Πριν από δεκαπέντε μέρες έβγαινε από τον Ολυμπιακό «ότι μπορεί να μην κάνουμε άλλες μεταγραφές και να μείνουμε έτσι όπως είμαστε». Με μοναδικές, δηλαδή, μεταγραφές τον Τόμας Κελάτι, τον Ανδρέα Γλυνιαδάκη και τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη να επιστρέφει από τον δανεισμό του στο Μαρούσι. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι φίλοι του Ολυμπιακού που τρόμαξαν μπροστά στο ενδεχόμενο να πάει η ομάδα τους τη νέα χρονιά με το ίδιο πρόσωπο σχεδόν, όπως το περσινό.
Αλλοι, σαφώς λιγότεροι θεωρούμε, πίστεψαν ότι ήταν μια κίνηση πολιτικής της ΚΑΕ. Κι όντως τέτοια ήταν. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να κρύβουν κάποια λόγια, αλλά γνωρίζοντας όλα αυτά τα χρόνια τον Παναγιώτη και τον Γιώργο Αγγελόπουλο, θα ισοδυναμούσε με τεράστια έκπληξη η μη απόκτηση άλλων παικτών. Τα δύο αφεντικά του Ολυμπιακού εδώ και τέσσερα χρόνια σχεδόν κάνουν τα πάντα, ώστε η αγαπημένη τους ομάδα να επιστρέψει στα μεγαλεία του παρελθόντος. Δεν έχουν δει τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά η προσπάθειά τους συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό.
Οι αποτυχίες στην πραγματοποίηση κάποιων μεταγραφών είχε να κάνει μόνο με τη νέα πολιτική τους στον οικονομικό τομέα. Γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι «πέταξαν» χρήματα τα προηγούμενα χρόνια για να οδηγήσουν στον Πειραιά ορισμένους παίκτες. Ως σχετικά νέοι, όμως, που είναι στον χώρο, παθαίνουν και μαθαίνουν. Ετσι και τώρα πάνε σε μια εκλογίκευση συμβολαίων. Γι' αυτό, άλλωστε, δεν πήραν τον δρόμο για τον Πειραιά ο Χόλντεν, ο ΜακΙντάιρ και ο Χάνσεν. Ο Ολυμπιακός και οι Αγγελόπουλοι αυτούς ειδικά τους παίκτες τους έπαιρναν όποτε ήθελαν. Αλλά είπαμε: τα παθήματα γίνονται μαθήματα και δεν θα ήταν δυνατό να ενδώσουν στις υπερβολικές απαιτήσεις των προαναφερθέντων.
Ο Λίνας Κλέιζα αντιθέτως δεν είχε παράλογες απαιτήσεις. Θα μπορούσε να έχει. Πώς όχι, άλλωστε, από τη στιγμή που μιλάμε για έναν εν ενεργεία παίκτη του ΝΒΑ; Ενα μέλος ομάδας που πέρυσι εντυπωσίασε στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου. Εναν παίκτη που ο προπονητής του, Τζορτζ Καρλ, ήθελε και τη νέα χρονιά στο Ντένβερ και τους Νάγκετς. Θα μπορούσε, λοιπόν, ο Λιθουανός να ζητήσει «τον ουρανό με τα άστρα», έστω κι αν ήξερε ότι ναι μεν είχε ζήτηση σε ΝΒΑ και Ευρώπη, αλλά όχι με πολλά χρήματα.
Δεν το έκανε, όμως, ο Κλέιζα. Και έτσι ο Ολυμπιακός κατάφερε να τον ντύσει στα ερυθρόλευκα με καθυστέρηση ορισμένων ετών. Ο Γιόνας Καζλάουσκας ήθελε τον 24χρονο Λιθουανό όταν ήταν προπονητής των Πειραιωτών. Η προοπτική, όμως, του ΝΒΑ κρίθηκε απαγορευτική για τα πλάνα του Ολυμπιακού και του σημερινού προπονητή της Εθνικής. Να όμως που ο Κλέιζα, πολύ πιο έτοιμος πλέον, έρχεται να ενισχύσει την ομάδα του Πειραιά. Δεν χωράει αμφιβολία ότι πρόκειται για τεράστια μεταγραφή.
Απ' όποια πλευρά κι αν το δει κανείς. Και από την αξία του παίκτη και από το γεγονός ότι καλύπτει δύο κομβικότατες για τον Ολυμπιακό θέσεις. Αυτή του «3» και του «4». Και είναι κομβικές για πολλούς λόγους. Πρώτα από όλα ο Κλέιζα έχει κάτι που έλειψε πέρυσι πολύ από τον Ολυμπιακό: το τρίποντο. Το σουτ του είναι «καυτό» και θα λύσει πολλά προβλήματα στην ομάδα του Γιαννάκη.
Ο Τσίλντρες και ο Πρίντεζης, που «έφαγαν» πέρυσι τον περισσότερο χρόνο στο «3» και στο «4», δεν έχουν καθόλου καλό σουτ. Ο Κλέιζα έρχεται για να δώσει πολλά πάνω σε αυτόν τον τομέα. Είναι παίκτης με προσωπικότητα, πολύ καλός σκόρερ, και παρ' ότι είναι σχετικά μεγάλο κορμί, μπορεί να προσπεράσει τον αντίπαλό του. Ειδικά στη θέση «4».
Ενας παίκτης, βεβαίως, δεν φέρνει την άνοιξη. Ούτε από μόνος του τους τίτλους. Είναι, όμως, ο Κλέιζα ένας παίκτης που ανεβάζει το επίπεδο του Ολυμπιακού. Αν οι Πειραιώτες πάρουν και τον Ουέιφερ, ενισχύονται αφάνταστα. Αλλά θα πρέπει να αρχίσουν να βάζουν κι άλλα πράγματα στο παιχνίδι τους. Πάνω από όλα το τρέξιμο.
Με Ουέιφερ, Τσίλντρες και Κλέιζα, το σετ παιχνίδι δεν μοιάζει απαγορευμένο, αλλά δεν θα είναι και το πιο ιδανικό. Αν ο Ολυμπιακός πάρει και Αμερικανό πλέι μέικερ, τότε το γρήγορο παιχνίδι θα πρέπει να είναι το αγαπημένο του. Σε διαφορετική περίπτωση, προφανώς οι μεταγραφές που κάνει, δεν είναι αυτές που ταιριάζουν.