Μαθαίνω, αγαπητέ αναγνώστη, ότι χθες, πρώτη μέρα εφαρμογής του νόμου για το κάπνισμα στους κλειστούς δημόσιους χώρους, έγιναν πολλές χιλιάδες τηλεφωνικές κλήσεις στον τετραψήφιο αριθμό καταγγελιών 1142. Χωρίς να υποτιμώ τον Αρτέμη Μάτσα που όλοι έχουμε καλά κρυμμένο μέσα μας, μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι οι Ελληνες επέλεξαν τον συγκεκριμένο αριθμό για να καταγγείλουν αλλήλους. Οσοι ήθελαν να το κάνουν, άλλωστε, θα προτιμούσαν το δοκιμασμένο και σίγουρο 100...
Αρχίζω να υποπτεύομαι ότι κάτι άλλο συνέβη. Επειδή τη συγκεκριμένη περίοδο οι οπαδοί έχουν την πρεμούρα τους για τις μεταγραφές που (δεν) κάνουν οι ομάδες τους, γραμμή καταγγελιών και παραπόνων δώσε τους και την ψυχή τους πάρε. Συνυπολόγισε, επίσης, το γεγονός ότι στον NovaΣΠΟΡ FΜ εκπομπές επικοινωνίας δεν υπάρχουν (δυστυχώς) όλη τη μέρα, για να μπορούν τα χρυσά μου να ξεχαρμανιάζουν, και θα καταλάβεις ότι είναι πολύ πιθανό να επέλεξαν οι οπαδοί την εναλλακτική του 1142.
Θα άρχισαν προφανώς να παίρνουν ο ένας μετά τον άλλον τηλέφωνο και ύστερα από μια σύντομη εισαγωγή «Είδα τη γειτόνισσά μου, τη Ροδία, να καπνίζει στο ΙΚΑ» θα έμπαιναν στο ψητό. «Ελα, Μπάμπη, θα κάνει καμιά μεταγραφή ο πρόεδρος, γιατί πολύ μας κουνιέται τώρα τελευταία ο Πατέρας; Του Ροναλντίνιο προχωράει;».
Υστερα από λίγο, μόλις συνειδητοποιούσαν ότι στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής δεν ήταν ο Μπάμπης, ούτε καν ο Ελευθεράτος, θα έκλειναν το τηλέφωνο σιχτιρίζοντας. Η δουλειά πάντως είχε γίνει. Το άχτι τους το έβγαλαν...
Δεν κατάφερα να κρατήσω δυο δάκρυα συγκίνησης, τα οποία κύλησαν στο πρόσωπό μου, μόλις η θεία Λουκρητία με ενημέρωσε για τη νέα, αξιέπαινη πραγματικά, πρωτοβουλία της «Πράσινης». Η καλή εφημερίδα, dear, αποφάσισε να αναδείξει (κατ' αρχάς) τους «100 κορυφαίους "πράσινους" που έγραψαν την ιστορία του πρώτου συλλόγου της χώρας» και στη συνέχεια τον «μεγαλύτερο Παναθηναϊκό του αιώνα».
Διαβάζω σχετικά: «Η “Πράσινη” επέλεξε 200 Παναθηναϊκούς με κριτήρια την προσφορά, τη διαχρονικότητα, την ανιδιοτέλεια, το όραμα και την πίστη στην "πράσινη" ιδέα και καλεί όλους τους φίλους του συλλόγου να ορίσουν εκείνοι (σ.σ.: ψηφίζοντας) ποιους θεωρούν τους σημαντικότερους όλων των εποχών».
Μεταξύ των υποψηφίων βρήκα και αγαπημένους μου ήρωες, όπως τον Γιάννη Γκούμα, τον Ζαβραδινό, τον Σπύρο Λιβαθηνό και τον λατρεμένο Ιάκωβο Χατζηαθανασίου, όμως οφείλω να σημειώσω ότι εντόπισα και σημαντικότατες παραλείψεις. Οσο και αν έφαγα τον κόσμο και τη λίστα των εκλεκτών, τα ονόματα επιφανών ανδρών που άφησαν το στίγμα τους στην ομάδα, όπως ο Αλμπέρτο Μαλεζάνι, ο Ζοσέ Πεσέιρο και ο Αλέν Ραγκουέλ, δεν υπήρχαν πουθενά. Ηταν σαν να γίνεται ψηφοφορία για την ανάδειξη του κορυφαίου μάνατζερ όλων των εποχών και από τη λίστα των υποψηφίων να λείπει ο Μπότος...
Παρ' όλα αυτά, θα κάνω την καρδιά μου πέτρα και θα πάρω και εγώ μέρος στην ψηφοφορία. Εχουμε αποφασίσει με τη θεία Λουκρητία, dear, να οργανώσουμε κινητοποίηση μεγαλύτερη και από αυτή των Παναθηναϊκών οπαδών, προκειμένου να αναδείξουν στο σάιτ της ΦΙΦΑ τη μεταγραφή του Σισέ ως την πιο συναρπαστική στην Ευρώπη. Εμείς θα στηρίξουμε τον Τζίγκερ για να κατακτήσει με διαφορά από τον δεύτερο τον τίτλο του «μεγαλύτερου Παναθηναϊκού του αιώνα». Και μόνο η σκέψη ότι ο Γιάννης θα παραλάβει το βραβείο του από τον «Πρασινοφρουρό» με κάνει να χάνω τον ύπνο μου τα βράδια...
Αλλάζω θέμα και συνεχίζω με δροσερό «Κύριο Πρόεδρο», ο οποίος έχει στον «Πρωταθλητή» καυτό ρεπορτάζ για τον Σεβτσένκο και το «φλερτ» του με τον Ολυμπιακό. Ο αγαπημένος μου, αφού ξεκαθαρίζει ότι υπάρχει μεγάλη απόσταση από το να προταθεί ένας παίκτης μέχρι το να αποκτηθεί, αρχίζει να αναλύει τις δυσκολίες της συγκεκριμένης περίπτωσης:
«Και ο "Σέβας", που είναι μεγάλη παικτούρα, έχει και κάτι άλλο να σκεφτεί πέρα από την καριέρα του. Την καριέρα της συντρόφου του, η οποία είναι γνωστό μοντέλο και θέλει να βρίσκονται κάπου μεταξύ Αγγλίας και Ιταλίας».
Εάν κάποτε εξαλειφθεί το γυναικείο φύλο, κεχαριτωμένε, να μου το θυμηθείς, θα αποκτήσουμε καλύτερο πρωτάθλημα και από το ισπανικό. Αναλογίσου μόνο πόσα παλικάρια έχουν απορρίψει την ποιοτική Σούπερ Λίγκα επειδή οι καλές τους δεν ήθελαν να μετακομίσουν στη χώρα μας. Για να αποφασίσει να έρθει στα μέρη μας ένας μεγάλος παίκτης πρέπει να πειστεί η σύντροφός του, να δώσουν το «O.K.» οι φίλες της, οι γονείς της, ο δάσκαλος του τένις, ο μασέρ και ο κομμωτής της. Νισάφι πια με τις Πόλγκενες και τις Κρέσπενες…
Συνεχίζει ο «Κύριος Πρόεδρος»: «Αν δεν βρει, λοιπόν, αυτό που θέλει σε κάποια από τις δύο χώρες, τότε και μόνο τότε θα κοιτάξει τις άλλες προτάσεις ή θα επιλέξει να επιστρέψει στην ομάδα που ανδρώθηκε και δεν είναι άλλη από την Ντιναμό Κιέβου. Οσο για τον Ολυμπιακό, δεν έχει κάνει την παραμικρή κίνηση και δύσκολα θα την κάνει. Για πολλούς και διάφορους λόγους».
Ο Σωκράτης έχει κάθε δίκιο να διστάζει ακόμα και να κάνει μια φιλολογική κουβέντα με τον Σεβτσένκο, διότι τα διαπραγματευτικά του ατού είναι περιορισμένα. Οταν ο πιο διάσημος μόδιστρος στην Ελλάδα είναι ο Ασλάνης, με τι μούτρα θα του πει ο πρόεδρος να έρθει στο λιμάνι και να δουλέψει η καλή του ως μοντέλο στον Μιχάλη; Μέχρι και τα τσιμέντα θα έπεφταν από ντροπή...
Ο «Κύριος Πρόεδρος» αφήνει για λίγο το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού για να προβεί σε μια μεγάλη αποκάλυψη, σχετική με τον Σισέ και την άφιξή του στην Ελλάδα. Οπως τον ενημέρωσε κάποιος γάτος φίλος του:
«Ο Τζιμπρίλ προσγειώθηκε με μία ώρα καθυστέρηση στο "Ελ. Βενιζέλος", αφού αναγκάστηκε να κάνει αρκετούς κύκλους πάνω από τον διεθνή αερολιμένα της Αθήνας. Γιατί; Επειδή την ώρα που έφτασε στον αθηναϊκό εναέριο χώρο ήταν μόλις 300 οπαδοί του Παναθηναϊκού στο αεροδρόμιο και περίμεναν για την αποθέωση».
Mon Dieu, με τη φωτιά έπαιξαν οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού. Διότι λίγο παραπάνω αν αργούσε να προσγειωθεί το αεροπλάνο, μπορεί να βαριόντουσαν και οι τριακόσιοι ηρωικοί οπαδοί που είχαν μαζευτεί, να έφευγαν και στο τέλος να έμεναν για να υποδεχτούν τον Τζιμπρίλ η Κάτια και ο Μητσάρας. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, μία που θα το προσγείωνε ο πιλότος το αεροπλάνο και μία που θα το ξανασήκωνε κατόπιν απαιτήσεως του Τζιμπρίλ για να τον γυρίσει πίσω και να ματαιωθεί η μεταγραφή. Στο «τσακ» το γλιτώσαμε το πατατράκ...