Οπου (αλλα)γής και πατρίς

Για τέντα δεν ξέρω, για ομάδα όμως ξέρω καλά: ένας Τεν Κάτε φτάνει, τον λένε Χενκ και έχει την ικανότητα να πάρει τον Παναθηναϊκό και να του αλλάξει τον αδόξαστο. Δυστυχώς για τον Παναθηναϊκό, συνήθως προς το χειρότερο και σπανίως προς το καλύτερο. Αδικοι όσοι τον επευφημούσαν χθες και τον πετροβολούν σήμερα. Αυτός ήταν και πέρυσι, με το ίδιο αλλοπρόσαλλο ανακάτεμα σε συστήματα και ενδεκάδες, στην άλλα αντ' άλλων ψυχολογική διαχείριση του υλικού, στις «ό,τι να 'ναι» δηλώσεις, στην πότε έτσι-πότε αλλιώς ανάληψη του μεριδίου ευθύνης που του αναλογεί.

Ο ίδιος άνθρωπος ας πούμε που χρέωνε όλα τα στραβά στους παίκτες του ύστερα από αναπάντεχες «στραβές» ήταν αυτός που εισηγήθηκε να συμπεριληφθεί στο πρόστιμο κι ο ίδιος. Τίμιοι, από την άλλη, αυτοί που τον έκριναν αυστηρά την περασμένη σεζόν, διαπιστώνοντας τα κραυγαλέα του λάθη, αλλά παράλληλα πιστώνοντάς του και το σωστό στήσιμο στις επιτυχίες της Βρέμης και του Μιλάνου και την καλή πορεία στο Τσάμπιονς Λιγκ. Ολοι αυτοί δικαιούνται απολύτως σήμερα να του ασκούν σκληρή κριτική διότι δεν κάνουν κωλοτούμπα. Κάνουν απλώς τη δουλειά τους.

Ο καθένας από μας πληρώνεται για να κάνει τη δουλειά του και κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Κι ο Τεν Κάτε είναι ο μοναδικός επαγγελματίας που ξέρω, ο οποίος κρίθηκε εκ των περσινών αποτελεσμάτων ως αποτυχημένος (ή μη επιτυχημένος) και όχι απλώς δεν απομακρύνθηκε, αλλά παρέμεινε, στηρίχθηκε και ισχυροποιήθηκε.

Σκεφτείτε, ας πούμε, ένα δημοσιογράφο που γράφει αναρίθμητες παπαριές, γελάει μαζί του ο κόσμος, τον διαψεύδουν 30 φορές για μεταγραφές που εμφανίζει ως κλεισμένες, παίρνει ψεύτικες συνεντεύξεις και αντί να απολυθεί, παίρνει και αύξηση. Ή έναν ταμία τράπεζας ο οποίος εμφανίζει έλλειμμα στο ταμείο του και την επόμενη σεζόν προάγεται σε τμηματάρχη. Εναν καθηγητή σχολείου στην τάξη του οποίου γίνεται καφενείο, ο ίδιος την κοπανάει δυο φορές την εβδομάδα και τον Σεπτέμβριο γίνεται υποδιευθυντής. Κολλάει; Δεν κολλάει.

Φυσικά ήταν απολύτως σεβαστή η απόφαση της διοίκησης της ομάδας να παραμείνει επιτέλους ένας προπονητής και δεύτερη χρονιά. Μόνο που, όπως λέγαμε πολλοί, η πρόθεση ήταν σωστή, αλλά δεν φαινόταν καθόλου σίγουρο ότι ήταν το πρόσωπο το κατάλληλο.

Ο Τεν Κάτε έσωσε την παρτίδα για την ομάδα και παράλληλα τη δουλειά του, χάρη στα πλέι οφ και τη δεύτερη θέση, που έδινε το δικαίωμα στον Παναθηναϊκό να ονειρεύεται είσοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ. Αλλά με το στήσιμο της ομάδας στην Πράγα και το κοουτσάρισμά του ουσιαστικά πάει να γκρεμίσει αυτό που ο ίδιος έχτισε: την ευρωπαϊκή χρονιά του Παναθηναϊκού και τα πιθανά έσοδα. Μπορεί ο Παναθηναϊκός να περάσει στον τέταρτο προκριματικό γύρο, νικώντας τη Σπάρτα στο ΟΑΚΑ, κάτι που δεν είναι και απίθανο.

Οχι, όμως, λόγω του προπονητή, αλλά κυρίως λόγω της ποιότητας και του ποδοσφαιρικού εγωισμού κάποιων παικτών. Αλλά τι θα γίνει μετά; Πόσο πιθανό θα είναι να περάσει τον ακόμα πιο δύσκολο αντίπαλο που θα προκύψει τότε; Διότι ο βαθμός ετοιμότητας θα είναι σίγουρα πιο μεγάλος, αλλά τα μυαλά του Τεν Κάτε θα είναι τα ίδια και απαράλλαχτα: 30άρες μπαλιές, έλλειψη πλάνου, παίκτες σε άλλη θέση από αυτή για την οποία αποκτήθηκαν, αδυναμία εύρεσης εναλλακτικών σχεδίων στη διάρκεια του αγώνα.

Για κάποιους εκείνη η κουβέντα με τον Ασάνοβιτς και τον Μπίλιτς μοιάζει αυτή τη στιγμή πιο επίκαιρη από ποτέ, ακόμα κι αν βρεθείς με νέο προπονητή στο τέλος του καλοκαιριού, που δεν διάλεξε αυτός την ομάδα, δεν έκανε μεταγραφές, δεν δούλεψε στην προετοιμασία με τους παίκτες. Φαίνεται σαν να πας να διορθώσεις ένα λάθος με άλλο λάθος.

Αλλά όπως μας έμαθαν και στα μαθηματικά του Λυκείου, δυο «-» κάνουν ένα «+». Προσωπικά δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι μια αλλαγή προπονητή λύνει όλα τα προβλήματα Αύγουστο μήνα, αλλά με τον Παναθηναϊκό εκτός Τσάμπιονς Λιγκ από τη Σπάρτα, πόσοι (από τη διοίκηση και τον κόσμο) θα εξακολουθούν να χειροκροτούν τον Ολλανδό, όπως έκαναν στη Λεωφόρο πριν από μερικές μέρες;

ΥΓ.: Επειδή το πιο εύκολο και «φτηνό» πράγμα είναι «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται», θυμίστε μου κάτι: ο Στράτος Αποστολάκης που βγήκε λάβρος στον NovaΣΠΟΡ FM, μιλώντας για «μεταγραφές εντυπωσιασμού και ΠΑΟ χωρίς σχεδιασμό», που έκρινε ότι ο Μπιέρσμιρ είναι μέτριος παίκτης από ένα (1) παιχνίδι, που έπαιξε μάλιστα σε άγνωστη θέση, και ότι το αίτιο της ήττας είναι ότι δεν ξέρουν πού θα συνεχίσουν την καριέρα τους ο Κλέιτον, ο Δάρλας κι ο Τζιόλης, είναι ο ίδιος πολυνίκης προπονητής του 1-4 στη Λεωφόρο από τον Ολυμπιακό;

Ο ίδιος που διετέλεσε αρχισκάουτερ του Παναθηναϊκού και δεν βρήκε όχι παίκτη, αλλά ούτε δοκάρια κατάλληλα για την Παιανία; Ο ίδιος που κάνει σχόλια σε αγώνες της ομάδας και μέχρι να καταλάβει το σύστημα του αντιπάλου τελειώνει το ημίχρονο και το ξαναβλέπει στο βίντεο για να σιγουρευτεί; Ή κάποιος που του μοιάζει;