Είμαι πολύ αισιόδοξος για την αποψινή μάχη του Παναθηναϊκού, αγαπητέ αναγνώστη. Δεν γνωρίζω αν η ομάδα θα καταφέρει να πάρει την πρόκριση επί της Σπάρτα, ξέρω όμως ότι το κλίμα στις κερκίδες θα είναι εορταστικό. Τούτες τις κρίσιμες ώρες, που το «τριφύλλι» παίζει το ευρωπαϊκό του αύριο και η ατμόσφαιρα μυρίζει ακόμα μπαρούτι, ήταν πιο επιβεβλημένη από ποτέ η παρέμβαση του αληθινού αποστόλου της παναθηναϊκής ιδέας. Ο Κώστας Γκόντζος αφουγκράστηκε τις ανησυχίες του κόσμου, αντιλήφθηκε τον κίνδυνο η σπίθα της αμφισβήτησης να γίνει πυρκαγιά διαμαρτυριών, γι' αυτό προέταξε τα καλοσμιλεμένα στήθη του και φρόντισε να στείλει το δικό του ενωτικό μήνυμα προς όλους τους Παναθηναϊκούς από τη στήλη του στη «Derbynews».
«Υπομονή, χειροκρότημα, ξανά χειροκρότημα και ξανά υπομονή, στήριξη, ειδικά αν κάτι στραβώσει αρχικά, και μάχη σαν ένας άνθρωπος, όλοι μαζί σε εξέδρα και αγωνιστικό χώρο», συνέστησε ο καλός μου. Στο ερώτημα πώς θα συμβούν όλα αυτά αν ο Παναθηναϊκός, κούφια η ώρα που το ακούει, χάνει 0-2 στο 20' και ο κόσμος του βράζει, η απάντηση είναι απλή. Ο Κώστας μου θα πάρει την κατάσταση στα στιβαρά του μπράτσα. Θα κατέβει στον αγωνιστικό χώρο, θα φτάσει στη σέντρα του γηπέδου και από κει θα στείλει μήνυμα αγάπης και συμφιλίωσης στα πέρατα της Θύρας 13.
Θα σηκώσει τα χέρια του στον ουρανό, δύο περιστέρια θα απελευθερωθούν από τη στοργική φωλιά των μασχαλών του και θα πετάξουν ψηλά, ενώ εκείνος θα δίνει το σύνθημα: «Υπομονή». Πενήντα χιλιάδες άνθρωποι στις κερκίδες του ΟΑΚΑ θα ξεχάσουν μεμιάς την πίκρα τους, θα ενώσουν τη φωνή τους με τη δική του και όλοι μαζί θα τραγουδήσουν «Κάντε υπομονή και ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός». Θα ακολουθήσει δίλεπτη διακοπή λόγω χειροκροτημάτων, για να επανέλθει ο Γκόντζος φωνάζοντας ακόμα πιο δυνατά: «Και τώρα ξανά υπομονή», για να ξαναρχίσει η κερκίδα το τραγούδι: «Μια λεμονιά ανθίζει στη γειτονιά».
Εχοντας κάνει το καθήκον του το αγόρι μου, θα επιστρέψει στα δημοσιογραφικά σίγουρο πια ότι μέχρι το τέλος του αγώνα δεν θα ξανακουστεί κιχ. Ο γλυκός μου, πάντως, έχει ήδη βάλει σε εφαρμογή το «Παναθηναϊκό σχέδιο δράσης» εν όψει του επαναληπτικού με τη Σπάρτα, όπως αποκάλυψε χθες στη στήλη του: «Ξεκινάμε λοιπόν. Ολοι μαζί. Από σήμερα κιόλας. Σε ραδιόφωνα και σάιτ. Στα "πράσινα" στέκια και παντού, όπου χτυπάει η καρδιά αυτής της ομάδας».
Εσο έτοιμος, dear. Διότι είναι πολύ πιθανό την ώρα που ακούς τη –γλυκιά σαν απογευματινό καλοκαιρινό μαΐστρο– φωνή του Γιάννη Καραλή στον NovaΣΠΟΡ FM, ξαφνικά η ουρανομήκης ιαχή του Κώστα Γκόντζου να σκεπάσει τα πάντα: «Εδώ Κώστας Γκόντζος. Εδώ Κώστας Γκόντζος. Σας μιλά η φωνή της ελεύθερης Παναθηναϊκής ψυχής, της αδούλωτης αγωνιζόμενης "πράσινης" λεβεντιάς. Αδέρφια μου Παναθηναϊκοί, την Τρίτη όλοι μαζί στο πλευρό της αγαπημένης μας ομάδας».
Αν όλα πάνε καλά, μετά τον αγώνα θα ζητήσω από τον Κώστα μου να γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων του τον Αβραμόπουλο και να εκπονήσει το δικό του «Εθνικό σχέδιο δράσης κατά της νέας γρίπης». Ο μοναδικός ιός, άλλωστε, που δεν μπορεί να καταπολεμήσει το αγόρι μου είναι αυτός του «Δεν θα γίνεις Πεσέιρο ποτέ, Ολλανδέ, Ολλανδέ». Τους υπόλοιπους τους έχει για πρωινό ο ακριβός μου…
Οσο δεν κλείνει ο Μαρκ Γκονζάλες –τον οποίο βλέπεις στη φωτογραφία– στον Ολυμπιακό, τόσο με ζώνουν τα φίδια για την πορεία της καριέρας του. Διάβασα την Κυριακή στην «Εξέδρα» δύο εξαιρετικά ρεπορτάζ και κατάλαβα ότι όσοι παίκτες αποτελούσαν μεταγραφικό στόχο των δύο «αιωνίων», αλλά δεν ευτύχησαν να έρθουν τελικά από τα μέρη μας, είδαν το μαύρο σκοτάδι να τους τρώει. Ο Σέρλοκ Χολμς των ΥΜΣΠ (Υποψήφιοι Μεταγραφικοί Στόχοι Παναθηναϊκού) Σταμάτης Γαρρής έκανε την αρχή, αναζητώντας τα ίχνη όσων παικτών απασχόλησαν το «τριφύλλι». Εγραψε ο Σταμάτης μου: «Αυτοί… έχασαν. Τι απέγιναν οι μεταγραφικοί στόχοι του "τριφυλλιού"».
Από τον τίτλο του ρεπορτάζ υπέθεσα ότι ο πιο τυχερός εξ αυτών θα ξεκίνησε τα ναρκωτικά, άλλος θα το 'ριξε στο ποτό προσπαθώντας να ξεχάσει το σαράκι του Παναθηναϊκού, ενώ οι περισσότεροι θα κλείστηκαν απελπισμένοι σε μοναστήρι για να μη χάσουν, εκτός από το «τριφύλλι», και τη σωτηρία της ψυχής τους. Δυστυχώς το ρεπορτάζ του Γαρρή επιβεβαίωσε τους φόβους μου. Για παράδειγμα ο Μάσιμο Οντο παρέμεινε στη Μίλαν, ο Πιζάρο επέστρεψε στην Τσέλσι, ο Ενχελάαρ συνεχίζει στην Αϊντχόφεν, ενώ ο Κάρλος Μαρτσένα «προτίμησε λόγω συζύγου να μείνει στη Βαλένθια». Τέτοιο μαρτύριο ούτε ο Χριστός στον Σταυρό δεν υπέστη…
Οι ανεκπλήρωτοι μεταγραφικοί στόχοι του Ολυμπιακού, από την άλλη, κοντεύουν να πέσουν σε κατάθλιψη από τη στενοχώρια τους. Το παράδειγμα του Μπομπό, το οποίο σημειώνει ο Νίκος Κώτσης, είναι χαρακτηριστικό: «Σύμφωνα με δημοσίευμα, η διοίκηση της Μπεσίκτας αλλά και ο προπονητής, Μουσταφά Ντενιζλί, συμφώνησαν να προσλάβουν ειδικό ψυχολόγο ώστε να κάνει συνεδρίες στον Μπομπό για να ξεπεράσει την επιθυμία του να πάρει μεταγραφή για τον Ολυμπιακό».
Τι να του κάνει ο ψυχολόγος του αρρενωπού Μπομπό, όταν από την εμμονή του με τον Ολυμπιακό βλέπει τον Νιχάτ στην προπόνηση και του λέει: «Σπίθες πετάς σήμερα, Μήτρογλου» ή φωνάζει στον Τόρομαν: «Μόνος μου, "Τόρο". Βγάλε τη σέντρα;». Επιστήμονας είναι ο άνθρωπος, όχι ο Γιούρι Γκέλερ για να κάνει θαύματα.
Η πιο αποτελεσματική λύση νομίζω ότι είναι –πριν αρχίσει ο Μπομπό να στρίβει το κεφάλι του 180 μοίρες, όπως η μικρή Ρέγκαν στη γνωστή ταινία– να τον πάνε οι διοικούντες την Μπεσίκτας σ' έναν εξορκιστή, μήπως καταφέρει να βγάλει από μέσα του το δαιμόνιο του Ολυμπιακού. Ο συνάδελφος του Ντέμιεν Κάρας, αφού τον δέσει σε μια καρέκλα και τον διαβάσει, πρέπει να του δώσει εξιτήριο για να επιστρέψει στις προπονήσεις μόνο όταν πει «Απεταξάμην τον Αγάπιο Καλταβερίδη». Αλλος τρόπος για να ξεπεράσει το κόλλημά του ο Μπομπό δεν υπάρχει...