Προσεχώς… Παναθηναϊκός

Γκρόιτερ Φιρτ, Χοφενχάιμ, Γκλάντμπαχ. Αντίπαλοι σαφώς ανώτεροι από τους δύο πρώτους που αντιμετώπισε φέτος ο Παναθηναϊκός σε φιλικά ματς. Θα είναι, όμως, και η ομάδα του Τεν Κάτε σαφώς ανώτερη από τον Παναθηναϊκό των πρώτων ημερών του Ιουλίου. Από την ομάδα που αντιμετώπισε τη Γιουνγκ Μπόις και τη Βασιλεία...

Για να πούμε τι περιμένουμε να δούμε στην Αυστρία, πρέπει πρώτα να σημειώσουμε τι είδαμε στην Ελβετία. Βασικό μειονέκτημα των «πρασίνων» έναντι των αντιπάλων τους ήταν ο βαθμός ετοιμότητας. Οι Ελβετοί βρίσκονται πριν από τη σέντρα του πρωταθλήματός τους, ενώ ο Παναθηναϊκός είχε μόλις κάνει τη σέντρα στη φετινή του προετοιμασία. Παρ' όλα αυτά, στο πρώτο ματς η εικόνα του «τριφυλλιού» ήταν ευχάριστη έκπληξη.

Για 60 λεπτά, πριν αρχίσουν να βαραίνουν πολύ τα πόδια, η «πράσινη ορχήστρα» έδινε τον τόνο του ματς, με μαέστρους τους Μάτος, Καραγκούνη και Σαλπιγγίδη. Κάποιες λανθασμένες αποφάσεις στην άμυνα και η φυσιολογική αγωνιστική πτώση προϊόντος του χρόνου δεν ήταν δυνατόν να χαλάσουν μια αρκετά καλή εικόνα. Στο δεύτερο ματς, αυτό με τη Βασιλεία, η εικόνα του Παναθηναϊκού ήταν περισσότερο... αντιπροσωπευτική. Ηταν απολύτως λογικό οι «πράσινοι» να μπορούν να έχουν μόνο δεκάλεπτα καλής απόδοσης απέναντι σε μια καλή και σαφώς πιο έτοιμη ομάδα.

Επειδή, όμως, είχαμε καλομάθει από το πρώτο παιχνίδι, στο δεύτερο τα φυσιολογικά –για την εποχή– αγωνιστικά κενά της ομάδας του Τεν Κάτε χτύπησαν στο μάτι. Δεν άρεσαν τα κενά στο κέντρο της άμυνας, οι επιπόλαιες, ομολογουμένως, αποφάσεις κυρίως του Σεντρίκ Καντέ αλλά και η αδυναμία ανάπτυξης από τις πτέρυγες. Ολες οι επιθετικές ενέργειες των παικτών του «τριφυλλιού» εκείνο το βράδυ περνούσαν από τον άξονα. Ακόμα και μια κάθετη πάσα του εξτρέμ Χριστοδουλόπουλου έγινε από τον... χώρο ευθύνης ενός κεντρικού χαφ.

Το λογικό είναι η επόμενη αγωνιστική εικόνα του Παναθηναϊκού να είναι βελτιωμένη. Βασικός λόγος της προσδοκίας για βελτίωση το ότι έως τις 15 Ιουλίου (Γκρόιτερ Φιρτ) τα πόδια των παικτών θα είναι ακόμα βαριά, αλλά περισσότερο «λυμένα» απ' όσο ήταν στις αρχές του μήνα. Επίσης στα παιχνίδια στην Αυστρία θα μπουν και οι τρεις νέοι αστέρες της ομάδας.

Πέτα λάσο

Ο,τι και να πεις για την τρίτη προσθήκη στην 11άδα του ΠΑΟ σε σχέση με τα ματς στην Ελβετία είναι λίγο. Αν και ο Σαλπιγγίδης ήταν από τους κορυφαίους του πρώτου κομματιού της προετοιμασίας, με τον Τζιμπρίλ Σισέ η επίθεση του Παναθηναϊκού αποκτά άλλη οντότητα.

Με την τεράστια ταχύτητά του όποια κάθετη μπαλιά περνά θα είναι μισή ευκαιρία. Με τη μεγάλη του δύναμη εντός περιοχής τα στημένα και οι σέντρες θα είναι τεράστιος πονοκέφαλος για τους αντίπαλους αμυντικούς.

Δίπλα του ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης –έστω και από θέση εξτρέμ, αν δεν παίξει με δύο εμπρός ο Τεν Κάτε– θα είναι σαφώς απελευθερωμένος και ικανός να κάνει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά από αυτή που ήδη έχει κάνει στα πρώτα δύο φιλικά ματς.

Στο φτερό

Αν υπάρχει ένας παίκτης γραμμής στο ρόστερ, αυτός είναι ο Λέτο. Με την ταχύτητα, την τεχνική του κατάρτιση και το καλό αριστερό του πόδι κάνει την αριστερή πτέρυγα πολύ πιο επικίνδυνη.

Η δική του αγωνιστική συνεισφορά διώχνει τη μονοτονία και μεταφέρει την μπάλα και στην άκρη. Με τον φορμαρισμένο Σπυρόπουλο και τον Αργεντινό μπροστά του, το αντίπαλο δεξί μπακ πάει για υπερωρία!

Η ηρεμία

Οσο ο Παναθηναϊκός δεν προχωρά στην απόκτηση ενός στόπερ μεγάλης κλάσης, έρχεται στο μυαλό η ατάκα του Κατσουράνη στον Τεν Κάτε: «Κόουτς, μη βιάζεσαι. Μπορώ να παίξω εγώ εκεί». Το έκανε και στην Μπενφίκα και μάλιστα με άριστα αποτελέσματα.

Η δική του παρουσία στο κέντρο της άμυνας ωφελεί πολλαπλά τον Παναθηναϊκό. Δεν είναι μόνο ικανός ανασταλτικά ο Κατσουράνης, είναι και ο ιδανικός οργανωτής του παιχνιδιού από τα μετόπισθεν. Δίπλα του το άλλο στόπερ θα νιώθει μεγαλύτερη σιγουριά.