Ο Κώστας Μιαούλης μετέφερε στους αναγνώστες του www.sport-fm.gr, το πρώτο σύστημα με βασικούς που χρησιμοποίησε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς δοκιμάζοντας να δημιουργήσει μια ανταγωνιστική ομάδα για τη νέα σεζόν.
Το 4-2-3-1 μπορεί να μην είναι το βασικό σύστημα της Ένωσης. Μπορεί όμως και να γίνει. Το σίγουρο είναι πως έχοντας ακόμα δυο μεταγραφές να ολοκληρώσει, ο Σερβοέλληνας τεχνικός έχει δικαίωμα να δοκιμάσει ότι θέλει. Ακόμα και ένα τρελό 3-5-2. Παράξενο δεν θα είναι. Αυτό που δημιουργεί εντύπωση είναι η επιμονή του από πέρυσι, να χρησιμοποιεί τον Ράφικ Τζεμπούρ στο δεξί άκρο της επίθεσης είτε όταν αγωνίζεται με τρεις επιθετικούς είτε όταν αγωνίζεται με έναν στην κορυφή και τρεις μεσοεπιθετικούς μπροστά από τα δυο αμυντικά χαφ.
Ο Τζεμπούρ μιλώντας στους εκπροσώπους Τύπου που έχουν ακολουθήσει την ΑΕΚ στην προετοιμασία προσπάθησε να αποφύγει την ερώτηση αλλά θα έσκαγε αν δεν έδινε την απάντηση που ήθελε. Ο πρώην άσος του Πανιωνίου είναι…στράικερ, σέντερ φορ και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αγωνιστεί σε θέση ανάλογη του Λουτσιάνο Γκαλέτι, του Σωτήρη Νίνη ή του Σέρτζιο Κονσεϊσάο. Θέλει να κινείται πίσω από το σημείο του πέναλτι, στο όριο του ημικυκλίου της περιοχής και με μια ντρίμπλα μετά την πρώτη επαφή να εκτελεί τον αντίπαλο τερματοφύλακα. Έχει καλό διασκελισμό αλλά φανταστείτε πόσο πιο χρήσιμος θα ήταν αυτός αν στα πέντε μέτρα βρισκόταν σε θέση βολής και όχι σε απλά μια ευνοϊκή θέση για μια παράλληλα πάσα ή ένα πλασέ από πολύ δύσκολη γωνία.
Ο Τζεμπούρ το γνωρίζει αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα διαφορετικό από το να ακολουθήσει τις εντολές του προπονητή του. Ο Μπάγεβιτς αργά ή γρήγορα θα διαπιστώσει ότι ο Μπλάνκο χρειάζεται παίκτη δίπλα του για να αποδώσει και ότι ο Τζεμπούρ δεν μπορεί να παίξει πάνω στη γραμμή. Ο Τζεμπούρ μια θέση έμαθε να παίζει πολύ καλά βγαίνοντας από τις γεμάτες ταλέντο φουρνιές της Οσέρ. Αυτή του επιθετικού περιοχής. Δύσκολα δεν θα το διαπιστώσει ο «Ντούσκο».