Ο ΠΑΟ, οι νεοφερμένοι και το σχέδιο του Τεν Κάτε

Τα καλοκαίρια, ειδικά όταν υπάρχει μεγάλη ευφορία για μεταγραφικές κινήσεις μιας ομάδας, γίνεται ένα πολύ συνηθισμένο λάθος: δεν εξετάζεται κατά πόσο οι νεοφερμένοι είναι όχι καλοί, αλλά συμβατοί. Συνήθως οι κρίσεις αφορούν την αξία των ποδοσφαιριστών και όχι τη λειτουργικότητά τους. Ενώ αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι κυρίως πώς θα αξιοποιηθούν και πώς θα ταιριάξουν.

Πριν από μία εβδομάδα η εντύπωση που υπήρχε ήταν ότι στον ΠΑΟ υπάρχουν χρήματα, αλλά λείπει ένα σχέδιο απόκτησης παικτών –η παρατήρηση δεν ήταν ολότελα λανθασμένη, μια και είχαν προηγηθεί οι ατυχείς χειρισμοί στις υποθέσεις του Κρουζ, του Μέλμπεργκ και του Ενχελάαρ. Μία εβδομάδα μετά, ο ΠΑΟ αποκτώντας τον Κατσουράνη, τον Λέτο και τον Σισέ έδειξε πως οι τρόποι για να αποκτήσει παίκτες δεν του λείπουν και πως αν έχεις χρήματα, ψωνίζεις από ακριβά μαγαζιά όπως η Μαρσέιγ, η Μπενφίκα και η Λίβερπουλ.

Ομως, θα έλεγα ψέματα αν έπειτα και από αυτές τις τρεις μεταγραφές μπορώ να διακρίνω τη νέα ομάδα του ΠΑΟ –αυτή που αναμένεται να προκύψει. Αν ακόμα εμένα μου λείπει ένα σχέδιο, αυτό δεν είναι πώς θα αποκτηθούν οι παίκτες αλλά πώς θα παίζει η ομάδα. Το λέω σήμερα 27 Ιουνίου με τον ενθουσιασμό των «πρασίνων» στα ύψη: ο ΠΑΟ θέλει ακόμα τρεις παίκτες τουλάχιστον.

Δεδομένα
Πάντα στις συζητήσεις μ' αρέσει να βασίζομαι σε δεδομένα. Τα δεδομένα για την ώρα είναι ότι ο ΠΑΟ έχει χάσει τον Νίλσον και ακόμα δεν τον έχει αντικαταστήσει. Αν ο Τεν Κάτε θεωρεί τον Λουκά Βύντρα δεξιό μπακ, ο καλός παίκτης του χρόνου θα βρει ξανά απέναντί του τον πιο σκληρό αντίπαλο που έχει αντιμετωπίσει, δηλαδή τη μουρμούρα της εξέδρας. Ο ΠΑΟ χρειάζεται έναν καλό ακραίο μπακ. Τι παίκτης θα είναι αυτός δεν είναι εύκολο να το πεις, μια και χρειάζεται να ξέρεις ποιος θα παίξει μπροστά του.

Ακούω ότι ο ΠΑΟ μοιάζει έτοιμος για 4-4-2. Ε, λοιπόν, 4-4-2 όπου στη μία πλευρά αριστερά θα υπάρχουν ο Σπυρόπουλος με τον Λέτο και στην άλλη ο Βύντρα με τον Γκάμπριελ ή τον Νίνη δεν υπάρχει. Θα μπατάρει η ομάδα στα αριστερά και δεν θα είναι απλώς μονοδιάστατη, αλλά και πάρα πολύ προβλέψιμη. Ο ΠΑΟ ή πρέπει να βρει ένα δημιουργικό παίκτη στα δεξιά (ικανό να μπουκάρει) ή έναν πλάγιο δεξί μπακ με επιθετικές ικανότητες ώστε να υπάρχει στην ομάδα ισορροπία.

Ανάπτυξη
Πάμε παρακάτω. Πριν από μία εβδομάδα ο ίδιος ο Τεν Κάτε δήλωσε ότι δεν απέκτησε τον Μέλμπεργκ γιατί θέλει έναν ποδοσφαιριστή που να αγωνίζεται ως κεντρικός αμυντικός, αλλά να βοηθά και στην ανάπτυξη της ομάδας. Οποιος βιάστηκε να χλευάσει τον Ολλανδό είναι άδικος μαζί του. Ο Ολυμπιακός όντως μπορεί να πάρει τον Μέλμπεργκ, γιατί μπροστά από την τετράδα της άμυνας του μπορεί να παρατάξει τον Ντουντού, αλλά και τον Στολτίδη ή τον Λεντέσμα, αν τον κρατήσει: και οι τρεις είναι κόφτες, αλλά και πολύ παραγωγικοί παίκτες.

Ο Ζιλμπέρτο και ο Σιμάο δεν έχουν τέτοια χαρακτηριστικά: και οι δύο μπορεί να βοηθούν το transition game (δηλαδή να κόβουν και να περνούν με κοντινές πάσες την μπάλα σε χαφ που αναπτύσσονται στον χώρο), αλλά δεν κουβαλούν την μπάλα και δεν κάνουν παιχνίδι. Ο Τεν Κάτε θέλει έναν παίκτη που να έρχεται από τα μετόπισθεν και να έχει σίγουρη πάσα: ακόμα δεν τον βρήκε, εκτός αν έχει σκοπό να χρησιμοποιήσει τον Κατσουράνη σε θέση κεντρικού αμυντικού. Σε αυτή όμως την περίπτωση του λείπει ο Ενχελάαρ.

Λόγος
Ο λόγος που ο Τεν Κάτε ήθελε τον Ενχελάαρ είναι απλός και τον κατάλαβα όταν μου εξηγήθηκε. Ο Ολλανδός κόουτς εκτιμούσε ότι ο Ενχελάαρ δεν είναι αμυντικό χαφ, αλλά ένας καλός κουβαλητής της μπάλας και ένας ικανότατος οργανωτής παιγνιδιού –αυτό που παλιά λέγαμε «οκτάρι». Τον Ενχελάαρ τον ήθελε ο Τεν Κάτε κυρίως για τις δημιουργικές και όχι για τις ανασταλτικές ικανότητές του: ρωτήστε τον Κώστα τον Αντωνίου και θα σας διαβεβαιώσει ότι είναι έτσι. Αντί του Ενχελάαρ ήρθε ο πολυσύνθετος Κώστας Κατσουράνης, που όμως δεν είναι οργανωτής, ούτε λογίζεται ως τέτοιος. Ο Κατσουράνης δύο πράγματα έχει κάνει πολύ καλά στην καριέρα του: το ένα είναι να παίζει σαν δεύτερο αμυντικό χαφ έχοντας δίπλα του παίκτες με οργανωτικές ικανότητες.

Το δεύτερο είναι να δίνει λύσεις στην άμυνα παίζοντας κάτι σαν λίμπερο μπροστά από τα στόπερ (το έκανε εξαιρετικά στην εθνική του Ρεχάγκελ, λειτουργώντας ως τρίτος κεντρικός αμυντικός και παράλληλα ως κόφτης). Ο Κατσουράνης δεν κουβαλάει μπάλα, δεν οργανώνει, δεν ψάχνει κάθετες πάσες. Ο ΠΑΟ κινδυνεύει να έχει τον εκρηκτικότερο ποδοσφαιριστή στους κενούς χώρους που έχει περάσει από την Ελλάδα, δηλαδή τον Σισέ, και να μην έχει κάποιον στον άξονα να του περάσει γρήγορα στην περιοχή την μπάλα. Υπάρχει βέβαια ο Καραγκούνης. Αλλά ο Γιώργαρος γρήγορα την μπάλα στη ζωή του δεν την έδωσε ποτέ.

Σχέδιο
Κάποιος μπορεί να πει ότι ο Τεν Κάτε θα ψάξει αυτοματισμούς, ότι ο Ολλανδός δεν είναι κολλημένος με ένα σχήμα και ότι πέρυσι ο ΠΑΟ έπαιξε κατά τη διάρκεια της χρονιάς με 7 διαφορετικές διατάξεις: δεν θα διαφωνήσω. Αλλά αυτή η ασταμάτητη αναζήτηση της καλύτερης δυνατής διάταξης είχε να κάνει κυρίως με το γεγονός ότι η περσινή ομάδα δεν έγινε ακολουθώντας κάποιον καμβά: στον κόουτς δόθηκαν ποδοσφαιριστές που ο ίδιος έπρεπε να τακτοποιήσει, χωρίς κανείς από αυτούς που τους διάλεξαν να έχει στο μυαλό του ένα σχήμα που θα τους κάνει συμβατούς και αποδοτικούς.

Ο περσινός ΠΑΟ δεν είχε εξτρέμ για να παίξει 4-3-3, δεν είχε μεσαία χαφ για να παίξει 4-4-2, δεν είχε κρυφούς φορ για να παίξει 4-2-3-1, δεν είχε φορ για να παίξει στην κόντρα και δεν είχε γρήγορους κεντρικούς αμυντικούς για να πρεσάρει ψηλά. Ο φετινός πρέπει να γίνει στη βάση ενός αγωνιστικού σχεδίου. Για να αρχίσει αυτό να φαίνεται χρειάζονται ακόμα τρεις παίκτες...

Αυτό είναι είδηση...

«Lost»
Επειδή πολύς κόσμος μού στέλνει διαρκώς mail στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (karpetshow@yahoo.gr) και με ρωτάει πότε θα γίνει στον NovaΣΠΟΡ FM η ετήσια εκπομπή για το «Lost», θέλω να τους ενημερώσω ότι είναι πλέον αποφασισμένο να γίνει την Κυριακή 5 Ιουλίου στις 10 το βράδυ και αμέσως μετά την προβολή του τελευταίου επεισοδίου του 5ου κύκλου από τη Nova.

Το ξεκαθαρίζω γιατί η ημερομηνία άλλαξε δυο-τρεις φορές και αρκετοί φίλοι που την περιμένουν πώς και πώς έχουν μπερδευτεί. Θα έχει κανονικά γραμμές στον αέρα και θα κρατήσει πάνω από ένα δίωρο.
Ισως να υπάρχει και κάποια έκπληξη...