Στο πούλμαν που θα μεταφέρει την αποστολή της Εθνικής ομάδας στο Καρπενήσι για το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας εν όψει Ευρωμπάσκετ θα μπει μόνο ένας αθλητής που είχε άφθονες συμμετοχές στην παρέα των μεγάλων πριν από το 2004 -ο Αντώνης Φώτσης, ο οποίος μάλλον θα χρεωθεί το... αόρατο περιβραχιόνιο του αρχηγού. Ο 28χρονος άσος πρωτόπαιξε στην ομάδα των Ανδρών στα 18 του, την 1η Δεκεμβρίου 1999, σε έναν αγώνα με τη Λευκορωσία στον Πύργο για τα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2001.
Προπονητής ήταν τότε ο Κώστας Πετρόπουλος, τεχνικός σύμβουλος ο Γιάννης Ιωαννίδης, βοηθός ο Ηλίας Ζούρος και συμπαίκτες οι Σιγάλας, Οικονόμου, Τσακαλίδης, Λιαδέλης, Κακιούζης, Ντικούδης, Σιούτης, Καλαϊτζής, Παπανικολάου. Μάλιστα, ο τελευταίος χρειάστηκε συγχωροχάρτι από την Ομοσπονδία για να αγωνιστεί. Είχε αντιδράσει άσχημα στην απόφαση του Πετρόπουλου να τον αφήσει εκτός δεκάδας στον αμέσως προηγούμενο αγώνα, με την Εσθονία στο Ταλίν...
Είχε προηγηθεί το πατατράκ της Ντιζόν (0-3 στον όμιλο και καταποντισμός) και ακολούθησε, ενάμιση χρόνο αργότερα, νέο στραπάτσο, στην Αττάλεια. Εκεί η Εθνική έχασε ένα κρίσιμο παιχνίδι από τη Γερμανία του Νοβίτσκι μολονότι πήρε προβάδισμα 22 πόντων στο πρώτο δεκάλεπτο και έμεινε εκτός οκτάδας και εκτός Παγκοσμίου του 2002.
Για τον Φώτση το Ευρωμπάσκετ της Τουρκίας ήταν η πρώτη μεγάλη διοργάνωση, από τις πολλές που έμελλε να ακολουθήσουν. Επαιξε σε όλες έκτοτε, με μοναδική εξαίρεση το Ευρωπαϊκό του 2007, από το οποίο απουσίασε λόγω τραυματισμού της τελευταίας στιγμής. Χωρίς τον Φώτση η ομάδα υστέρησε σε καίριους τομείς: στο παιχνίδι πάνω από το καλάθι, στο αμυντικό ριμπάουντ, στις τάπες, στο μακρινό σουτ, στη γρηγοράδα, στη σβελτάδα.
Πριν περάσει το κατώφλι της Εθνικής Ανδρών, ο Φώτσης είχε περισσότερες από 110 συμμετοχές σε όλο το φάσμα των μικρών Εθνικών ομάδων: Παίδων, Εφήβων, Νέων και δεν συμμαζεύεται. Ελάχιστοι έχουν ιδρώσει τόσο τη γαλάζια φανέλα στην καριέρα τους. Το αρχηγιλίκι μπορεί να μην είναι φυσικό αντανακλαστικό γι' αυτόν τον μάλλον εσωστρεφή και λιγομίλητο νέο, αλλά η προϋπηρεσία του καταργεί κάθε αμφιβολία ή αμφισβήτηση.
Το βέβαιο είναι ότι ο Φώτσης του 2009, οικογενειάρχης και πατέρας εδώ και λίγες εβδομάδες, είναι ένας άνδρας πολύ πιο ώριμος από τον ασυγκράτητο και ηφαιστειώδη Αντώνη των πρώτων καιρών. Καλορίζικος, λοιπόν, ο νέος κάπτεν! Ας ελπίσουμε ότι θα τιμήσει δεόντως τον τίτλο και τις υποχρεώσεις που τον συνοδεύουν.
Και ποιος είναι ο δεύτερος «παλιός» της ομάδας, μετά τον Φώτση;
Μα, ο... Παπαμακάριος, ο πιστός στρατιώτης Εμμανουήλ, ο μόνιμος 13ος τού χθες, ο έμπειρος γκαρντ που καλείται στα 29 του να παίξει στην πρώτη μεγάλη διοργάνωση της καριέρας του. Πρωτόπαιξε στην Εθνική Ανδρών το 2002, όταν ο Ιωαννίδης γέμισε το κενό καλοκαίρι με άφθονα φιλικά. Στο πρόσωπο του Παπαμακάριου, ο Καζλάουσκας βρήκε όχι μόνο έναν αξιόπιστο και εργατικό τέταρτο χειριστή της μπάλας (πίσω από τους Σπανούλη, Ζήση, Καλάθη), όχι μόνο έναν ικανότατο περιφερειακό αμυντικό, αλλά και έναν «εφεδρικό αρχηγό», που δεν θα διστάσει να πει μια κουβέντα παραπάνω στα αποδυτήρια, στην προπόνηση, στον αγώνα.