Δέκα φορές του τηλεφώνησα χθες, άλλα τόσα μηνύματα του έστειλα, έβαλα τους καλύτερους ανιχνευτές να αναζητήσουν τα ίχνη του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Βοιωτίας, αλλά εκείνος είχε εξαφανιστεί από προσώπου γης. Ηξερε ότι όλη η δημοσιογραφική πιάτσα τον έψαχνε, όπως ο χαμένος στην έρημο το δροσερό νερό της όασης, για να τον συγχαρεί αλλά και να του εκμαιεύσει την πολυπόθητη πληροφορία, γι' αυτό προτίμησε να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και να ακολουθήσει τον δρόμο της σιωπής. Χθες ήταν η μέρα της μεγάλης δικαίωσης ενός ανυπέρβλητου παράγοντα. Χθες ήταν η μέρα του Γιάννη Κομπότη…
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που διέπραξαν ύβρη, σπεύδοντας να ψέξουν τον μεγαλύτερο πρόεδρο και ικανότερο διαπραγματευτή όλων των εποχών για τους χειρισμούς του στην υπόθεση Λεονάρντο. Ο μειλίχιος Γιάννης, όταν οι απανταχού Σηφάκηδες τον κατακεραύνωναν για την αδιάλλακτη στάση του, απλώς χαμογελούσε με νόημα κάτω από το αρχαιοπρεπές μούσι του, αφήνοντας τον χρόνο να κυλήσει υπέρ του μέχρι να γίνει η αγουρίδα της μετοχικής σύνθεσης της ΑΕΚ μέλι.
Ηταν ο μοναδικός άνθρωπος στην Ελλάδα ο οποίος είχε δει τα μελλούμενα στη μαγική σφαίρα του -το σκίτσο μιλάει από μόνο του- και γνώριζε ότι ο Νοτιάς φέρνει νέο επενδυτή στην ΑΕΚ. Οταν, λοιπόν, ο Θανόπουλος του πρότεινε 8 κατοστάρικα συν ένα δανεικό αλλά και ένα ικανοποιητικό ποσοστό μεταπώλησης του Λεονάρντο, ο Κομπότης αρκέστηκε να του απαντήσει: «Βάλε ένα "χαρτί" ακόμα και παίρνεις τον Μουλόπουλο δανεικό για έξι μήνες», διότι είχε γνώση ο φύλακας της Λιβαδειάς.
Γνώριζε ότι σε λίγες μέρες θα χτυπούσε το τηλέφωνό του και στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής θα ήταν ο Κροίσος επενδυτής που θα του έκανε την προσφορά των ονείρων του: τρία εκατομμύρια ευρώ και τον Τζεμπούρ λουσμένο, ξυρισμένο, πληρωμένο bonus track (η ΑΕΚ θα είχε ήδη αγοράσει τον Μάντζιο από τον Παναθηναϊκό και έτσι ο καλοκάγαθος Γαλλοαλγερινός θα της έμενε αμανάτι) για τον Λεονάρντο. Αν, μάλιστα, ο Κομπότης δεν ήταν απ' τον ύπνο και είχε όρεξη για κουβέντα, δεν αποκλείεται εκτός από τον «μικρό μάγο» της Λιβαδειάς να του πουλούσε σε καλή τιμή και με προνομιακούς όρους εξόφλησης και τον Βαλτάσαρ.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην «Ωρα των Σπορ» μετά τις καταιγιστικές εξελίξεις στα διοικητικά της ΑΕΚ έγραψαν ότι ο νέος επενδυτής έχει μεγαλεπήβολα σχέδια και ότι πλέον στον μεταγραφικό σχεδιασμό της ομάδας βρίσκονται τέσσερις παίκτες από το πάνω ράφι. Ακριβώς δίπλα υπήρχε η επιβεβαίωση της είδησης: «Η ΑΕΚ κλείνει Λεονάρντο». Ο Dolce & Κομπότης θεωρείται πρώτη μάρκα στις μεταγραφές…
Σε αντίθεση με τον Γιάννη Κομπότη, που γνώριζε τις εξελίξεις στην ΑΕΚ πριν ακόμα δρομολογηθούν, οι εφημερίδες έπαιζαν χθες το «πού ’ν’ τος, πού ’ν’ τος ο Κροίσος επενδυτής, ψάξε, ψάξε, δεν θα τον βρεις», προσπαθώντας να βρουν το όνομα του «Δικέφαλου Μεσσία». Είναι και αδειούχος ο Καραλής, οπότε καταλαβαίνεις ότι το ρεπορτάζ της ομάδας είναι πιο λειψό κι απ' την αριστερή πλευρά του Ολυμπιακού. Αν συνδυάσω, πάντως, τις πληροφορίες που συνέλεξα πετραδάκι πετραδάκι από τις εφημερίδες, μπορώ για τα σένα να χτίσω το προφίλ του μυστηριώδους νέου επενδυτή:
Πρόκειται για έναν Ελληνοαμερικανό ομογενή με ρίζες από την Κύπρο, με κύρια ασχολία το real estate, που ζει στη Νέα Υόρκη, αλλά πατρίδα του θεωρεί την Ελβετία και έχει τον ρόλο του μυστικού επιχειρηματία πίσω απ' τον οποίο κρύβεται η οικογένεια Λανίτη, μπορεί και ο Νίκος Σεβέρης, ο οποίος είναι εις εκ των τριών-τεσσάρων επενδυτών που θέλουν να γίνουν μεγαλομέτοχοι στην ΑΕΚ. Αν υπήρχε και ολίγη από Μητσοτακαίικο στο βιογραφικό, θα ορκιζόμουν ότι ο άγνωστος επενδυτής είναι ο Ευάγγελος Μαρινάκης.
Δεν συμμερίζομαι τις ανησυχίες της θείας Λουκρητίας, dear. Η θεία διάβασε σε έναν από τους δεκάδες χρησμούς των εφημερίδων το όνομα του Λανίτη και πήγε η καρδιά της στην Κούλουρη. Φοβήθηκε η καλή μου μήπως επρόκειτο για τον επανακάμψαντα στα διοικητικά δρώμενα της ΑΕΚ Σκλαβενίτη και απλώς ο ζάπλουτος Αλεχάντρο είχε κάνει ένα ελαφρύ λίφτινγκ στο επώνυμό του για να μη γίνει αντιληπτός από τους θαυμαστές του, προκειμένου να γλιτώσει από τις εκδηλώσεις λατρείας τους μόλις θα έφτανε στο «Ελ. Βενιζέλος». Για τον «Big Mac», από την άλλη, θα το συζητούσα. Δεν το 'χει σε τίποτα ο Μάκαρος, κεχαριτωμένε, να αποκτήσει την ΑΕΚ, για να την κάνει «δορυφόρο» της Καβάλας. Να 'χει μια ομάδα, ρε αδερφέ, για να στέλνει τα ταλέντα της Καβάλας να «ψηθούν».
Δεν θα ήθελα μέσα στη χαρά και τον ενθουσιασμό σου, φίλε οπαδέ της ΑΕΚ, να ξεχάσεις τον άνθρωπο που συνέβαλε τα μέγιστα στην απαρχή των εξελίξεων στην αγαπημένη σου ομάδα, ούτε να αμελήσεις να του απονείμεις τα εύσημα. Ποιος Νοτιάς, βλάσφημε; Στον αρρενωπό Δημήτρη Μελισσανίδη αναφέρομαι, ο οποίος πρέπει να έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Δεν πρόλαβε το αγόρι μου να δηλώσει στο «Εθνος της Κυριακής» ότι βαρέθηκε να ακούει για υποψήφιους σωτήρες στην ΑΕΚ και η θεά Τύχη του έστειλε -όχι στο μιλητό αυτή τη φορά- κοτζάμ Μεσσία, για να διασκεδάσει ο Δημήτρης μου την πλήξη του και να πάρει τα πάνω του.
Θα πρότεινα στον «τίγρη» μου, επειδή είναι τόσο γουρλής, τώρα που έκανε το καθήκον του και λύτρωσε την ΑΕΚ της καρδιάς του, να κάνει κι ένα καλό για τη χώρα. Διότι, αγαπητέ, αν αύριο ο Μελισσανίδης πει «βαρέθηκα να ακούω για τη γρίπη των χοίρων», δεν αποκλείεται την άλλη μέρα κιόλας να διατεθεί το εμβόλιο τσάμπα ή ακόμα και να εξαφανιστεί ο ιός, κάνοντας τους γιατρούς να σκίσουν τα πτυχία τους. (Δημήτρη, κάνε την αρχή με τα εύκολα και μόλις τελειώσεις θα ασχοληθούμε και με την οικονομική κρίση. Σε θέλω ζεστό…)