Υπόσχομαι ότι με το που τα βρουν θα πάω και θα διαδηλώσω έξω από τα γραφεία της «Σέχτας Επαναστατών» ενάντια στη βία. Επειδή όμως αυτοί που διαδήλωναν την περασμένη Δευτέρα έξω από τη Βουλή ενάντια στη βία φόραγαν στολή αστυνομικού και νομίζω ότι οι έρευνες γίνονται από την αστυνομία, οι Ελληνες πολίτες τι πρέπει να κάνουν για να βοηθήσουν;
Να ζητήσουν από τους δημάρχους να κηρύξουν τις γειτονιές «αποτρομοκρατικοποιημένες ζώνες» όπως στη δεκαετία του ’80 τις χαρακτήριζαν «αποπυρηνικοποιημένες»; Να ζητήσουν τα κόμματα από τη «Σέχτα» να μη χρησιμοποιεί βία αφού το βλέπουν ότι οι Ελληνες αστυφύλακες ενοχλούνται;
Το μόνο που ξέρω είναι ότι, όπως οι Ελληνες θα έπρεπε να τρέχουν και να αγοράζουν τουρκικές σημαίες αν το Πεντάγωνο έκανε διαδήλωση κατά του πολέμου, το ίδιο θα πρέπει να γυρνάνε από την άλλη στις τρομοκρατικές εκτελέσεις όταν σκοτώνεται αστυνομικός και οι συνάδελφοί του, για να αντιδράσουν, διαδηλώνουν ενάντια στη βία. Αν συνεχιστούν οι τρομοκρατικές ενέργειες, ας κάνουν και καμιά λιτανεία να τους βοηθήσει ο Κύριος...
Πριν όμως πάμε στην κουρασμένη συζήτηση «η αστυνομία δεν έχει άνδρες, οι περισσότεροι απασχολούνται με τη φύλαξη υψηλών προσώπων» κάποιες παρατηρήσεις. Βεβαίως κάθε πολιτικός και επιχειρηματίας δεν νιώθει να έχει ολοκληρωθεί αν, εκτός του Hummer, δεν τον συνοδεύει και ένα TDM, που να έχει καβάλα έναν αστυφύλακα με το τσαντάκι στη μέση για το κουμπούρι. Μόνο που πρώτον η Ελλάδα έχει τους περισσότερους αστυφύλακες σε σχέση με τον πληθυσμό της από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης.
Δεύτερον το επιχείρημα «χρειαζόμαστε περισσότερους άνδρες» θα έστεκε αν το πρόβλημα ήταν ο αριθμός και όχι η ποιότητα. Παρατηρείστε τη φυσική κατάσταση του Ελληνα αστυφύλακα. Το πουκάμισο έξω από τη ζώνη με τη μυτούλα να σκεπάζει τον αφαλό είναι τόσο standard που μοιάζει στοιχείο της στολής. Κοιτάξτε τους φρουρούς ακόμα και έξω από τα προεδρικά κτίρια. Δίπλα τους μόνιμα είναι ένας με πολιτικά με τον οποίο μιλάνε, που είναι «μυστικός αστυνομικός». Τρομάρα του...
Εάν συγκρίνετε τον Ελληνα με τον Γάλλο και τον Γερμανό αστυφύλακα θα βγάλετε το συμπέρασμα ότι κάνουν άλλα επαγγέλματα. Στο επιχείρημα «δεν έχουμε άνδρες», η απάντηση είναι «αν είναι να προσληφθούν και άλλοι για να διαδηλώνουν ενάντια στη βία και με μικρή διαδήλωση δεν παρεξηγούμαστε».
«Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά» αλλά και παπάς που να κάνει ευχέλαιο με μαγιό και βατραχοπέδιλα δεν λέει. Η Ελλάδα και ιδιαίτερα η Αθήνα χρειάζεται αστυφύλακες που θα μοιάζουν με αστυφύλακες. Προσεγμένους στην εμφάνιση, σοβαρούς, που θα κάνουν την παρατήρηση μία φορά. Μέχρι τότε ας προσπαθήσουμε να βολευτούμε με αυτούς που έχουμε, αλλά προσεκτικά. Οπως όλοι είδαμε έχουν πρόβλημα με τη βία...
Oκτώ από την τσέπη. Οχι κάνει επτά, αλλά δώσαμε τα τριάμισι και ο μάνατζερ διατηρεί το άλλο 50%. Huit. Οχι τον πήραμε τρία και θα τα αποπληρώσουμε με το που θα πάρουμε δύο εκατομμύρια από τον Εντίνιο ή θα είναι έτοιμο το γήπεδο στην Αμυγδαλέζα whatever comes first, Dear All. Acht. Οχι στοίχισε 1,2 εκατ. ευρώ, αλλά αν βάλεις μέσα και το πόσο πιάνει στην αγορά ο Σβούρας και πόσο πιάνει ο Λάκης και συνυπολογίσεις και τη θυσία του Μάκη η αξία του Young Svoura φτάνει τα δύο.
Eight. Οσο είναι το 25% από τα λεφτά που ψάχνει για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ο Σωκράτης και ακόμα να τα βρει, όσο είναι το 1/3 των χρεών της ΑΕΚ και όσο θέλει ο Βατσινάς για τον ΟΦΗ και με δύο περίσσευμα για τις μεταγραφές. Otto. Οπως κάπου θα το κόλλαγε ο Βογιατζής αν ακόμα τραγουδούσε αντί για το «Σ’αγαπώ» το «Οκτώ» σε όλες τις γλώσσες για τα οκτώ εκατομμύρια που έβαλε ο Παναθηναϊκός για τη μεταγραφή του Τζιμπρίλ Σισέ.
«Ο έρωτας δεν αγοράζεται». Αλλά τα μοντέλα αγοράζονται μια χαρά και ο Παναθηναϊκός αγοράζει ένα top model στην επίθεση που δεν χρειάζεται να δηλώσει ερωτευμένος με τον Παναθηναϊκό για να κατεβάσει τον κόσμο στο αεροδρόμιο. Αγοράζει ένα φορ 28 ετών, που πριν από επτά χρόνια είχε βγάλει μάτια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Under 21 στην Αυστρία, όταν, αν θυμάμαι καλά, είχε αντιμετωπίσει τον Λουκά Βύντρα. Αλλά και να κάνω λάθος ο Βύντρα θα θυμάται καλύτερα...
Ο Παναθηναϊκός αγοράζει ένα φορ περιοχής που έχει όμως παίξει και στη δεξιά γραμμή, όπως τον είχαν βάλει σε ματς της Λίβερπουλ. Παίρνει έναν παίκτη του 1,83 μ. που με το που πατάει στην περιοχή μοιάζει να παίρνει 10 πόντους. Παίρνει ένα bona fide σκόρερ που πέρυσι με τη νεοφώτιστη στην Πρέμιερ Λιγκ Σάντερλαντ πέτυχε 10 γκολ. Ενα λιγότερο από τα γκολ που έχει πετύχει στην εθνική Γαλλίας με την οποία έχει 37 συμμετοχές. Πάνω από όλα ο Παναθηναϊκός παίρνει ένα γνήσιο σταρ παγκοσμίου επιπέδου για μια θέση που στη μεταγραφική σεζόν είχε δώσει προτεραιότητα.
Αν υπάρχει δικαίωση της πολυμετοχικότητας είναι ο Τζιμπρίλ Σισέ, αφού είναι αδύνατον να φανταστεί κάποιος ότι ο Παναθηναϊκός θα είχε αποκτήσει τον Σισέ την εποχή του Τζίγκερ και του Βέλιτς. Επίσης με τον Σισέ ο ένας από τους τρεις «Πιζάρο» έχει πατήσει στην Παιανία. Και επειδή ο Σισέ είναι ενάμισης Πιζάρο και στο αποθεματικό του μεταγραφικού μπάτζετ έχει μείνει ένα γεμάτο 15άρι μία ακόμα μεταγραφή επιπέδου Σισέ στέλνει τον Παναθηναϊκό στην αφετηρία του πρωταθλήματος «με το δεξί». Γιατί για να ακολουθήσουν στο τραπέζι οι αντίπαλοί του θα πρέπει να ξηλωθούν τέτοιο χρήμα που τους είναι αδύνατον.
Sorry sailors, αλλά μετά τη μεταγραφή του Μέλμπεργκ και μερικές δεκάδες μηνύματα «Τώρα τι θα λες; Οτι ο Κόκκαλης δεν έχει λεφτά;», λέω «Δεν έχει τόσα». Και μάλιστα σε ευρώ. Γιατί δεν μιλάμε για πέσος και πόσο πραγματικά έκανε η «κόμπρα του Ισημερινού» Φέλιξ Μπόρχα, ούτε αιγυπτιακές λίρες και σε ποια ισοτιμία έβγαιναν τα τρία εκατομμύρια του «ζαρκαδιού» της Αλ Αχλί Φέλιξ Αμποάγκουε, που πριν από 11 χρόνια ερχόταν για να σημαδέψει με την απουσία του το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο Παναθηναϊκός έκανε μια μεταγραφή που σηκώνει πρωτοσέλιδα σε κάθε ευρωπαϊκή εφημερίδα.
Για την ΑΕΚ φυσικά δεν το συζητάμε. Για να πάρει τον Μάκο χρειάστηκε να συνδυάσει τις πληρωμές στον Πανιώνιο με τις πληρωμές της Κιέβο για τη ρήτρα του Σορεντίνο και για να καλύψει τον Κομπότη περιμένει το εκατομμύριο του Παναθηναϊκού για τον Κατσουράνη. Το οποίο ομολογουμένως χάρη στην επιμονή του εξασφάλισε ο Θανόπουλος. Εστω, Dear All, για μια ακόμα φορά ίσχυσε το beggars cannot be choosers και τα πέντε της ρήτρας έγιναν ένα και με «ευχαριστώ».
Σε αυτό το σημείο, αν έχετε διπλανό σας που να διαβάζει το «Φως», ρωτήστε τον σε ποια σελίδα γράφει «Αυτοί κάθε χρόνο βγαίνουνε πρωταθλητές το καλοκαίρι».
Η στάνταρ έκφραση του Σάββα, που σημαίνει ότι ο Παναθηναϊκός έκανε τέτοια μεταγραφή που επιστρατεύουμε τα βαριά κλισέ.
Και φυσικά η μεταγραφή του Σισέ δεν σημαίνει ότι ο Παναθηναϊκός πήρε το πρωτάθλημα. Σημαίνει όμως ότι οι πολυμετοχικοί το παλεύουν. Και ο κόσμος το καταλαβαίνει και το εκτιμάει. Γιατί αν ο Παναθηναϊκός είχε μείνει στον Λέτο το θέμα θα περιοριζόταν στις πέντε μαγκίτσες των δέκα μόνιμων των βραδινών εκπομπών «Τι λέγατε τον Ιανουάριο» και «Τι μας λέγατε εσείς τον Δεκέμβριο». Με τον Σισέ ο Παναθηναϊκός έδειξε ότι ξεπέρασε και τα ψώνια από τα πάνω ράφια και παίρνει κατευθείαν από τη βιτρίνα, χωρίς να περιμένει το τέλος της μεταγραφικής σεζόν για να πέσουν οι τιμές με τις εκπτώσεις.
Ψάχνοντας το βιογραφικό του Σισέ στη Wikipedia για μια ακόμα φορά φάνηκε η ασημαντότητα του Μέσου. Στο βιογραφικό του Σισέ αναφερόταν ότι είναι παίκτης του Παναθηναϊκού και αυτή τη στιγμή πετάει με το αεροπλάνο του προέδρου του Παναθηναϊκού, Νίκου Πατέρα. Μια πληροφορία που ακόμα δεν ισχύει και μια λεπτομέρεια για ρεπορτάζ χωράει που έκανε το βιογραφικό γελοίο.