Κυκλοφορεί ως ανέκδοτο τα τελευταία χρόνια. Οταν δεν θέλεις να προχωρήσει κάτι, συστήνεις μια επιτροπή! Από ατέρμονες συζητήσεις, συναντήσεις με διάφορους φορείς, μελέτες και εξαγγελίες έχουμε χορτάσει. Εργα θέλουμε, τελεσίδικες αποφάσεις και δραστικά μέτρα, κυρίως όσον αφορά το μείζον ζήτημα της οδικής ασφάλειας. Χθες ο υφυπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών, Μιχάλης Μπεκίρης, υπέγραψε την τροποποίηση της υπ' αριθμ. 15522/7236/99 απόφασης του ΥΜΕ για τη «Σύσταση εθνικού προγράμματος για την οδική ασφάλεια».
Η τροποποίηση αυτή αφορά τη σύσταση «Εθνικής Επιτροπής Οδικής Ασφάλειας», της οποίας στόχος είναι η συστηματική προώθηση της πολιτικής οδικής ασφάλειας, η συνεχής λήψη μέτρων για τη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και η εντονότερη και αποτελεσματικότερη συνεργασία δημόσιων υπηρεσιών, φορέων και πολιτών σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Βέβαια, τέτοιου είδους επιτροπή είχαμε και παλιότερα, με επικεφαλής τον βουλευτή και δημοσιογράφο Αρη Σταθάκη, η οποία στην ουσία δεν λειτούργησε ποτέ, γι' αυτό και παραιτήθηκε.
Τώρα επανέρχεται η επιτροπή αλλά για να γίνει δουλειά δεν χρειάζονται πλέον πολλά λόγια, αλλά έργα. Μελέτες υπάρχουν και μάλιστα σύγχρονες. Γνωρίζουμε ότι το αλκοόλ ευθύνεται κατά πολύ για τα τροχαία ατυχήματα. Εκεί πρέπει να δοθεί έμφαση, με συνεχείς συστάσεις και ελέγχους χειμώνα-καλοκαίρι κι όχι με την ευκαιρία του Σαββατοκύριακου ή των μαζικών μετακινήσεων στις γιορτές. Το σύστημα εξέτασης υποψήφιων οδηγών βελτιώνεται αλλά δεν είναι μόνο η εξέταση των σημάτων που πλέον γίνεται ηλεκτρονικά αλλά και η οδήγηση στην πράξη.
Εκεί πάσχουμε, διότι βγάζουμε ελλιπείς οδηγούς στον δρόμο απλώς επειδή πέτυχαν το παρκάρισμα μια-δυο φορές ή δεν τους έσβησε ο κινητήρας στο ξεκίνημα. Οδική ασφάλεια σημαίνει και δρόμοι. Ναι μεν το εθνικό οδικό δίκτυο αναβαθμίζεται με σύγχρονους αυτοκινητόδρομους, αλλά τα όρια ταχύτητας ούτε τηρούνται, ούτε παρακολουθούνται, ούτε επιβάλλονται πρόστιμα, για παράδειγμα, με την υπερβολική ταχύτητα στα τούνελ.
Οι κάμερες που καταγράφουν τις ταχύτητες είναι απλώς για τη στατιστική υπηρεσία. Επίσης, το επαρχιακό δίκτυο είναι σε άθλια κατάσταση, όπως βέβαια και το αστικό δίκτυο με λακκούβες-παγίδες και γέφυρες-καρμανιόλες. Οδική ασφάλεια σημαίνει και κάτι ακόμα πολύ σημαντικό. Εκπαίδευση, με μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής στα σχολεία, διότι στα αντίστοιχα πάρκα όσα παιδιά πηγαίνουν ούτε τα βασικά δεν προλαβαίνουν να μάθουν σε δύο ώρες.
Οδική ασφάλεια είναι και ο σεβασμός στον συνάνθρωπο, είναι αξιοπρεπή πεζοδρόμια ώστε να κινούνται εκεί τα άτομα με κινητικά προβλήματα και όχι στον δρόμο, είναι ακόμα καλύτερα μέσα μαζικής μεταφοράς, είναι γενικά η ποιότητα ζωής, την οποία εμείς στην Ελλάδα μεταφράζουμε ως χιλιάδες καφετέριες, μπαράκια και νουβέλ κουζίν εστιατόρια.