Η περίπτωση απόκτησης ενός ακόμα κεντρικού αμυντικού επανήλθε ξανά στο προσκήνιο στον Παναθηναϊκό, αν και επί της ουσίας, η ιδέα ενίσχυσης στην συγκεκριμένη θέση δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ. Πως φτάσαμε όμως στο σημείο μετά τις δύο μετεγγραφές του Σεντρίκ Καντέ και του Ματίας Μπιάσμιρ να το συζητάμε ακόμα; Αρκετοί υποστηρίζουν πως προχωρώντας η διοίκηση σε ακόμα μία, στην πραγματικότητα ακυρώνει τις δύο προηγούμενες. Είναι όμως πράγματι έτσι;
Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, η περίπτωση του Καντέ «κάηκε» νωρίς-νωρίς από την επιλογή του Χενκ Τεν Κάτε να το ρίξει αμέσως στα βαθιά, στον πρώτο αγώνα με την Σπάρτα για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Στην Πράγα, ο στόπερ από το Μάλι ήταν τραγικός. Δικαιολογημένα μπορεί να ισχυριστεί κανείς, μια και ο χρόνος που βρισκόταν στην ομάδα δεν ήταν αρκετός για να ενσωματωθεί πλήρως σ’ αυτή. Ο Ολλανδός τεχνικός παρασύρθηκε από την πολύ καλή παρουσία του Καντέ στα τελευταία φιλικά και το «πλήρωσε». Άλλο φιλικό όμως κι άλλο…Τσάμπιονς Λιγκ.
Ο Καντέ δεν είναι κακός παίκτης κι αν του δοθεί η ευκαιρία είμαι βέβαιος πως θα το αποδείξει. Απλώς θέλει χρόνο. Δεν είναι στα σίγουρα όμως αυτό που έψαχνε ο Παναθηναϊκός για την άμυνα του. Δεν είναι αυτός που θα δώσει ηρεμία και θα προσφέρει το καθαρό μυαλό. Αυτό είναι που απουσιάζει από το κέντρο της άμυνας των πράσινων κι όχι τα υπόλοιπα προσόντα. Ναι σύμφωνοι, ούτε ο Λουκάς Βύντρα, ούτε ο Γιόσου Σαριέγι μπορούν να βγάζουν καλά την μπάλα από την άμυνα, αλλά για να βρεις τέτοιον παίκτη στην αγορά θα πρέπει να δαπανήσεις πάνω από πέντε εκατ. ευρώ και στην Ελλάδα τόσα χρήματα για αμυντικό δεν ξοδεύει κανείς. Είναι θέμα νοοτροπίας….
Ο Μπιάσμιρ από την άλλη, αν η λύση θα πρέπει να βρεθεί εκ των έσω, μοιάζει να έχει αυτό το ποιοτικό χαρακτηριστικό που δεν έχουν οι υπόλοιποι. Αν και πιτσιρικάς, αγωνίζεται με των εμπειρία τριαντάρη. Ακόμα και στην Πράγα που έπαιξε δεξί μπακ, έδειξε στοιχεία. Μπορεί αναμφίβολα να προσφέρει στο κομμάτι της ηρεμίας. Μοιάζει ικανός, αν όχι άμεσα, τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον, να δώσει στον Παναθηναϊκό αυτό που πρόσφερε για χρόνια απλόχερα ο Ρενέ Χένρικσεν (σ.σ. άλλωστε αν δεν κάνω σοβαρό λάθος, αυτός τον πρότεινε) και πιο παλιά ο αείμνηστος Γιάννης Κυράστας, με τον οποίον στα μετόπισθεν, οι πράσινοι έφτασαν μέχρι τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1985. Τον Σουηδό δεν τον έχουμε δει ακόμα στα δύσκολα και απ’ ότι φαίνεται τα πρώτα δείγματα γραφής τα περιμένουμε στον προσεχή αγώνα με την Ατλέτικο Μαδρίτης στο ΟΑΚΑ, όπου ο Τεν Κάτε σκέφτεται να τον χρησιμοποιήσει στο βασικό σχήμα. Τότε θα έχουμε πιο πλήρη εικόνα..
Η δική του μετεγγραφή λοιπόν, μόνο και μόνο λόγω του νεαρού της ηλικίας του δεν ακυρώνεται σε καμία περίπτωση με την προσθήκη, ας πούμε του Φαμπρίτσιο Κολοτσίνι, που ακούγεται τελευταία. Όσον αφορά σ’ αυτή του Καντέ θα υπάρχει ένα θέμα….