Τον Καστίγιο τον είδα το Σάββατο στον Βέρτη, στο «Κέντρο Αθηνών». Δεν είδα να έχει σωματοφύλακες μαζί του, όπως διάβασα. Ηταν με τον Γιώργο Ξενίδη, πολύ φίλο του τελευταία. Δεν του άρεσε το τραπέζι γιατί ήταν πολύ κεντρικό, τον πήγαν λίγο πιο πλάι.
Ηπιε λίγο, πέταξε τα λουλούδια του, απέφευγε να απαντήσει σε όσους τον ρωτούσαν πού θα πάει. Δεν πέρασε απαρατήρητος. Θα τον πάρει ο Παναθηναϊκός; Στη ζωή μου έχω μάθει να μην αποκλείω τίποτα. Πέρυσι ο ΠΑΟ ήταν ένα βήμα από το να αποκτήσει τον Νέρι –το 'χα δει πρωτοσέλιδο στη «Γάτα» και είχα γελάσει, μετά όμως έμαθα ότι η ιστορία ήταν πραγματική, ακριβής και ολόσωστη στις λεπτομέρειές της.
Για την ώρα το σίγουρο είναι ότι ο Καστίγιο συναντήθηκε με τον Πατέρα και υπήρξαν μεταξύ τους φιλοφρονήσεις. Οτι ο Νέρι γυρίζει στην Ελλάδα τρέχοντας είναι αλήθεια. Το αν θα πάει στον ΠΑΟ είναι μεγάλη συζήτηση.
Ενδιαφέρον
Από τη μέρα που γράφτηκε για το ενδιαφέρον του Καστίγιο για τον ΠΑΟ (η ιστορία έχει έτσι: ο παίκτης είναι αυτός που πιέζει και θα 'θελε να γυρίσει στην Ελλάδα) διαβάζω ένα σωρό πράγματα για τον Νέρι και τον χαρακτήρα του. Το τι παιδί είναι πρέπει κάποιος να το μετρήσει σοβαρά.
Αν με ρωτούσαν αν θα τον έπαιρνα σε κάποια δική μου ομάδα, θα έλεγα όχι. Ομως οι δικές μου ομάδες δεν παίζουν για να κερδίζουν πρωταθλήματα με κάθε κόστος, δεν έχουν ως αυτοσκοπό τη νίκη, είναι δομημένες πάνω σε αξίες που πρέπει να υπάρχουν κι ας μην ανταμείβονται, οπότε στην προκειμένη περίπτωση η γνώμη μου δεν μετράει. Το θέμα είναι αν αξίζει ο ΠΑΟ να κάνει αυτού του τύπου την τρέλα, διότι περί τρέλας πρόκειται.
Βασικός
Εχει ο ΠΑΟ παίκτη σαν τον Καστίγιο; Οχι, όπως δεν έχει και κανένας στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αν ο Νέρι πωλήθηκε 20 εκατομμύρια ευρώ πριν από τρία χρόνια, αυτό προφανώς δεν έγινε γιατί είναι ατάλαντος ή άχρηστος. Θέλω να θυμίσω ότι ο Καστίγιο την τελευταία χρονιά του στον Ολυμπιακό είχε βάλει περίπου είκοσι γκολ, δώδεκα μόνο στο πρωτάθλημα και χωρίς πέναλτι.
Επίσης, είχε κάνει εξαιρετικό Τσάμπιονς Λιγκ και είχε καταπλήξει με τα χρώματα της εθνικής του Μεξικού στο Κόπα Αμέρικα: πληρώθηκε ως ανερχόμενος σταρ. Από εκεί και έπειτα η καριέρα του, με ευθύνη και δική του, πήρε τα κάτω της: φεύγοντας από την Ελλάδα είναι θέμα αν έχει αγωνιστεί σε δέκα ματς βασικός. Οι περιπέτειές του είναι τελείως προβλέψιμες για όποιον τον γνωρίζει. Ο Καστίγιο δεν μπορεί χωρίς την Ελλάδα, τον ήλιο της, το αραλίκι, τα μπουζούκια, τις 16 αθλητικές εφημερίδες, τον κόσμο που τον σταματά στον δρόμο, τους οπαδούς που ασχολούνται μαζί του, τα πρωταθλήματα. Το τσίρκο του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι ο παράδεισός του.
Συζήτηση
Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας για το καλό της συζήτησης: ας υποθέσουμε ότι ο Νέρι είχε τον χαρακτήρα του Δημήτρη του Σαλπιγγίδη π.χ. Θα είχε ο ΠΑΟ καμία αντίρρηση να τον προσθέσει στο δυναμικό του; Δεν το νομίζω. Αρα οι όποιες ενστάσεις δεν έχουν να κάνουν με τις ικανότητές του, αλλά με το μυαλό που κουβαλάει: η αμφιβολία είναι δεκτή. Μόνο που τα μυαλά του Νέρι δεν είναι χειρότερα από του Ροναλντίνιο, που έπαιζε τουμπελέκι στο «Φραντζέλικο», από τα μυαλά του Μαραντόνα, από τα μυαλά του Ζιοβάνι, που είχε στην Ελλάδα πέντε αποβολές παραπάνω από αυτόν, από τα μυαλά του Δομάζου, που από τις πολλές φορές που πήγαινε στα μπουζούκια παντρεύτηκε τη Μοσχολιού, όπως πολλά χρόνια αργότερα ο Ντέμης τη Βανδή. Δεν μιλάμε για αστροφυσικούς ή πυρηνικούς επιστήμονες, αλλά για ποδοσφαιριστές. Παιδιά με χρήματα, φήμη, ελεύθερο χρόνο και έναν περίγυρο που τους επιτρέπει να παίζουν κρυφτούλι με την ωριμότητα.
ΠΑΟ
Τι καταλαβαίνω εγώ; Οτι ο ΠΑΟ, αν δεν τον αποκτήσει, δεν θα τον αποκτήσει γιατί είναι ακόμα επικοινωνιακά αδύναμος: κάτι μου λέει ότι μια τυχόν απόκτηση του Νέρι θα προκαλούσε στον κόσμο του ΠΑΟ μεγαλύτερες αναστατώσεις απ' ό,τι στον κόσμο του Ολυμπιακού, που σαφώς και θα πληγωνόταν, γιατί τον γούσταρε. Αυτό δεν είναι αδυναμία του Καστίγιο, είναι αδυναμία του ΠΑΟ. Ο Ολυμπιακός πήρε τον Νικοπολίδη, που έδινε συνεντεύξεις ως αρχηγός του Παναθηναϊκού και διαμαρτυρόταν για τη διαιτησία. Πρόπερσι παραλίγο να πάρει τον Κυργιάκο, που του 'χει στερήσει ένα πρωτάθλημα! Πήρε επίσης τον Μιχάλη Κωνσταντίνου, που σύσσωμος ο Τύπος του για χρόνια τον αποκαλούσε «παλτό»: έκαναν όλοι κωλοτούμπες!
Τον ίδιο τον Καστίγιο ο Σωκράτης Κόκκαλης τον προστάτευσε πολλές φορές γιατί έβλεπε σε αυτόν ένα αληθινό ταλέντο. Νομίζετε ότι αν σήμερα ο Ολυμπιακός μπορούσε να τον πάρει, θα δίσταζε εξαιτίας του χαρακτήρα του; Νομίζετε ότι αν ο Κόκκαλης έβρισκε έναν προικισμένο παίκτη με τεράστιο κίνητρο να αποδείξει πόσο τον αδίκησε ο ΠΑΟ, θα δίσταζε να του δώσει ένα συμβόλαιο αν ήταν κακομαθημένος; Αποκλείεται! Αν δεν κάνει την κίνηση να πάρει τον Καστίγιο, είναι γιατί γνωρίζει ότι ο Αχμέτοφ αποκλείεται να δώσει δανεικό έναν παίκτη που του στοίχισε είκοσι εκατομμύρια ευρώ στην ομάδα που τα τσέπωσε. Αν είχε έστω μία πιθανότητα, θα τον είχε φέρει πίσω μετά βαΐων και κλάδων και θα είχε πέσει και το αεροδρόμιο!
Αμυνα
Αλλο δεν θέλω έναν παίκτη, άλλο φοβάμαι τη διαχείρισή του. Οι εσωστρέφειες και οι φόβοι του ΠΑΟ χρόνια τώρα τον οδηγούν στο να παίζει άμυνα σε κάθε επίπεδο. Δεν πήρε τον Κυργιάκο από ένα γινάτι, έχασε τον Νικοπολίδη για το τίποτα, απαξίωσε τον Παπαδόπουλο, τον Μπασινά και τον Λυμπερόπουλο, λες και από την απαξίωση των παικτών είχε κάτι να κερδίσει. Τη νοοτροπία σε μια ομάδα τη διαμορφώνουν (και) οι διοικητικές επιλογές: όταν αυτές είναι ρηξικέλευθες και επιθετικές, αλλάζουν και οι ομάδες χαρακτήρα. Σας το 'χω ξαναπεί: στην Ελλάδα οι ομάδες μοιάζουν στα αφεντικά τους.
Διαρκώς
Καβγάδιζε ο Νέρι. Διαρκώς. Και διαρκώς σήκωνε πρωταθλήματα. Ποιος σας είπε ότι στο ελληνικό πρωτάθλημα επιβραβεύονται τα καλά παιδιά; Αν ήταν έτσι, θα είχε δώδεκα πρωταθλήματα ο Μιχάλης ο Καψής! Δεν μου προκύπτει…
Σχέδιο;
Aν όντως οι Αγγελόπουλοι δεν μπουν στον Ολυμπιακό, είμαι περίεργος ποια θα είναι η εξέλιξη της ιστορίας που λέγεται αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΠΑΕ. Το λέω γιατί γνωρίζω πως και ο έτερος αναμενόμενος εταίρος, δηλαδή ο Μαρινάκης, έλεγε σε φιλική παρέα του στον Πόρο το περασμένο Σάββατο ότι σαφώς και θα τον ενδιέφερε να τον αγοράσει τον Ολυμπιακό, ολόκληρο όμως και όχι μόνο το 40% που του πουλάει ο Κόκκαλης για να βγει από τη δύσκολη θέση. Ανάλογα σκεπτικοί εμφανίζονται και άλλοι.
Ο Λαυρέντης Λαυρεντιάδης π.χ. επενδύει χρήματα, αλλά τα χρήματα που μπαίνουν στην ΠΑΕ Ολυμπιακός, έτσι όπως είναι διαρθρωμένη, δύσκολα επιστρέφονται, μια και κάθε χρόνο η εταιρεία κλείνει εμφανίζοντας παθητικό. Ο δε Γιώργος Γλου είναι πάντα μια λύση, αλλά συνδέει τη μετοχική του παρουσία με λογικά αντισταθμιστικά διαφημιστικά οφέλη –είναι περισσότερο χορηγός παρά μέτοχος.
Οσο περνάνε οι μέρες και η στασιμότητα του Ολυμπιακού στα μεταγραφικά μοιάζει να γίνεται κανόνας, αρχίζω να πιστεύω κάτι που είχε φτάσει στ' αυτιά μου στην αρχή του καλοκαιριού, ότι δηλαδή ο Κόκκαλης φέτος θα τζογάρει. Η ομάδα θα παίξει στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ σχεδόν έτσι όπως είναι και θα ενισχυθεί σοβαρά τον Αύγουστο, μόνο αν περάσει από τους προκριματικούς.
Με βάση αυτό το σχέδιο, ο Ολυμπιακός θα αποκτούσε έναν παίκτη στη θέση του Αντζα (πήρε τον Μέλμπεργκ) και ίσως ένα χαφ ακόμα, αν βρεθεί κάποιος δανεικός. Θα κάνει τις μεταγραφές του τέλη Αυγούστου –αν και εφόσον προκριθεί στους ομίλους–, όταν, όπως αποδεικνύουν οι περιπτώσεις Ντιόγο και Ντουντού, μπορεί να βρεθούν σπουδαίοι παίκτες σε μη εξωφρενικές τιμές!
Πάντα ο Κόκκαλης αργούσε πολύ το καλοκαίρι, γιατί αρκετούς από τους υπό μεταγραφή παίκτες έπρεπε να τους εγκρίνει προσωπικά: τα dvd πηγαινοέρχονταν στη Μύκονο. Φέτος μοιάζει να αργεί με σχέδιο…
Τον είχε πιστέψει
Τιμώ τους ανθρώπους με έργο. Πέρυσι ο Δημήτρης Μπαρμπαλιάς, όταν ήταν ακόμα φρι σκάουτερ και δεν είχε προσληφθεί από τον Ολυμπιακό, πρότεινε στην ΑΕΚ έναν αριστερό μπακ 18 χρόνων, Κολομβιανό, που αγωνιζόταν στην πορτογαλική Μποαβίστα, ήταν ελεύθερος και τον είχε ανακαλύψει σε ένα από τα ταξίδια του.
Ο παίκτης αυτός, ο Μπράιαν Αλέξις Ανγκούλο Λεόν, πήγε τελικά πέρυσι στη Λεισόες και αποκτήθηκε χθες από τη Λα Κορούνια για 7 εκατομμύρια ευρώ! Πέρυσι τον είχαν απορρίψει ο Ντέμης, ο Δώνης, ο Μάρκος κι όλο το σύστημα σκάουτερ της ΑΕΚ. Λέγεται ότι στην παρουσίασή του θα ευχαριστήσει τον Μπαρμπαλιά, γιατί ήταν ο πρώτος που τον πίστεψε.
(Το κακό για τον ίδιο είναι ότι πέρυσι είχε πιστέψει κι αυτός τον Μπαρμπαλιά…).