Ο Ντούσαν, ένα άλλοθι κι ένα θαύμα

Η ΑΕΚ κληρώθηκε να παίξει πρώτη αγωνιστική της χρονιάς με τον Ολυμπιακό, τον οποίο φέτος δεν κατάφερε να νικήσει σε τρία ματς ούτε όταν προηγήθηκε 2-0 στο ημίχρονο ούτε όταν έμεινε με δύο παίκτες παραπάνω στην παράταση στον τελικό του Κυπέλλου. Ενα ματς την πρώτη αγωνιστική δύσκολα μπορεί να είναι καθοριστικό για την έκβαση του πρωταθλήματος, μπορεί όμως να σημαδέψει τη σεζόν μιας ομάδας. Ειδικά όταν μιλάμε για τη φετινή ΑΕΚ.

Eίμαι περίεργος όχι για το τι ομάδα θα έχει η ΑΕΚ, αλλά για το πόσα διαρκείας θα κάνει. Το φετινό καλοκαίρι υπήρξε για τον οπαδό της ΑΕΚ ένα από τα σκληρότερα. Δεν αναφέρομαι στους οργανωμένους, που έτσι κι αλλιώς την ομάδα την ακολουθούν, ούτε στους πιτσιρικάδες που γουστάρουν να φαντασιώνονται εχθρούς και περνάνε τον καιρό τους στο Ιnternet διασκεδάζοντας με τους διχασμούς τους.

Μιλάω για τον κόσμο που έφεραν στο γήπεδο ο Ντέμης Νικολαΐδης και η πολιτική του, ανθρώπους που αγαπάνε την ομάδα και την υποστηρίζουν για την ιστορία και την αξιοπρέπειά της. Αυτοί φέτος δέχτηκαν δυο, τρεις πολύ δυνατές γροθιές στο στομάχι καλοκαιριάτικα.

Γροθιές

Ποτέ οπαδός μεγάλης ομάδας δεν έχει δεχτεί τόσες γροθιές. Οι οπαδοί της ΑΕΚ έχουν πολύ γερό στομάχι για να τις αντέχουν. Τις δέχτηκαν όταν κατάλαβαν ότι η ιστορία της συμμετοχής του Μελισσανίδη είναι μια δημοσιογραφική παραγωγή μιας φθηνότατης κωμωδίας. Τις αισθάνθηκαν όταν κατάλαβαν ότι δεν περισσεύουν χρήματα για την κάλυψη της παθητικότητας της περσινής χρονιάς και για μεταγραφές.

Τις ένιωσαν όταν άκουσαν τον Κωνσταντίνο Τσακίρη να λέει ότι θα συγκινηθεί από τα παρακάλια της διοίκησης και θα κάνει δόσεις για τον Μάκο σαν να είναι ο Κωτσόβολος ή όταν διάβασαν ότι ο Κομπότης είπε ότι μπορεί να πάρει αυτός τον Μπλάνκο, αλλά όχι η ΑΕΚ τον Λεονάρντο. Το να μην έχει χρήματα η ομάδα το αντέχει ο οπαδός της ΑΕΚ –δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που συμβαίνει. Αλλά η έλλειψη σθένους σχεδόν σε ξενερώνει.

Τσιάρτας

Ο Βασίλης Τσιάρτας, ο οποίος ξέρει και την ΑΕΚ και τον οπαδό της, το περασμένο Πάσχα είχε πείσει τον Αλβαρο Ρεκόμπα να υπογράψει στην «Ενωση». Ο Ουρουγουανός δεν δεσμευόταν με τον Πανιώνιο παρά μόνο ηθικά, ο Τσιάρτας του έλεγε ότι μπορεί με την ΑΕΚ να χτυπήσει το πρωτάθλημα, του εξηγούσε πόσο ο κόσμος της ομάδας αγαπάει τους μεγάλους παίκτες, πόνταρε στον εγωισμό του.

Στην ΑΕΚ δεν ήταν «ζεστοί» και δεν καταλάβαιναν ότι ο Τσιάρτας ήθελε με τη συγκεκριμένη κίνηση να στείλει στον κόσμο κυρίως το μήνυμα ότι οι φιλοδοξίες της ομάδας εξακολουθούν να είναι υπαρκτές και μεγάλες. Το θέμα δεν ήταν τι μπορούσε να προσφέρει ο παίκτης: ο σκοπός ήταν να υπάρξει μια κίνηση που να δείχνει ότι η εταιρεία παραμένει δυνατή κι ότι έχει ακόμα και τουπέ και μούρη. Η μεταγραφή δεν έγινε και η παγωνιά μεγάλωσε.

Ελπίδες

Τι δίνει ελπίδες στη διοίκηση της ΑΕΚ; Οτι ο οπαδός της ΑΕΚ είναι ο πιο φανατικός ίσως εραστής του καλού ποδοσφαίρου που υπάρχει στην Ελλάδα. Η προσδοκία του καλού ποδοσφαίρου είναι κάτι που δεν μειώνεται επειδή δεν υπάρχει μπάτζετ ή επειδή οι μεταγραφές γίνονται με παρακάλια.

Ο ποδοσφαιρόφιλος μπορεί πάντα να ελπίζει διότι το όραμά του δεν έχει να κάνει με χρήματα: αλλά είναι πάντα όραμα. Ο οπαδός της ΑΕΚ δεν ελπίζει, καλείται να πιστέψει. Κι όταν η ενίσχυση (;) της ομάδας είναι ο Μάκος, ο Ιορντάκε, ο Μανωλάς, ο Γιαχάγια, η πίστη του πρέπει να είναι πραγματικά τεράστια. Κυρίως επειδή το όραμα απαιτεί θαύμα.

Καλοκαίρι

Αδυνατώ να κατανοήσω τι ομάδα θα προκύψει μετά το φετινό καλοκαίρι. Ο Νίκος Θανόπουλος είπε ότι οι μεγάλες επενδύσεις (Σκόκο, Τζεμπούρ, Μαϊστόροβιτς, Κυργιάκος) γίνανε πέρυσι, όμως η ΑΕΚ πάσχει από συμπληρωματικούς παίκτες και πάσχει δραματικά.

Πέρυσι ήταν φανερό ότι δεν υπήρχαν πλάγιοι ποδοσφαιριστές που να δώσουν στην ομάδα λειτουργικότητα στα άκρα και κυρίως φαίνονταν, για όποιον καταλαβαίνει, ότι η μεσαία γραμμή (απ' όποιους κι αν αποτελείτο) ήταν αδύνατο να σηκώσει τον Σκόκο, τον Τζεμπούρ και τον Μπλάνκο που παίζουν μόνο επίθεση.

Αν η προσθήκη του Καράμπελα και του Ιορντάκε αρκεί για να βρει λύσεις η ΑΕΚ στα πλάγια τότε στον Μπάγεβιτς πρέπει να γίνει άγαλμα. Οπως και αν ο Μάκος αντικαταστήσει τον Πελετιέρι και κάνει με τη δική του παρουσία τη μεσαία γραμμή και παραγωγικότερη και πιο ανθεκτική.

Αλλα

Για να είμαι ειλικρινής άλλα περίμενα. Περίμενα ότι η ΑΕΚ θα ψάξει ακραίους αλλά και μέσους, ότι θα ξεφορτωθεί παίκτες με μεγάλα συμβόλαια και μικρή παρουσία κι έχει τρεις, τέσσερις τέτοιους. Αντιθέτως βλέπω μια επιμονή στον Λεονάρντο π.χ. που δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να συνυπάρξει με τον Σκόκο, τον Τζεμπούρ και τον Μπλάνκο.

Και βλέπω και μια απουσία από το εγχώριο παζάρι που μου μοιάζει ακατανόητη: απορώ γιατί η ΑΕΚ δεν ασχολήθηκε με τον Φωτάκη, τον Σαρμιέντο, τον Φλάβιο, τον Φιλόμενο (αντί του Εντίνιο), τον Ριέρα έστω. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται ο Αρης π.χ. να αποκτά τον Ναφτί, ο Ηρακλής τον Πιλότο και η ΑΕΚ να τους αγνοεί – ή μάλλον καταλαβαίνω.

Αλλοθι

Η ΑΕΚ που προκύπτει προσδοκά από τον προπονητή της ένα θαύμα και ως ανταπόδοση του δίνει ένα άλλοθι. Αν πετύχει ο Μπάγεβιτς, θα έχει κερδίσει το μεγαλύτερο στοίχημα της καριέρας του. Αν δεν πετύχει, κανείς δεν θα τον κατηγορήσει επειδή δεν έκανε ένα θαύμα. Μόνο που ξεχνάμε ότι μεταξύ των άλλοθι και των θαυμάτων υπάρχει μια υποχρέωση: ένα πλήρες, στο μέτρο του δυνατού, ρόστερ με παίκτες που να υπόσχονται ότι θα καλύψουν το σύνολο των θέσεων. Αυτό βλέπω για την ώρα να λείπει.

Αλληλογραφία

Ο φίλος αναγνώστης Αλέξανδρος Κοτσανάς καιρό τώρα που ανταλλάσσουμε mail έχει μια τρομακτική αντιπάθεια στον Κριστιάν Λεντέσμα και το παιχνίδι του. Ετσι όταν έγραψα χθες για τον Λεντέσμα και τον Ολυμπιακό είχα μόνο μια βεβαιότητα: ότι θα μου γράψει! Μου γράφει λοιπόν:

«Χρειάζεται ο "λύκος" να τρέχει για πάρτη τους». Ετσι γράφεις. Η πρότασή σου όμως έχει ένα λαθάκι στο... ρήμα. Τρέχει και Λεντέσμα είναι πράγματα ασυμβίβαστα! Ο άνθρωπος δεν τρέχει, δεν τον θυμάμαι ποτέ να τρέχει, δεν τον είδα ούτε στην Αργεντινή να τρέχει (βλέποντας στη Nova). Ο λόγος που δεν τρέχει είναι απλός, ο άνθρωπος είναι αργός! Σε όλες τις αντεπιθέσεις των αντιπάλων γυρνάει με πολύ αργό τέμπο πίσω! Και φυσικά αν έρθει ο Κάλστρομ να παίξει δίπλα στον Ντουντού, με το 4-4-2 δεν χωράει όχι ο Λεντέσμα, αλλά ούτε ο... Τουρέ, αφού υπάρχουν μόνο δύο θέσεις.

Αυτό που κατά τη γνώμη μου χρειάζεται ο ΟΣΦΠ είναι ένας πολύ γρήγορος κόφτης, διότι ο Ντουντού είναι μεν πολύ τεχνίτης και με καλή πάσα, αλλά είναι επίσης πολύ αργός! Επίσης ένας άλλος λόγος που χρειάζεται ο γρήγορος κόφτης είναι ότι δεν υπάρχει και γρήγορος σέντερ μπακ! Η τετράδα Αβραάμ, Μέλμπεργκ, Ντουντού, Λεντέσμα θα είναι η απόλυτη... ευτυχία για όποια ομάδα επιτίθεται στον Ολυμπιακό από τον άξονα σε ελαφρώς ανοικτό χώρο! Μόνο με... κατενάτσιο θα αποδίδει αυτή η τετράδα!».

Απάντηση: Φίλε μου Αλέξανδρε, ο Λεντέσμα δεν είναι ο γρηγορότερος του κόσμου χωρίς αμφιβολία. Ποτέ όμως δεν κυνηγά αντίπαλο παίκτη που φεύγει στην αντεπίθεση και δεν τον φτάνει. Ξέρεις γιατί; Γιατί σχεδόν ποτέ δεν είναι μπροστά από την μπάλα και έχει πάντα μέτωπο σε αυτή. Αυτό το χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του, αποτέλεσμα μιας διαρκούς, αλλά αθόρυβης κίνησης χωρίς την μπάλα, τον βοήθησε να φτάσει μέχρι την εθνική Αργεντινής.

Ο Λεντέσμα όντως δεν κυνηγάει: διαβάζει τη φάση. Και γι' αυτό χρειάζεται ειδικά σε μια ομάδα με παίκτες που ή παίρνουν την μπάλα ή κυνηγάνε την μπάλα. Επίσης 4-4-2 σε ματς Τσάμπιονς Λιγκ με Κάλστρομ, Ντουντού στη μέση μπορεί να κάνει τον κόσμο να νοσταλγήσει την (ανύπαρκτη) αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού στο ματς με τη Σεντ Ετιέν στο Καραϊσκάκη...

Πήγε κανείς;

Εγραψα τις προάλλες ότι ένας Κολομβιανός που είχε φέρει ο Μπαρμπαλιάς πέρυσι στην ΑΕΚ αποκτήθηκε από τη Λα Κορούνια φέτος για 7 εκατ. ευρώ και έχω πάρει δέκα mail από διάφορους φίλους που λένε ότι τα χρήματα είναι λιγότερα.

Αλλος λέει ότι τα εκατομμύρια είναι δύο, άλλος ότι πληρώθηκε 300 χιλιάδες, άλλος ότι η Κορούνια τον απέκτησε με οψιόν – ένας λέει ότι πλήρωσε και από την τσέπη του.

Κανείς δεν κατάλαβε το βαθύ νόημα του κειμένου με βάση το οποίο ό,τι βλέπει ο Μπαρμπαλιάς αποκτά σε χρόνο ρεκόρ πολλαπλάσια αξία. Οταν του επεσήμανα ότι τα 7 εκατ. ευρώ δεν προκύπτουν, με ρώτησε «αν έχει πάει κανένας παίκτης από την Ελλάδα στη Λα Κορούνια;». Ετσι πρέπει να σκέφτεστε…