Στο μυαλό μου στριφογυρίζει ακόμα το χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Πράσινης». Ο Νικόλας Πατέρας ήταν αγκαλιά με τον Χενκ Τεν Κάτε και από κάτω υπήρχε ο τίτλος «Θα προχωράμε μαζί». Σκεφτόμουν ότι σήμερα –και αφού είναι πλέον γνωστό ότι ο Παναθηναϊκός κληρώθηκε με την Ατλέτικο Μαδρίτης– μια καλή ιδέα θα ήταν να κυκλοφορήσει η «Πράσινη» με το ίδιο εξώφυλλο, προσθέτοντας μόνο λίγους στίχους ακόμα απ' το τραγούδι του Βαρδή και της Μαραγκόζη «θα προχωράμε μαζί… κάνε κουράγιο, γιατί έχει ανηφόρα μπροστά και είναι μεγάλη». Δεν θα ήταν εξαιρετικό;
Το ότι η υπόθεση της μεταγραφής του Μαρκ Γκονζάλες στον Ολυμπιακό παραμένει πιο στάσιμη και απ' το γηπεδικό του Παναθηναϊκού, μπορούσε να το καταλάβει κάποιος ρίχνοντας μια ματιά στο χθεσινό «Φως». Η καλή εφημερίδα είχε δυο-τρία θέματα για να σπάει λίγο η μονοτονία, διότι οι υπόλοιπες σελίδες της ήταν αφιερωμένες στον Ζαουάντ Ζαϊρί.
Συγκεκριμένα, για τον Μαροκινό άσο μίλησε στον Γιώργο Δασκαλόπουλο η μισή Τρίπολη, δηλαδή ο Λαζαρίδης, ο Καρντόσο, ο Αναστασόπουλος και ο Καούνος, στον Θέμη Σινάνογλου ο Γιώργος Μποροβήλος και στον Αλέξη Βιρβίλη ο Γιαννάκης Οκκάς. Μόνο ο Καϋμενάκης έλειπε, να κάνει και αυτός συγκλονισμένος μια δήλωση στον Μανώλη Γαβαθιώτη για τον Ζαουάντ: «Γιαλελέλι, γιαλελέλι, ωωω, σβήνω απ' τον πόθο σ' άλλη ομάδα σαν σε νιώθω, αχ, Ζαϊρι μου, γλυκέ» για να ολοκληρωθεί το μεγαλύτερο και πληρέστερο αφιέρωμα εφημερίδας σε παίκτη.
Η μεταγραφή του Λεονάρντο στην ΑΕΚ όπως ήταν φυσικό απασχόλησε χθες τον αθλητικό Τύπο. Με το θέμα καταπιάστηκε στο «Goal» ο ανανεωμένος και πιο δροσερός από ποτέ Βασίλης Βέργης, κάνοντας μια μεγάλη αποκάλυψη:
«Πριν από λίγους μήνες όποιος μιλούσε με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς και τον ρωτούσε ποιους παίκτες από τον ελληνικό χώρο θα ήθελε στην ΑΕΚ, τα δύο πρώτα ονόματα που θα ανέφερε ήταν “Λεονάρντο και Κουτσιανικούλης”. Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι ο Μπάγεβιτς ήθελε τον Λεονάρντο περισσότερο από κάθε άλλον. Πιστεύει πολύ στο ταλέντο του νεαρού, αρκεί -βασική προϋπόθεση πάντα για τον Μπάγεβιτς- να δουλέψει ώστε να αναδείξει τα ποδοσφαιρικά του προσόντα στα πλαίσια των υψηλών απαιτήσεων μιας μεγάλης ομάδας», έγραψε ο Βασίλης.
Ο νουνεχής Βέργης πολύ σωστά επισημαίνει ότι για τον Μπάγεβιτς αποτελεί πάντα βασική προϋπόθεση να δουλεύει ένας παίκτης για να αναδείξει τα ποδοσφαιρικά του προσόντα, διότι αυτό είναι και ένα στοιχείο που τον διαφοροποιεί από τους υπόλοιπους προπονητές και τον κάνει ξεχωριστό και περιζήτητο.
Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι όλοι οι άλλοι προπονητές, από τον Μουρίνιο μέχρι τον Μπάκε, είναι της άποψης ότι η δουλειά κάνει τον άνδρα και όχι τον ποδοσφαιριστή, γι' αυτό και δεν σταματούν να προτρέπουν τους παίκτες τους να απολαμβάνουν τις μικρές χαρές της ζωής και να προπονούνται μόνο όταν έχουν ρεπό από τον Βέρτη. Φωτεινή εξαίρεση ο Ντούσαν, ο οποίος ακολουθεί πιστά τη ρήση «μπαλαδόρος δεν γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι», με αποτέλεσμα να έχει βαρεθεί να μετράει τίτλους και διακρίσεις (Βασίλη, εξαιρετική η επισήμανσή σου. Εχεις βρει ρυθμό μετά τις διακοπές. Συνέχισε έτσι).
Παραμένω στη «φρεγάτα» της ενημέρωσης, το «Goal», διότι ο Κώστας Καραπαπάς έχει μια συνταρακτική είδηση. Πολλά ακούγονται τον τελευταίο καιρό, φίλε αναγνώστη, για τον Ντιόγο και την εξωγηπεδική του ζωή, τα οποία, όμως, σύμφωνα με τις πληροφορίες του Κώστα, απέχουν απ' την πραγματικότητα όσο ο Μαρτσένα από τον Παναθηναϊκό. Πρόκειται απλώς για μια μεγάλη παρεξήγηση.
«Το λέω για να το έχουν υπ' όψιν τους κάποιοι στον Ολυμπιακό και επειδή πέφτει πολύ μπούρου μπούρου για τον Ντιόγο και για το τι κάνει και τι δεν κάνει. Λοιπόν, υπάρχει ένας γίγαντας που κάνει τις βόλτες του στην παραλιακή που είναι φτυστός, δεν σας κάνω πλάκα, ίδιος στο πρόσωπο με τον Ντιόγο».
Ομολογώ ότι πέφτω από τα σύννεφα. Εγώ μέχρι σήμερα ήξερα ότι μόνο ο Κλέιτον είχε καμιά τριανταριά σωσίες (και όλοι τους μάλιστα είχαν το ίδιο γούστο. Λάτρευαν τα μπουζούκια). Για τον Ντιόγο δεν είχα ιδέα. Δόξα τη μαμά Κλαούντια, πάντως, ο γίγας, ο οποίος είναι ίδιος ο Ντιόγο -δες τον στο σκίτσο να πάρεις μια ιδέα-, μάλλον είναι της Κυψέλης και βγαίνει σε συσκευασία Νίκου Ρίζου. Ο Καραπαπάς έχει τις λεπτομέρειες:
«Μόνο που (ευτυχώς για τον Βραζιλιάνο, γιατί ποιος ξέρει τι άλλα φίδια θα ακούγαμε) είναι δύο κεφάλια κοντύτερος! Γιατί αν ήταν και στο ύψος του Βραζιλιάνου, τότε και στου Ρέντη να πήγαινε, θα τον άφηναν να κάνει προπόνηση».
Το μόνο που δεν θα αντέξω είναι να μάθω ότι ο γίγας ήταν η αιτία για να χάσει ο Ντιόγο την αρραβωνιάρα του λίγες μέρες πριν ανέβουν τα σκαλιά της εκκλησίας. Απίθανο το έχεις να της τηλεφώνησε κάποιος καλοθελητής και να της είπε ότι ο καλός της είναι σε μαγαζί της παραλιακής με αιθέρια ύπαρξη στο πλάι; Αν, μάλιστα, δεν ήταν και ο Καραπαπάς εκεί για να της εξηγήσει μόλις τον έπιασε στα πράσα ότι δεν είναι ο Ντιόγο αλλά ο σωσίας του, θα τα 'χανε η νύφη και θα σχόλαγε ο γάμος.
Συνεχίζει ο Κώστας: «Για να καταλάβετε, εγώ που είμαι υποτίθεται στο κουρμπέτι και τον έχω δει τον παίκτη και από κοντά τόσες φορές, έκανα κάνα δίλεπτο για να καταλάβω ότι δεν είναι ο σταρ του Ολυμπιακού».
Επειδή ο Καραπαπάς είναι σεμνό αγόρι και δεν θέλει να γράψει τι συνέβη στην πραγματικότητα, θα τον βγάλω εγώ από τη δύσκολη θέση. Στοιχηματίζω ότι Κώστας θα κοιτούσε επίμονα τον σωσία του Ντιόγο για τις ανάγκες του «ρεπορτάζ Νάσος Γουμενίδης». Κάποια στιγμή, λοιπόν, το βλέμμα του θα συναντήθηκε με το δικό του. Ο γίγας θα τον αναγνώρισε αμέσως -διότι ο Κώστας είναι πιο διάσημος και αναγνωρίσιμος και απ' τον Πάπα- και σίγουρα θα τον πλησίασε για να του ζητήσει ένα αυτόγραφο. Τότε μόνο ο καλός μου κατάλαβε την αλήθεια, βγάζοντας ταυτόχρονα το... λαβράκι για τον σωσία του Ντιόγο. Και εις ανώτερα εύχομαι.
Βιτομανόλο
Ο Βιτομανόλο έρχεται στον ΠΑΟΚ για να μπαλώσει με την εμπειρία και το ταλέντο του τις τρύπες στη μεσαία γραμμή της ομάδας. Είναι γρήγορος -ξεχύνεται σαν εμετός στην επίθεση αν βρει κενό χώρο-, ενώ διακρίνεται και για τις αριστοτεχνικές εκτελέσεις του στα στημένα. Ειδικά τα κόρνερ από καλή θέση είναι η σπεσιαλιτέ του. Για να μη μιλήσω για το φαρμακερό σουτ τηλεφώνημά του.