Ποια Σέριφ; Ρωτήστε τον «Μαγκάιβερ» Μαλλού

Μία ένσταση, κύριε διευθυντά μου. Σας τα είπα και τηλεφωνικώς εν μέσω της καλοκαιρινής άδειάς μου για την αποστολή του Ολυμπιακού στη Μολδαβία και την αναμέτρηση με τη Σέριφ: επιστρατεύσατε ολόκληρο Σωτήρη Δανέζη και την «Εμπόλεμη Ζώνη» του για να μας πείσετε ότι το ταξίδι στο Τίρασπολ μοιάζει με... mission impossible για τους «ερυθρόλευκους». Εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη δεν θα ξεχάσουμε τον Γιάννη «Μαγκάιβερ» Μαλλού, που είχε τρυπώσει στη Μολδαβία, στην ίδια έδρα που θα αγωνιστεί ο Ολυμπιακός με τη Σέριφ, για να σειστεί συθέλεμα το ευρωπαϊκό ποδοσφαιρικό οικοδόμημα.

Στις 24 Σεπτεμβρίου 2004, καλή του ώρα, ο Μαλλούς υπέγραφε την εισαγωγή στη νεότερη ευρωπαϊκή ιστορία του Αρη της καρδιάς μας. Με το 1-1 κόντρα στη Ζίμπρου άνοιγαν διάπλατα οι πόρτες της Ευρώπης για να δεχθούν τον Λαζανά και τον Κολτσίδα, οι οποίοι σφράγισαν την πρόκριση απέναντι σε κάτι φουκαράδες Μολδαβούς δύο εβδομάδες αργότερα, στον επαναληπτικό στο γήπεδο του Μακεδονικού.

Και εσείς, κύριε διευθυντά μου, έρχεστε σήμερα να μου πείτε ότι τα πράγματα δεν είναι εύκολα και η μπαρουτοκαπνισμένη Υπερδνειστερία, μια γκρίζα ζώνη της Μολδαβίας, λίγα χιλιόμετρα από το Τίρασπολ, έδρα της Σέριφ, κρύβει παγίδες; Φανταστείτε, λοιπόν, πριν από πέντε χρόνια, όταν ακόμα έκαιγαν τα συντρίμμια από την εσωτερική διαμάχη και η Μολδαβία δεν έστελνε τραγούδι ούτε στα προκριματικά της Eurovision, πόσο impossible ήταν η αποστολή του Αρη.

Από τότε πέρασαν λίγα χρόνια και μια μεταγραφή μεγατόνων έγινε αιτία να μας θυμίσει τις ένδοξες επιτυχίες των «κίτρινων κομάντος». Μεταγραφή-ορόσημο για τις διακρατικές σχέσεις Ελλάδας και Μολδαβίας. Χάρη στον Βιορέλ Φρούνζα, «τον Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς του Κισινάου» (πρωτεύουσα της Μολδαβίας), τον ποδοσφαιριστή που σφράγισε την αναγέννηση του ΠΑΟΚ, αναβίωσε το έπος της Ζίμπρου.

Ενας επιθετικός σύγχρονης τεχνολογίας, που πήγε στράφι επειδή ο ΠΑΟΚ δεν ήξερε πώς να τον αξιοποιήσει. Αν σήμερα τον είχε στο οπλοστάσιό του ο Σάντος, ούτε ο τραυματισμός του Μουσλίμοβιτς ούτε η ατυχία του Παπάζογλου θα τον έσκιαζαν. Δεν θα ανησυχούσε για τίποτα.