Κάντε ζάπινγκ, του αξίζει

Για μένα το μοναδικό κριτήριο αξιολόγησης στον στίβο είναι η διάρκεια. Ποτέ δεν συμπάθησα τους αθλητές της μιας βραδιάς. Της μιας κούρσας ή τους αθλητές που αγωνίζονται επιλεκτικά. Που κρύβονται δύο χρόνια και εμφανίζονται σε μία μεγάλη διοργάνωση, κάνουν μία επιτυχία και μετά ξανακάνουμε δυο-τρία χρόνια να τους δούμε έστω να προσπαθούν. Ο Περικλής Ιακωβάκης δεν ήταν ποτέ από αυτές τις περιπτώσεις. Δεν τον χάναμε κάνα-δυο χρόνια και μετά εμφανιζόταν, έπαιρνε μετάλλιο και μετά πάλι πουθενά.

Δεν σταμάτησε τον αθλητισμό για να γίνει... μανάβης και μετά παράτησε τη μαναβική για να ξαναγίνει αθλητής, να πάρει ένα χρυσό μετάλλιο και μετά ξανά μανάβης. Ο Περικλής ήταν πάντα εκεί. Σε μικρούς και μεγάλους αγώνες. Σε καλές και κακές βραδιές. Με δυσκολίες, με τραυματισμούς. Οπως ακριβώς συνέβαινε και με την Πηγή Δεβετζή. Και γι’ αυτόν τον λόγο και τους δύο τους θεωρούσα πάντα μεγάλους αθλητές. Διότι, επαναλαμβάνω, για μένα μεγάλος αθλητής είναι αυτός που έχει διάρκεια και όχι αυτός που έχει μια βραδιά, όσο μεγάλη κι αν είναι αυτή.

Χθες το βράδυ, για μία ακόμη φορά, κάθισα μπροστά στην οθόνη για να παρακολουθήσω την ημιτελική κούρσα του. Τα προγνωστικά έλεγαν ότι αυτή τη φορά πολύ δύσκολα θα τα κατάφερνε να προκριθεί στον τελικό. Οι χρόνοι του δεν ήταν τέτοιοι που να δημιουργούν αισιοδοξία. Οταν όλα ήταν έτοιμα για την εκκίνηση, εγώ ήμουν βέβαιος. «Οπως πάντα στους μεγάλους αγώνες, θα κάνει το καλύτερο δυνατό. Θα τρέξει γρηγορότερα από κάθε άλλη φορά φέτος κι αν αυτό αρκεί για να είναι στους τρεις πρώτους, θα είναι...», σκέφτηκα. Η κούρσα τελείωσε. Ο Περικλής ήταν τρίτος και είχε κάνει τον καλύτερο φετινό χρόνο του.

Για μία ακόμα φορά σε μια μεγάλη διοργάνωση ο Περικλής θα τρέξει στον τελικό. Αμέσως μετά τον τερματισμό ήταν στην κάμερα της ΕΡΤ και γεμάτος χαμόγελο αφιέρωνε τη συμμετοχή σε έναν ακόμα τελικό στη... Μαίρη. Και στη συνέχεια ζητούσε μια χάρη. «Τρέχω την Τρίτη αργά το βράδυ. Εκείνη την ώρα που οι Ελληνες φίλαθλοι θα βλέπουν Τσάμπιονς Λιγκ, τον Ολυμπιακό. Τους ζητώ μια χάρη: ας γυρίσουν για δύο λεπτά κανάλι για να δουν την κούρσα. Θα είναι μεγάλος αγώνας», είπε με τη σεμνότητα που πάντα τον διέκρινε.

Εγώ θα το κάνω σίγουρα το ζάπινγκ. Γιατί του αξίζει και όχι γιατί περιμένω να τον δω να πάρει μετάλλιο. Και τώρα να το σκεφτώ, ξέρω ότι θα τα δώσει όλα, αλλά τελικά θα τερματίσει έκτος ή έβδομος. Καθόλου δεν με νοιάζει. Αρκεί που για μία ακόμα φορά θα τον δω να είναι εκεί.