Το μνημόσυνο των σαράντα ημερών

Πέρασαν σαράντα μέρες από την αυλαία των τελικών της Α1 και η ομάδα που υστέρησε σε αυτούς, ο Ολυμπιακός, βρίσκεται ακόμα στο μηδέν -ή μάλλον υπό το μηδέν, αφού ο απολογισμός των έως τώρα κινήσεών του είναι αρνητικός. Μοναδική θετική εξέλιξη ήταν η ανανέωση του συμβολαίου του Γιάννη Μπουρούση, του οποίου πάντως η υπόθεση έγινε σίριαλ με νεφελώδη πλοκή. Αν ο διεθνής σέντερ ήθελε πραγματικά να μεταναστεύσει, θα έψαχνε τώρα για σπίτι στην Ισπανία ή και στην Αμερική.

Η αποχώρηση του Γιώργου Πρίντεζη για τη Μάλαγα τελεσιδίκησε χθες και άφησε κραυγαλέο κενό στην ομάδα, αφού δεν υπάρχουν πολλοί πρωτοκλασάτοι Ελληνες ικανοί να καλύψουν το κενό του νεαρού άσου. Το «φλερτ» με τον Τζέι Αρ Χόλντεν είχε άδοξο φινάλε, όπως και εκείνο -το χλιαρό- με τον Νίκο Ζήση. Το σαφάρι για την υπογραφή του Αντόνι Πάρκερ έπεσε στο κενό, μολονότι η πρόταση του Ολυμπιακού ήταν γενναιόδωρη. Ο χρυσοπληρωμένος Τσίλντρες είναι υπ' ατμόν και πιθανότατα θα φύγει, όπως έφυγε πριν από αυτόν ο Γκριρ. Αλλος ορατός στόχος δεν υπάρχει, εκτός αν θεωρείται στο λιμάνι επίτευγμα η επιστροφή του δανεικού στο Μαρούσι Λουκά Μαυροκεφαλίδη και η συμφωνία κυρίων με τον Ανδρέα Γλυνιαδάκη.

Ο Παναθηναϊκός έφτιαξε μεγάλη ομάδα όταν εγκατέλειψε τα ανδραγαθήματα τύπου Ντομινίκ, συγκέντρωσε στο ΟΑΚΑ πυρήνα φτασμένων αλλά και νέων σε ηλικία Ελλήνων παικτών, τους πλαισίωσε με τα κατάλληλα εργαλεία από την αγορά του εξωτερικού και εμπιστεύτηκε τα κλειδιά του μαγαζιού στα χέρια ενός κορυφαίου προπονητή. Πόσα από τα παραπάνω στοιχεία μπορεί να διακρίνει κανείς στο «ερυθρόλευκο» οικοδόμημα;

Στην περίπτωση του Πρίντεζη (και παρ' ολίγον του Μπουρούση), ο Ολυμπιακός πλήρωσε και πληρώνει τα δικά του λάθη. Οταν τίναξε την μπάνκα στον αέρα για να φέρει στον Πειραιά τον Τσίλντρες, τον Παπαλουκά, τον Βούιτσιτς, τον Πάργκο και τους άλλους «Μίδες», διέλυσε τις ισορροπίες της ομάδας και δημιούργησε μια μικρή στρατιά δυσαρεστημένων παικτών, μάλιστα Ελλήνων, από αυτούς που έσερναν επί χρόνια το κάρο για να το βγάλουν από τη λάσπη.

Ο Βασιλόπουλος και ο Μπουρούσης πίεσαν καταστάσεις και πήγαν ταμείο, γεμίζοντας το πορτοφόλι τους με αμοιβές που είχαν χαρακτήρα... αναδρομικών. Ο Πρίντεζης άκουσε το πρώτο ηχηρό «όχι» εντός των τειχών. Τα «no» των ξένων ακούγονται πια πολύ συχνά, αφού οι μάνατζερ βρήκαν την κότα που κάνει χρυσά αυγά. Κι έτσι έφτασε η 10η Ιουλίου με μηδενικό το πηλίκο. Οι Αγγελόπουλοι θα χρειαστεί πια να σπαταλήσουν δύο περιουσίες κι άλλη μία για να φτιάξουν ομάδα έστω αντάξια της περσινής.

Ο Παναθηναϊκός, στο μεταξύ, μπάλωσε κάποια κενά πριν καλά καλά δημιουργηθούν. Η άφιξη του νεαρού αλλά έμπειρου Τέπιτς και του πολυτάλαντου Νικ Καλάθη γεμίζει την τρύπα που αφήνει πίσω του ο Γιασικεβίτσιους και ταυτόχρονα αποτελεί σοβαρότατη επένδυση για το μέλλον. Εφόσον φύγει ο Σάρας (που είναι πια το πιθανότερο), ο Διαμαντίδης θα είναι ο γηραιότερος από τους γκαρντ του Παναθηναϊκού. Πόσα χρόνια ακμής έχει μπροστά της η τετράδα που απαρτίζεται από τους προαναφερθέντες και τον Σπανούλη;

Και πόσα χρήματα κόστισε στους Γιαννακόπουλους η συγκρότησή της;