Σωτήρες και παιχνίδια επικοινωνίας

Στο γήπεδο της επικοινωνίας, των εντυπώσεων δηλαδή, η ΑΕΚ αυτό το καλοκαίρι είχε μείνει καθαρά πίσω. Εμοιαζε με τον αθλητή μεγάλων αποστάσεων που είχε χάσει την επαφή του με τους συναθλητές του, οι οποίοι διεκδικούν τα μετάλλια, και εκείνο που έμοιαζε να τον ενδιαφέρει ήταν να πετύχει ένα καλό πλασάρισμα στον τερματισμό.

Μία αξιοπρεπή εμφάνιση. Από τους κύριους ανταγωνιστές της ΑΕΚ, μιας ομάδας που ο κόσμος της και η ιστορία της είναι προσανατολισμένα στον πρωταθλητισμό, ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟ έχουν ξεφύγει χάρη και στις οικονομικές δυνατότητές τους, ενώ ο ΠΑΟΚ και ο Αρης, με τους οποίους θα χτυπηθεί για την τρίτη θέση, έχουν ενισχυθεί σοβαρά και παράλληλα έχουν την εντυπωσιακή στήριξη του κόσμου τους.

Δυνατός είναι και ο Πανιώνιος και γενικά το τοπίο έδειχνε πολύ δύσκολο για τον «Δικέφαλο», με δεδομένη και την οικονομική αδυναμία του, η οποία έχει περιορίσει τις μεταγραφικές επιλογές του. Μία τέτοια εικόνα, φυσικά, έχει σοβαρή επίπτωση και στα ζητήματα μάρκετινγκ και στην κίνηση των εισιτηρίων διαρκείας.

Ωσπου η διοίκηση της ΑΕΚ έκρινε κατάλληλο να αφήσει να «διαρρεύσει» το γεγονός ότι εμφανίστηκε επενδυτής-σωτήρας που θα καταθέσει –αρχικά- 9 εκατομμύρια ευρώ για να συμπληρωθεί το ποσό της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου.

Προς το παρόν και την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές -χθες το απόγευμα- υπήρχε μια ομίχλη γύρω από το όνομα και την ταυτότητα του υποψήφιου σωτήρα, επειδή, όπως υποστήριζαν οι πληροφορίες των ρεπόρτερ, οι μέτοχοι της ομάδας δεσμεύτηκαν να μην αποκαλύψουν την ταυτότητα του επενδυτή. Δεν δεσμεύτηκαν πάντως να διαφυλάξουν την είδηση και για την επικείμενη είσοδό του στην ΠΑΕ.

Είναι μάλλον άκαιρο, από τη στιγμή που δεν γνωρίζουμε την ταυτότητα του επενδυτή, να κάνουμε οποιαδήποτε υπόθεση για τις προθέσεις του, οι οποίες άκουσα ότι φθάνουν μέχρι και στο ενδεχόμενο της μελλοντικής αγοράς όλου του μετοχικού πακέτου μιας ομάδας, η οποία πριν από λίγους μήνες είχε τιμή 1 ευρώ.

Σε τέτοιες συνθήκες ο «θόρυβος» -που η απουσία σχετικών πληροφοριών μεγαλώνει, μια και αναπαράγεται από τα media και τα blogs- κάνει καλό γιατί δημιουργεί την αίσθηση του τετελεσμένου. Λες και τα χρήματα κατατέθηκαν, η ΑΕΚ μπορεί να ενισχυθεί για να μην είναι κομπάρσος αλλά πρωταγωνιστής και η διοίκηση μπορεί να βλέπει το μέλλον με αισιοδοξία. Επειδή, όμως, μετά την αποχώρηση Νικολαΐδη οι άνθρωποι που ανέλαβαν τις τύχες της ομάδας έδειξαν μια έφεση στις παλινωδίες, τις γενικότητες και την αοριστία, καλό θα ήταν να περιμένουμε να ξεκαθαρίσει το τοπίο.

Εκείνο που είναι αναμφισβήτητο είναι ότι η πληροφορία για την επικείμενη είσοδο ενός νέου επενδυτή γεννά χαμόγελα στους φίλους της ομάδας. Υποθέτω πως η Ερασιτεχνική ΑΕΚ και η διοίκησή της θα είναι από τους πρώτους που θα πληροφορηθούν τις όποιες επιμέρους λεπτομέρειες και η στάση του προέδρου της θα έχει ιδιαίτερη σημασία.

Εκείνο που θα πρέπει να γίνει καθαρό είναι αν η όποια «λύση» παρουσιαστεί, να είναι μία λύση με προοπτική. Μία κίνηση που δεν θα έχει στόχο μόνο και μόνο να βγάλει την ομάδα από τη δύσκολη οικονομική θέση στην οποία βρίσκεται τώρα, αλλά να οδηγήσει σε μια αναγέννηση.

Που θα έχει σχέδιο, στόχους και μέσα. Η αλήθεια είναι ότι η ΑΕΚ δεν είναι ομάδα για ρόλο κομπάρσου, αλλά μπορεί να γίνει αν μέσα στην επόμενη διετία δεν μπορέσει να αποκτήσει οικονομική δύναμη και οι άνθρωποι που τη διοικούν αποδείξουν ότι μπορούν να αντέξουν το βάρος που έχει ο πρωταθλητισμός.

Η ιστορία και ο κόσμος –που δεν μπορείς πια να τον κοροϊδέψεις- είναι αυτό που λέμε «καλά χαρτιά», αλλά στη σημερινή εποχή του επαγγελματικού ποδοσφαίρου χρειάζονται και άλλα πράγματα. Τα οποία η ΑΕΚ ακόμα δεν έχει. Και προς το παρόν κερδίζει χρόνο, μια και επικοινωνιακά, σε επίπεδο εντυπώσεων δηλαδή, χθες σκόραρε. Μένει να δούμε αν το γκολ θα μετρήσει.

It's the economy stupid

Ηπατρότητα της φράσης του τίτλου αποδίδεται στον επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Μπιλ Κλίντον το 1992, τον Τζέιμς Κάρβιλ. Η φράση λέγεται ότι ήταν η απάντηση που έδωσε ο Κάρβιλ σε κάποιο στέλεχος του επιτελείου του Κλίντον, που αναρωτήθηκε για το στοιχείο που μπορεί να έκρινε την εκλογική μάχη, μια και ο Μπους έμοιαζε φαβορί χάρη στις εξελίξεις που είχαν σημειωθεί στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Τον Ιανουάριο του '91 είχε γίνει η εισβολή στο Ιράκ που εκτόξευσε τη δημοτικότητα του Μπους, αλλά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας η ύφεση είχε αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία της.

Ο Μπους, ο οποίος δεν είχε σχέση με οικονομικά θέματα, αλλά και το επιτελείο του, το οποίο έριξε αλλού το βάρος της καμπάνιας, παγιδεύτηκαν στη φράση του Κάρβιλ, η οποία έγινε το βασικό σλόγκαν της εκστρατείας του Κλίντον, ο οποίος μετέφερε όλη τη συζήτηση σε ένα πεδίο που γνώριζε πολύ καλύτερα από τον αντίπαλό του με το γνωστό αποτέλεσμα. Αυτή η φράση, πλέον, είναι απάντηση σε πάρα πολλά ερωτήματα που διατυπώνονται σε διάφορα πεδία της ανθρώπινης δραστηριότητας και το ποδόσφαιρο δεν αποτελεί εξαίρεση.

Αυτή η φράση είναι η απάντηση και στο ερώτημα -πολλών φίλων του ποδοσφαίρου και της Μπαρτσελόνα ειδικότερα- «γιατί η καταλανική ομάδα θέλει να διώξει τον Ετό και να πάρει στη θέση του τον Ιμπραΐμοβιτς;». Ο Καμερουνέζος κυνηγός είναι από τους πιο πετυχημένους και ικανούς επιθετικούς στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, οπότε; Υπάρχει, βέβαια, ένα μικρό θέμα με τη συμπεριφορά του Ετό, ο οποίος δείχνει πολύ συχνά ξεκομμένος από το «οικογενειακό» κλίμα που θέλει να διαμορφώσει στην ομάδα ο Γκουαρντιόλα, αλλά η πραγματική εξήγηση βρίσκεται στο μάρκετινγκ.

Η Ρεάλ, η μεγάλη αντίπαλος της Μπάρτσα, με τις μεταγραφές που έχει κάνει προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον στην αγορά και δημιούργησε ένα θετικό ρεύμα σε διαφημιστές και χορηγούς, γεγονός που μεταφράζεται σε περισσότερα έσοδα. Οι ομάδες αυτού του επιπέδου δεν ανταγωνίζονται μόνο μέσα στο γήπεδο, αλλά και στην αγορά. Με τη μεταγραφή του Ιμπραΐμοβιτς και ενός ή δύο μεγάλων ονομάτων ακόμα, που στον χώρο του μάρκετινγκ έχουν μεγαλύτερη απήχηση από αυτήν του Ετό, η Μπάρτσα θα μπορέσει να καλύψει ένα μέρος από τη διαφορά που δημιούργησε η Ρεάλ προτού ακόμα αρχίσει η σεζόν.

Συνταγματικά δάκρυα

Βρε τι μαθαίνουμε εμείς οι ιθαγενείς για τα δύο μεγάλα κόμματα του τόπου, τα επονομαζόμενα και κόμματα εξουσίας. Οτι σέβονται το Σύνταγμα, πάνω από οτιδήποτε άλλο. Ναι, το Σύνταγμα που όποτε πρόκειται να πάνε σε πρόωρες εκλογές, το μεταβάλλουν σε κωλόχαρτο, επικαλούμενοι ένα «σοβαρό» λόγο. Κάποτε ήταν το Κυπριακό, τώρα είναι η οικονομία. Το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι το συμφέρον του τόπου –όπως το ΠΑΣΟΚ το ερμηνεύει και το υπηρετούσε πριν από το 2004- επιβάλλει να γίνουν εκλογές με αφορμή την προεδρική εκλογή του χρόνου τον Μάρτιο.

Ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι αν κερδίσει τις εκλογές θα ψηφίσει Πρόεδρο κάποιον που πριν απέρριψε. Η Ν.Δ. κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ότι παίζει με τους θεσμούς -σαν δεν ντρέπεται- και καλεί εμάς τους «ιθαγενείς» να το θυμηθούμε αν γίνουν εκλογές και να τιμωρήσουμε το ανεύθυνο κόμμα. Ενώ όταν η Ν.Δ. επικαλείτο τον Σεπτέμβριο του 2007 τη σύνταξη του Προϋπολογισμού, δεν έπαιζε με τους θεσμούς. Απλώς απευθυνόταν σε εκείνους που είχαν εκδηλώσει την προτίμηση να πολιτογραφηθούν ως υπήκοοι του βασιλείου της ηλιθιότητας.