Μια κουμπαριά που χρειάζεται ερμηνεία

Εάν υποθέσουμε ότι ο Θόδωρος Ζαγοράκης έχει κάνει κάπου λάθος με την επιλογή Γκαγκάτση για το πόστο του εκτελεστικού διευθυντή της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, αυτό έγινε από τη στιγμή που αποφάσισε να συνεργαστεί με τον κουμπάρο του, Βασίλη Γκαγκάτση, προτού κάνει έρευνα αγοράς. Εδώ που τα λέμε, όμως, αν τυχόν είχε προχωρήσει σε μια τέτοιου είδους έρευνα, με τη μορφή δημοσκόπησης, ακόμα δεν θα είχε αποφασίσει οριστικά για την πρόσληψη Γκαγκάτση. Θα αμφέβαλε πολύ καιρό αν τελικά θα έπρεπε να τον συμπεριλάβει στο επιχειρηματικό πλάνο του ΠΑΟΚ ή να τον αφήσει απ' έξω.

Ισως, αν εκ των προτέρων είχε εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους συμπεριέλαβε τον Γκαγκάτση στα πλάνα του, να είχε συγκρατήσει τις αντιδράσεις ορισμένων...

Οχι μόνο στην περίπτωση Γκαγκάτση αλλά και σε προηγούμενες επιλογές του, όπως του Βρύζα ή του υιού Γκαγκάτση, Μάκη, στον οποίο «απένειμε» τη θέση του γενικού διευθυντή, δεν ρώτησε κανέναν ή τουλάχιστον αυτό που φάνηκε είναι ότι αποτελούν αυστηρά προσωπικές επιλογές. Ενδεχομένως να είναι αποφάσεις που τον απασχόλησαν παρέα με τους δικούς του ανθρώπους, όσους επέλεξε όταν πριν από δύο χρόνια ανέλαβε την ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Ο Ζαγοράκης έχει πάρει εντολή από τους οπαδούς της ομάδας, τους μετόχους (μεγαλομετόχους και μικρομετόχους), τους παράγοντες, γενικότερα τους ΠΑΟΚτσήδες, να σχηματίσει διοίκηση και να αποφασίζει σε όλα τα επίπεδα. Και για τα αγωνιστικά και για τα οργανωτικά θέματα.

Από την άλλη, οι επιμέρους επιλογές του υπόκεινται πάντα σε κοινή κριτική, εφόσον θέλουμε να ευνοούμε τη δημοκρατία και να επιβεβαιώνουμε το δικαίωμα της άποψης για καθέναν ξεχωριστά.

Η πρόσληψη του Βασίλη Γκαγκάτση και η παραμονή του Γκαγκάτση τζούνιορ στη θέση του γενικού διευθυντή από την οποία παραιτήθηκε πριν από μερικούς μήνες αποτελούν τον πρώτο άξονα από τους τρεις τουλάχιστον που θα απασχολήσουν σε σύντομο χρονικό διάστημα τον Θόδωρο Ζαγοράκη. Μέσα στο επόμενο δεκαήμερο, σε συνέντευξη Τύπου, θα απαντήσει για τις πιέσεις που δέχθηκε για την πρόσληψη του εκτελεστικού διευθυντή, για τις μεταγραφές (ο δεύτερος άξονας) και τα οικονομικά πεπραγμένα (ο τρίτος) της εταιρείας, η οποία μπαίνει στον τρίτο χρόνο λειτουργίας με αφετηρία το καλοκαίρι του 2007.

Προσφάτως, οι επιστολές τριών νομικών που έχουν εργασθεί κατά καιρούς στον ΠΑΟΚ, Δημήτρη Μόκκα, Μπάμπη Αποστολίδη, Δημοσθένη Στάμου, φαίνεται να προκαλούν δυσφορία στο εσωτερικό της διοίκησης και ειδικότερα στον Θόδωρο Ζαγοράκη, που τις χαρακτηρίζει αφορμή για να εξηγηθεί πριν παρεξηγηθεί περισσότερο. Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι τρεις δικηγόροι μαζί με αρκετούς φίλους (και οργανωμένους) της ομάδας εξέφρασαν καθέτως και οριζοντίως την αντίθεσή τους στην επιλογή του Βασίλη Γκαγκάτση:

- Ο Στάμος εκτίμησε ότι ήταν προτιμότερο να αποφευχθεί μια τέτοιου είδους επιλογή λόγω του πρότερου βίου...

- Ο Μόκκας θεωρεί ότι ο Γκαγκάτσης στέρησε από τον ΠΑΟΚ την έξοδο στην Ευρώπη...

- Ο Αποστολίδης πιστεύει ότι ο Γκαγκάτσης δεν διαθέτει δυνάμεις και ικανότητες να βοηθήσει τον ΠΑΟΚ...

Σε αυτό το μήκος κύματος είναι οι ενστάσεις των τριών δικηγόρων. Ενστάσεις που συνοδεύονται από τις διαμαρτυρίες οπαδών μέσω forum και blog.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ζαγοράκης ευαισθητοποιείται όταν ακούει αντίθετες απόψεις έως και παρεξηγήσιμες κριτικές (τις λένε κακόβουλες) που περιστρέφονται γύρω από τις επιλογές του. Δείχνει να απορροφά τις αναταράξεις, αλλά ως ένα σημείο... Μπορεί να μη βρίσκεται συχνά ενώπιον των δημοσιογράφων οι οποίοι θα καταγράψουν τις απαντήσεις του σε κρίσιμα ερωτήματα, ωστόσο φαίνεται να νιώθει κι αυτός την ανάγκη να έρθει σε επαφή με όσους έχουν να δηλώσουν κάτι διαφορετικό από αυτό που σκέφτεται και από αυτό που τελικά εφαρμόζει.

Σε άλλη περίπτωση θα τον χαρακτηρίζαμε αλαζόνα, αν τυχόν κρυβόταν στα γραφεία της ΠΑΕ, πίσω από τις κλειστές πόρτες της εταιρείας, με εφόδιό του τη μεγάλη αποδοχή την οποία απολαμβάνει από την πρώτη μέρα που βρέθηκε στον προεδρικό θώκο.

Υστερα από επτά μεταγραφικές κινήσεις (Κουτσιανικούλης, Αμπουμπακάρι, Φωτάκης, Τσιρίλο, Κρέσιτς, Παπάζογλου, Φιλόμενο) και δύο τουλάχιστον που αναμένεται να ολοκληρωθούν (δηλαδή του Βιτόλο και του Σαβίνι), η «γκρίνια» για την απουσία ενός μεγάλου ονόματος, το οποίο θα οδηγήσει χιλιάδες ΠΑΟΚτσήδες στο αεροδρόμιο, αναγκάζει τον Ζαγοράκη να επαναλάβει λίγο ως πολύ ό,τι είχε πει πριν από λίγους μήνες.

Δηλαδή, αυτό που σημείωσε σχετικά με τις επιλογές ουσίας, τις μεταγραφές που θα προσφέρουν σίγουρες λύσεις σε ένα σύνολο που πορεύεται με επιτυχία. Το ίδιο, κατά καιρούς, ανέφερε ο Σάντος, που ήθελε να έχει περισσότερους από έναν ποδοσφαιριστές σε κάθε θέση για να διατηρήσει σταθερή πορεία.

Ο ΠΑΟΚ δεν απάντησε στις εντυπωσιακές μεταγραφές των άμεσων αντιπάλων με αντίστοιχες ενθουσιώδεις συγκεντρώσεις στο αεροδρόμιο «Μακεδονία». Ακόμα και στην πρόσφατη σύσκεψη κορυφής την περασμένη Παρασκευή φαίνεται να αποκλείστηκε το ενδεχόμενο να αποκτηθεί ποδοσφαιριστής που θα γινόταν αιτία να συγκεντρωθούν χιλιάδες ΠΑΟΚτσήδες στο αεροδρόμιο.

Προτίμησαν τον Φιλόμενο. Αφησαν κατά μέρος κάποιον Αργεντινό που θα τον συνόδευε πλούσιο βιογραφικό, με εντυπωσιακά κατορθώματα και ένα κάρο χρήματα για να έρθει δανεικός για μια χρονιά. Προτίμησαν τη δοκιμασμένη λύση, την οποία είχαν άλλωστε επιλέξει πριν από αρκετό καιρό.

Στον ΠΑΟΚ φροντίζουν να ολοκληρώσουν σεμνά και ταπεινά τις μεταγραφές τους και ίσως αφήσουν ένα παραθυράκι ανοικτό, αν τυχόν χρειαστεί μια διορθωτική κίνηση κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας.

Ο τρίτος άξονας στον οποίο θα κινηθεί ο Ζαγοράκης όταν βρεθεί απέναντι στους εκπροσώπους Τύπου έχει να κάνει με μία υποχρέωση απέναντι στους χιλιάδες μετόχους του ΠΑΟΚ: Θα αναλύσει, στο μέτρο του δυνατού και με γνώμονα την ενημέρωσή τους, την οικονομική κατάσταση της εταιρείας. Θα βρίσκεται σε εξέλιξη η πώληση των διαρκείας και οτιδήποτε άλλο συμπεριλαμβάνεται στον οικονομικό σχεδιασμό αφορά όλους και πρέπει να ενημερώνονται. Αργότερα μέσα στο 2009 υπάρχει μια ακόμα αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Στα τέλη του Οκτώβρη θα προκύψει νέα πρόσκληση σε ενδιαφερόμενους μετόχους.

Δώρο ένας Κίκο Ρατόν, ένα κινητό και δύο εισιτήρια για τον Χατζηγιάννη

ΟΡέμος θέλει πέντε Ντίκα. Ο Κόντης φέρνει μόνο παίκτες αεροδρομίου. Ο Βρύζας συμπληρώνει επτά μεταγραφές, ξέρουμε άλλες δύο (Βιτόλο και Σαβίνι) και ούτε μία δεν σε στέλνει στο αεροδρόμιο. Κοιτάξτε διαφορά φιλοσοφίας. Στον Ηρακλή, εκτός του ότι οι ποδοσφαιριστές που έρχονται δεν είναι για... αεροδρόμιο, φροντίζουν να τους φέρνουν σχεδόν ινκόγκνιτο. Ο ΠΑΟΚ έδωσε γραμμή και δεν πάει κανείς στο αεροδρόμιο. Στον Αρη το αντίθετο. Οποιος έρχεται, ασχέτως αν είναι ή όχι μεγάλο όνομα, πάμε αεροδρόμιο. Τους Αρειανούς δεν τους σκιάζει ο φόβος μην προκύψει και άλλος Αμορόζο από τους νεομεταγραφέντες. Είναι η λαχτάρα τους να ενθουσιαστούν, να χαρούν και δεν μπορεί κανείς να τους εμποδίσει.

Βλέπεις, η χρονιά που πέρασε δεν τους επέτρεψε να πανηγυρίσουν την έξοδο στην Ευρώπη και από κάπου πρέπει να πιαστούν. Αν είσαι Ηρακληδέας, λαχταράς την αναγνώριση όπως το ψάρι το νερό, αλλά ο Ρέμος δεν τα επιτρέπει αυτά… Δεν θέλει να ενθουσιάζεται κανείς. Ετσι μου φαίνεται. Δεν ξέρω αν το κάνει ο ίδιος ή το επιλέγουν οι συνεργάτες του, αλλά δεν λέει σε κανέναν ποιος έρχεται, πότε έρχεται, τι ώρα προσγειώνεται. Για τον Ντίκα, για παράδειγμα, το μάθαμε τυχαία ότι έφτασε στη Θεσσαλονίκη. Είχαν πάει οι δημοσιογράφοι στο αεροδρόμιο για τον Μεχντί Ναφτί και τυχαία συνάντησαν έναν Ντίκα. Ο άγνωστος ταξιδιώτης. Πού να πουλήσεις έτσι τι φανέλα του... Πρέπει να τη δίνεις δώρο με ένα κινητό, ένα λάπτοπ και δύο εισιτήρια για τη συναυλία του Χατζηγιάννη.

Απαγορεύονται λοιπόν οι εκδηλώσεις λατρείας. Συμφωνώ και επαυξάνω. Τον Ιούνιο τον αποθεώνουμε και τον Νοέμβριο τον στέλνουμε σπίτι του. Καλύτερα να αποφύγουμε τις υπερβολές γιατί κανείς δεν θέλει Ντελόρτε και Ρατόν. Ούτε και να τους αναπολούμε θέλουμε. Ετσι δεν είναι; Ποιος θέλει να δει τον Γιάκομπ και να θυμάται τον Ρατόν.

Οπως και να το κάνουμε, υπάρχει ρίσκο στις μεταγραφές. Αν πάρεις μερικούς δοκιμασμένους, σίγουρους, μπορεί να μην προετοιμάζεσαι για τίτλους και πρωταθλήματα, αλλά δεν πρόκειται να σου βγει βαλούτα. Ξέρεις πού θα στηριχθείς, λίγο έως πολύ. Κάπως έτσι κινείται ο Βρύζας. Οταν το διακινδυνεύεις με μεγαλύτερα ονόματα και δημιουργείται η αίσθηση ότι ο ποδοσφαιριστής που απέκτησες είναι για σπουδαία πράγματα και πολλά γκολ, τότε ανοίγεις ένα μεγάλο λάκκο στον οποίο κινδυνεύεις να πέσεις ο ίδιος. Είναι προτιμότερο να περιμένεις λιγότερα, ώστε, αν τυχόν έρθουν τα πολλά, να τα χαρείς παραπάνω. Αν περιμένεις πολλά και έρθουν τελικά λιγότερα, τότε προκύπτει problem, mister.