρεθ και οι όρκοι αγάπης αποδείχτηκε ότι έγιναν από συνήθεια. Είναι αλήθεια ότι το καλοκαίρι οι οπαδοί τα είχαν πιο πολύ με την εταιρεία και την απόφασή της να τον πουλήσει, αλλά και η στάση του Βραζιλιάνου, που άλλα ορκιζόταν κι άλλα έκανε, δεν είχε περάσει απαρατήρητη.

Κι όμως, στο ματς ο κόσμος της Μίλαν κατάφερε κάτι σπουδαίο: και να δείξει την αποδοκιμασία του στην επιλογή του παίκτη δηλαδή και να ομολογήσει από την άλλη για μία ακόμα φορά τον τεράστιο θαυμασμό του. Ο Κακά επευφημήθηκε πριν από το ξεκίνημα, σφυρίχτηκε κάθε φορά που ακουμπούσε την μπάλα και καταχειροκροτήθηκε στο τέλος του ματς! Οι οπαδοί των «ροσονέρι» τα 'καναν όλα με τον καλύτερο τρόπο, δίνοντας ένα μάθημα συμπεριφοράς. Οι αξίες πρέπει να αναγνωρίζονται, αλλά οι εχθροί παραμένουν εχθροί.

Νομίζω ότι τον Κακά τόσο το χειροκρότημα όσο και το σφύριγμα πρέπει να τον έφτιαξαν. Το πρώτο αποτελεί τον καλύτερο τρόπο αναγνώρισης της προσφοράς και της ιστορίας του στον σύλλογο. Το δεύτερο είναι μια αληθινή επιβεβαίωση της αξίας του. Σε τελική ανάλυση τον χειροκρότησαν και τον σφύριξαν επειδή τον ξέρουν καλά.

Eστησε τον διαιτητή!

Φοβερά πράγματα ειπώθηκαν στην εκπομπή του Σωτήρη Γεωργούντζου «Ολα στη φόρα» που μεταδίδεται στην Καλαμάτα από τον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό Best. Παρενέβησαν τηλεφωνικά ο πρόεδρος της τοπικής ομάδας, Γιώργος Γρηγορόπουλος, και ο πρόεδρος του Πανσερραϊκού, Πέτρος Θεοδωρίδης, που τσακώθηκαν για τη διαιτησία του μεταξύ τους κυριακάτικου ματς. Ο Γρηγορόπουλος ξέφυγε (;) κι άρχισε να φωνάζει ότι ο Θεοδωρίδης, που «χρόνια τώρα κινείται στο παρασκήνιο», την Κυριακή «έστησε (!) τη διαιτησία στον αγώνα με την Καλαμάτα». «Ναι, το λέω ευθαρσώς για να με ακούσει όλος ο κόσμος: ο Θεοδωρίδης έστησε τον διαιτητή στις Σέρρες», φώναξε. (Το γράφω όχι πιστεύοντας ότι θα ευαισθητοποιηθεί κανένας, αλλά για να το μάθει ο Λιμάχερ, που με κάτι τέτοια χαίρεται).