Πρόεδρε, αυτός είναι προπονητής…

Στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο ήρθαν χθες δεκάδες mails απορημένων αναγνωστών οι οποίοι ήθελαν να μάθουν αν στο οπισθόφυλλο του «Φωτός» αρθρογραφεί πλέον ο πατέρας του Μπέλικ απ’ το «Prison Break» ή ο Γκους Χίντινκ ντυμένος λοκατζής. Ταράχτηκα. Πήρα αμέσως το «Φως» και έσπευσα στην τελευταία σελίδα για να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι ποιος ήταν ο κούκλος του σκανδάλου. Αφού βεβαιώθηκα ότι η λαμπερή Ντέπυ δεν έχει αλλάξει φωτογραφία στη στήλη της, δύο πατώματα πιο κάτω βρήκα τον ένοχο. Το μάτι μου έπεσε σε μια άγνωστη φιγούρα η οποία κοσμούσε τα ιερά μέρη όπου συνήθως υπογράφει τα πονήματά του ο πολυαγαπημένος Μανώλης Γαβαθιώτης. Ποιος ήταν άραγε αυτός ο αψηλός νεοσύλλεκτος;

Μη μπορώντας να βγάλω άκρη, κάλεσα ειδικό κλιμάκιο εμπειρογνωμόνων στη μεζονέτα μου προκειμένου να δώσει τη λύση στο μυστήριο. Υστερα από ενδελεχή έρευνα όλων των λεπτομερειών της φωτογραφίας, οι ειδικοί κατόρθωσαν να ταυτοποιήσουν τα περήφανα αυτιά του άγνωστου ήρωα με κείνα του πολυχρονεμένου μου «Γαβ». Το πόρισμα της επιτροπής ήταν σαφές. «Πρόκειται για τον Μανώλη Γαβαθιώτη, φρεσκοκουρεμένο, σε νέα πόζα και φωτογραφία». Πάγωσα. Βρε Μάνο μου, να την παίρνεις μαζί σου αυτή τη φωτό όταν πηγαίνεις ταξίδι. Στρατιωτικό εισιτήριο θα κόβεις στο καράβι, να μου το θυμηθείς…

Επίσης, μια καλή ιδέα θα ήταν ο «Γαβ» να χρησιμοποιεί από τούδε και στο εξής και τις δυο φωτογραφίες, την παλιά και την καινούργια, εναλλάξ, ανάλογα με το μήκος των μαλλιών του. Οταν το μαλλί μεγαλώνει να βάζει στη στήλη του την παλιά. Μετά την επίσκεψη στον μπαρμπέρη να ξεθάβει την καινούργια. Για να μπορούν και οι αναγνώστες να έχουν εικόνα της κόμης του σε real χρόνο…

Με την κρυφή ελπίδα ότι και ο Θέμης Σινάνογλου θα άλλαξε φωτογραφία, επιλέγοντας μια στην οποία θα φοράει περούκα, για να τη σπάσει στον Γαβαθιώτη -αποδεικνύοντας ταυτόχρονα ότι υπάρχει ζωή και μαλλί κάτω από το θρυλικό του καπέλο-, πετάχτηκα ιδρωμένος μέχρι τη στήλη του. Η επιλογή μου αποδείχτηκε σοφή. Παρ’ ότι δεν έκανε τη φαντασίωσή μου πραγματικότητα, ο Θέμης μου έδωσε τη χαρά να απολαύσω τη μεγάλη συνέντευξη(;) που του παραχώρησε ο Πέτρος Μίχος. Ο τίτλος «Εξαιρετικές επισημάνσεις από τον Πέτρο Μίχο, που κρούει το καμπανάκι: “Η ομάδα χρειάζεται ακόμα ενίσχυση. Είναι υπερβολικό το κλίμα που δημιουργήθηκε μετά από ένα μόνο ματς”» κίνησε την περιέργειά μου…

Οταν διάβασα, βέβαια, τη συνέντευξη του Μίχου κατάλαβα ότι ο Σινάνογλου, επειδή είναι σεμνός και ταπεινός, δεν επέλεξε τον τίτλο εκείνο που θα απεικόνιζε την πραγματικότητα: «Εξαιρετικές επισημάνσεις από τον Θέμη Σινάνογλου, που κρούει καμπανάκι. Ο Πέτρος Μίχος συμφωνεί με όσα λέει ο Θέμης». Ηταν, φίλε αναγνώστη, σαν να παίρνει συνέντευξη ο Σωκράτης από τον Πλάτωνα. Ο μαθητής, μαγεμένος από τη λάμψη και το μεγαλείο του δασκάλου, δεν θα μπορούσε φυσικά να κάνει τίποτε άλλο παρά να αποδεχτεί τον ρόλο του (ο οποίος ήταν να συμφωνεί με τις επισημάνσεις του δασκάλου). Πάρε μια μικρή γεύση απ’ τις ερωτήσεις του Θέμη και τις απαντήσεις του Μίχου για να καταλάβεις:

Θ.: «Πέτρο Μίχο, οι Ολυμπιακοί δεν πρέπει να είναι υπέρ της Σπάρτα μόνο λόγω της κόντρας με τον αιώνιο, αλλά και για λόγους οικονομικούς».
Μ.: «Ε βέβαια, 4,5 εκατ. ευρώ είναι αυτά».
Θ.: «Επειδή είσαι έξυπνος άνθρωπος, πες μου κάτι: είναι υπερβολικός αυτός ο θόρυβος και το κλίμα ενθουσιασμού στον Ολυμπιακό, μετά από ένα μόνο επίσημο ματς;».
Μ.: «Για μένα είναι υπερβολικό».
Θ.: «Αν δεν πάει καλά στη συνέχεια ο Ολυμπιακός, αν στραβώσει στην επόμενη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ ή χάσει στην πρεμιέρα από την ΑΕΚ, δεν θα λένε όλοι για τον προπονητή και για τις μεταγραφές που δεν έγιναν;».
Μ.: «Ασφαλώς».
Θ.: «Για το αν χρειάζεται κι άλλος φορ γίνεται πολλή κουβέντα. Εγώ ξέρεις πώς το βλέπω; Εξαρτάται από το πώς θα παίζει ο Κετσπάγια, με δύο φορ ή με ένα φορ».
Μ.: «Συμφωνώ».
Θ.: «Μαεστρία θέλει» (σ.σ.: για να αναδειχτούν οι πιτσιρικάδες).
Μ.: «Ακριβώς».
Θ.: «Ετσι δεν γινόταν και όταν παίρνατε εσείς τα πρωταθλήματα;».
Μ.: «Στη δεκαετία του '80 που παίρναμε τα πρωταθλήματα».

Εχω βαρεθεί τόσο καιρό, αγαπητέ αναγνώστη, να διαβάζω αναλύσεις γνωστών και αγνώστων, δημοσιογράφων, παλαιμάχων, οπαδών, για την ανάγκη ενίσχυσης του Ολυμπιακού. Την κομμώτριά μου τη Λέλα αν ρωτήσεις, η οποία έχει τόση σχέση με το ποδόσφαιρο όση και ο Κωστένογλου με την άσωτη ζωή, θα σου πει ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται ένα αριστερό εξτρέμ και έναν επιθετικό. Πες πες, μέχρι και η Λέλα το 'μαθε…

Επιτέλους βρέθηκε ένας άνθρωπος να ξεχωρίσει απ’ τον σωρό και να καταθέσει μια διαφορετική άποψη. Ο λεοντόκαρδος τούτος άνδρας είναι ο Κώστας Πολυχρονίου, ο οποίος δήλωσε στον «Πρωταθλητή»: «Οσον αφορά τις μεταγραφές, με βάση αυτά που ακούω και διαβάζω πιστεύω ότι δεν είναι απαραίτητο να γίνουν προσθήκες. Από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έχει δείξει ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στις υποχρεώσεις του και παράλληλα ότι οι νέοι ποδοσφαιριστές αποδίδουν τα αναμενόμενα, τότε δεν βλέπω τον λόγο για να γίνουν μεταγραφές».

Τον αγαπώ. Αν ο Κώστας μου έχει καταλήξει σ’ αυτό το συμπέρασμα βάσει των όσων έχει ακούσει και διαβάσει μόνο, φαντάσου να ξεγελαστεί κιόλας και να δει κανένα παιχνίδι του Ολυμπιακού τι έχει να πει μετά. Στοιχηματίζω ότι θα προτείνει όχι μόνο να μην πάρει κανέναν παίκτη ο Ολυμπιακός, αλλά να διώξει και πέντε-έξι από το ρόστερ για να 'χει λίγο ενδιαφέρον η μάχη του με τη Ρεάλ για το Τσάμπιονς Λιγκ. Σωκράτη, έναν τέτοιο προπονητή ονειρευόμουν πάντα για μας. Δες τον στο σκίτσο να σου μπαίνουν ιδέες…