Eγραφα προχθές ένα θεωρητικό σενάριο για την πιθανότητα αντικατάστασης του προπονητή και χθες, τσουπ, ξαφνικά ανακάλυψα ότι την ίδια σκέψη έκανε πολύς κόσμος. Στις εφημερίδες, τα sites, ίσως και στη διοίκηση. Αντιθέτως με ό,τι έγινε πριν από λίγες εβδομάδες, όταν γράφτηκε ό,τι γράφτηκε για τον Μπίλιτς και η ΠΑΕ έσπευσε να βγάλει οργίλη διάψευση μην τυχόν και ρυτιδιάσει το πρόσωπο του Τεν Κάτε από τη στενοχώρια, αυτή τη φορά ούτε φωνή ούτε ακρόαση.
Ή μάλλον, μόνο φωνή χωρίς ακρόαση: «Δεν θα ανεχτούμε και φέτος να απαξιωθούν οι παίκτες. Δεν υπάρχει καμία ανοχή σε αυτό το θέμα αλλά και για κανέναν στο εξής. Τέλος!». Ελπίζω να τυπώθηκε όλο αυτό το τσιτάτο και στα ολλανδικά, ώστε να σιγουρευτούμε ότι θα το διαβάσουν αυτοί που πρέπει –εκτός αν είμαστε 100% σίγουροι για την αμεσότητα μετάφρασης του Γιάννη Αναστασίου.
Η καριέρα του Τεν Κάτε στον Παναθηναϊκό, που μπήκε στη δεύτερη σεζόν του, μοιάζει να είναι γεμάτη από match balls: με τις απανωτές αποτυχίες στη διάρκεια του πρωταθλήματος και την αδυναμία επιτυχίας έστω σε ένα ντέρμπι, έσωσε τη δουλειά του με τα δύο «διπλά» σε Βρέμη και Μιλάνο γύρω στα Χριστούγεννα –πρώτο match ball.
Η τελική κατάταξη στην τρίτη θέση της κανονικής περιόδου χτύπησε και πάλι το καμπανάκι, αλλά η δεύτερη θέση στα πλέι οφ ήταν το δεύτερο κερδισμένο match ball του Ολλανδού. Τώρα, με το βαρύ και σχεδόν ασήκωτο 3-1 στην Πράγα, ο κόουτς ετοιμάζεται να παίξει τα ρέστα του βασιζόμενος στο καλό του σερβίς: να αποκλείσει τους Τσέχους στο ΟΑΚΑ και να διατηρήσει τη θέση του. Ή μήπως όχι;
Η σκέψη της διοίκησης να διατηρήσει στο ρόστερ τον Κλέιτον και τον Δάρλα έχει να κάνει περισσότερο με παράκαμψη του Τεν Κάτε ή και με απόσυρση της απόλυτης στήριξης που του παρείχε και λιγότερο με αδυναμία να βρει ομάδα και να τους δώσει δανεικούς ή με μεταγραφή. Φαίνεται ότι πλέον κάποιος ή κάποιοι έχουν πάρει πάνω τους το παιχνίδι και βλέπουν αυτό που ο Τεν Κάτε δεν θέλει ή δεν μπορεί να καταλάβει: λείπει η κάθετη μπαλιά (που την έχει ο Κλέιτον), λείπει ένα αναπληρωματικό αριστερό μπακ (που είναι ο Δάρλας).
Και με τα μυαλά που έχει ο Ολλανδός, καθόλου απίθανο δεν είναι να βγει σε 10 μέρες και να πει ότι «χρειαζόμαστε ένα "δεκάρι" με τα χαρακτηριστικά του Κλέιτον κι έναν αριστερό μπακ σαν τον Δάρλα», όταν πια οι δύο παίκτες θα έχουν φύγει! Κι επειδή ο (κάθε) προπονητής είναι περαστικός –εκτός του Ομπράντοβιτς– και ο Τεν Κάτε του χρόνου μας έχει τάξει ότι θα σταματήσει την προπονητική, καλό είναι να φροντίζουμε και για το τι θα βρει ο επόμενος. Να μη βρει, δηλαδή, καμένη γη και ψάχνει για παίκτες που υπήρχαν στην ομάδα αλλά ο πρώην τούς έδιωξε κακήν κακώς.
Βεβαίως, ο επόμενος μπορεί να είναι κοντά μας πιο γρήγορα από τον επόμενο Ιούνιο, αν αποκλειστεί ο Παναθηναϊκός από τους Τσέχους. Ισως ακόμα κι αν περάσει. Ακούγεται περίεργο, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι –εξαρτάται από το πώς θα έρθει (αν έρθει) η πρόκριση: με παλικαριές και ατομικές ενέργειες των παικτών που έχουν προσωπικότητα και τσαγανό κι όχι μέσα από συστήματα, αλλά μέσα από προσωπικό τσαμπουκά;
Ή μέσα από συστήματα, αυτοματισμούς και τακτικές δουλεμένες από τον προπονητή; Αν ο Παναθηναϊκός μπορέσει να κάνει την ανατροπή, ακούγεται πιο πιθανό να γίνει λόγω του πρώτου θεωρήματος κι όχι λόγω του δεύτερου. Ενα χρόνο και κάτι, άλλωστε, δεν μας τα έδειξε ο Τεν Κάτε, θα το κάνει τώρα μέσα σε μία εβδομάδα;
ΥΓ.: Ομολογώ ότι ζήλεψα τον Ολυμπιακό της Μπρατισλάβας. Μπορεί να ευτύχησε να σκοράρει πολύ νωρίς και να διώξει το άγχος, αλλά ήταν παράλληλα ομάδα συγκροτημένη, με σύστημα και αγωνιστικό προσανατολισμό, με έναν επιθετικό μόνο, ο οποίος όμως όταν έβγαινε στα πλάγια γέμιζε η περιοχή από τους μεσοεπιθετικούς, με σύνολο που νίκησε και τη Σλόβαν και τις σημαντικές απουσίες και τον φόβο για ενδεχόμενη νέα στραβή. Ομάδα με «Ο» κεφαλαίο, με εικόνα που πιστώνεται στον προπονητή της.
Διότι ο Τιμούρ έκανε σε λίγες εβδομάδες αυτό που ο Τεν Κάτε δεν έχει καταφέρει να κάνει σε ένα χρόνο: διάβασε και τον αντίπαλο αλλά και το δυναμικό του, δούλεψε πολύ και η δουλειά του φάνηκε στο γήπεδο. Μόνο και μόνο το ότι έπεισε τον Ζαϊρί να κόψει τις «ποικιλίες» λέει πολλά. Μόλις επανέλθουν οι τραυματίες, μπουν οι ανέτοιμοι και ολοκληρωθούν οι μεταγραφές, θεωρώ ότι ο Ολυμπιακός θα είναι και αποτελεσματικός και θα παίζει και ποδόσφαιρο όμορφο και στρωτό. Ειδικά το κέντρο με Ντουντού, Μαρέσκα και Λεντέσμα να κρατάει τα μπόσικα, θα κάνει πολλές ομορφιές.