Μου το έγραψε ο Παναθηναϊκός ράτσας V.D. «Γκούντγιονσεν, Μέλμπεργκ, Κατσουράνης, Αντούριθ, Γιοβάνοβιτς. Ολοι μαζί δεν κάνουν 25 εκατομμύρια αλλά λιγότερο. Ετσι και τους πάρει όλους μαζί ο Παναθηναϊκός, θα έχει 30 χιλιάδες διαρκείας μεθαύριο το πρωί. Τι στον π…τσο προσπαθεί να αποδείξει ο Κώστας Αντωνίου, μου λες; Οτι είναι ο negotiator of the year;».
Είναι αδύνατον να ξέρω αν όλοι μαζί κάνουν 25 ή λιγότερο. Επίσης, μου φαίνεται απίθανο όλοι να συμφωνούσαν να έρθουν στον Παναθηναϊκό. Αυτό, όμως, που ξέρω είναι ότι ήδη ο Ανδρέας Βγενόπουλος άρχισε να λείπει από τον Παναθηναϊκό. Γιατί είναι αδύνατον να μην ξέρει ότι αλλιώς διαπραγματεύεσαι στις επιχειρήσεις για παράδειγμα μεταφορών και αλλιώς στις show business, που το flamboyant είναι τόσο σημαντικό όσο και το απαραίτητο.
Για ποια περίοδο αναστενάζουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού; Για του Κοσκωτά, που όταν το Καραϊσκάκη χειροκροτούσε τον παίκτη μιας αντίπαλης ομάδας ο Γιώργος τον αγόραζε την επόμενη μέρα; Φυσικά τα λεφτά δεν ήταν του Γιώργου, αλλά της τράπεζας. Αλλά και άλλοι διαχειρίστηκαν λεφτά τα οποία, για να το πω διακριτικά, «δεν ήταν δικά τους», αλλά κανένας δεν το έκανε με το flair και στυλ του Κοσκωτά.
Το «πόσα δίνεις» είναι το ίδιο σημαντικό με το «πώς τα δίνεις» και στο δεύτερο ο Αντωνίου παίρνει κάτω από τη βάση. Διαπραγματεύεται σαν λογιστής που θέλει στο τέλος της σεζόν να πει πόσα γλίτωσαν τα αφεντικά του χωρίς να καταλαβαίνει ότι χάνονται περισσότερα με το ξενέρωμα των οπαδών, οι οποίοι γουστάρουν να ακούν όνομα και έπειτα από ώρες να έχει κλείσει.
Το δεύτερο για το οποίο η απουσία του Βγενόπουλου είναι καθοριστική είναι το ύψος του μπάτζετ. Κάθε φορά που το θυμάμαι είναι 2-5 εκατομμύρια χαμηλότερο από την προηγούμενη. Αρχικά το θυμάμαι να ξεκινάει από τα 35, γρήγορα να πέφτει στα 32, στα 30 κάποια στιγμή, να σταθεροποιείται στα 25 και τώρα να είναι στα 20. Με τον Αντωνίου να διαπραγματεύεται σαν να είναι στα 10.
Αυτά for the record, που λέμε και στη γλώσσα του ποδοσφαίρου. Στην ουσία η ανακοίνωση του μπάτζετ έκανε ζημιά στον Παναθηναϊκό, στη λογική «αυτοί έχουνε και να τους τα πάρουμε» έκανε καλό στην άλλη λογική, «αυτοί έχουνε και να τους προτείνουμε», αλλά κυρίως δικαίωσε τον Βγενόπουλο. Ο οποίος, όταν έλεγε ότι πρέπει να καθοριστεί το μπάτζετ, έβλεπε ότι εύκολα ο Παναθηναϊκός μπορούσε να πάει στη λογική «άσε να δούμε τι θα δώσει ο Ολυμπιακός». Εδώ νούμερο είπανε και κάθε εβδομάδα περνάει ένα καβούρι και τρώει εκατομμύρια.
Ούτε ο Μάκος ούτε ο Λεονάρντο, ούτε φυσικά ο Ιορντάκε και ο Μανωλάς θα σώσουν την ΑΕΚ. Επίσης, ούτε η τακτική να αγοράζονται παίκτες με σύστημα «Κωτσόβολος» είναι βολική, γιατί ο Νοτιάς δεν το καταλαβαίνει και τα λεφτά δεν χάνονται εκτός αν κλείσει η ΠΑΕ, κάτι που στην Ελλάδα δεν γίνεται. Ολα τα προηγούμενα, επειδή κάθε χρόνο διαβάζω «Τι γράφατε, όμως, το καλοκαίρι;». Είναι καλοκαίρι και αυτά εγώ έγραφα.
Ας πούμε ότι ο Σωκράτης Κόκκαλης διαπραγματευόταν τον Μάκο και τον Λεονάρντο και είχε κλείσει τον Αντριαν Βοϊκούλετ και τον ανιψιό του Χρυσικόπουλου, τι θα λέγαμε; Γιατί τον Αντριαν Βοϊκούλετ; Επειδή είναι επιθετικός, είναι 24 χρόνων, παίζει στην Αργκες Πιτέστι, που στο φινάλε τερμάτισε μία θέση πάνω από την 11η Παντούρι, είναι δύο χρόνια μεγαλύτερος από τον Ιορντάκε, αλλά είχε και τέσσερα γκολ, δηλαδή τέσσερα παραπάνω από τον Ιορντάκε. Επίσης, μιλάμε για τον αναπληρωματικό φορ της 11ης ομάδας ενός πρωταθλήματος στο οποίο βραβεύθηκε ο Παντελής Καπετάνος, που το όνομά του τραγουδήθηκε στην ΑΕΚ «βάλε ένα γκολ και ας πεθάνω, Καπετάνο, Καπετάνο».
Να μην το θάψω το παλικάρι, αλλά υπήρξε άνθρωπος που να παρακολουθεί ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και να είπε «Ρε σεις, γιατί καμία ομάδα δεν ενδιαφέρεται για τον Κώστα Μανωλά»; Επίσης, υπάρχει άνθρωπος να πιστεύει ότι αν ο Κώστας Μανωλάς ονομαζόταν Κώστας Χρυσικόπουλος θα είχε γίνει η μεταγραφή με τέτοιον ντόρο; Και δεν μιλάμε για τη Νορβηγία ή την Τυνησία, αλλά για την Ελλάδα, εδώ που τους παίκτες τους ψιλοξέρουμε, και για έναν παίκτη που είχε περάσει από την ΑΕΚ.
Το ίδιο και με τις δηλώσεις. Ας πούμε ότι ο Αντριαν Βοϊκούλετ δήλωνε ότι στον Ολυμπιακό έρχεται κατά 75% για τον Κετσπάγια. Και δεν θέλω να αναφερθώ καν στο «έρχομαι για να πάρω τίτλους». Δηλαδή, ρε παλικάρι μου, έρχεσαι σε μια ομάδα που έχει να πάρει πρωτάθλημα 15 χρόνια για να πάρεις τίτλους; Εκτός αν ο Ιορντάκε εννοούσε «να τις δώσω τίτλους», που είναι μια φράση που δείχνει εμπιστοσύνη, αλλά στο ποδόσφαιρο, ακόμα και να είσαι ο Κριστιάν Ρονάλντο και να πηγαίνεις στον Λεβαδειακό, πάνω από το «να τον βοηθήσω να πάρει τίτλους» δεν μπορείς να το πεις.
Αλλά ο Ολυμπιακός έχει κάνει κάτι καλύτερο. Δεν μπορώ να πω κατηγορηματικά «ναι» ή «όχι», αλλά μπορώ να πω «όχι και χειρότερο». Γιατί ο Ζαϊρί πιθανότατα να μπορεί να συγκριθεί ακόμα και με τον Ιορντάκε και ο Πάρντο στον Ηρακλή δεν με είχε πείσει, άρα δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Λούκατς που κανένας δεν έχει δει.
Επίσης, φτου κακά στον Σωκράτη, που για να γίνει μεταγραφή πρέπει να γουστάρει τον παίκτη. Σίγουρα τόση προεδρική παρεμβολή δεν αντέχεται. Αλλά ο Σωκράτης είναι ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού. Ο Καινούργιος, που εκπροσωπεί τον Μάκο και τον Λεονάρντο, οι οποίοι είναι οι μόνοι δύο παίκτες που η ΑΕΚ προτίθεται να πληρώσει τις ομάδες τους για να τους πάρει, δεν είναι κουμπάρος του Μπάγεβιτς;
Και όταν έχεις στείλει το Dear All γράμμα με το οποίο λες ότι θα κόψεις πέντε εκατομμύρια από το μπάτζετ, σκέφτεσαι να κάνεις μόνο δύο μεταγραφές και αυτές με τους δύο συγκεκριμένους παίκτες; Δηλαδή το τμήμα σκάουτινγκ της ΑΕΚ και τα ταξίδια του Μανωλά υπήρξαν για να βρεθούν ο Μάκος και ο Λεονάρντο και για να κλειστεί ένας Ρουμάνος, ο οποίος όπως γράφτηκε κοιμήθηκε το πρώτο βράδυ σε ξενοδοχείο με τη συνοδεία του; You know who.
Το έχω γράψει και στο παρελθόν και το επαναλαμβάνω. Εάν θέλεις να λέγεσαι «μεγάλη» ομάδα, θα κρίνεσαι με τα κριτήρια με τα οποία κρίνονται οι «μεγάλες» ομάδες. Στα 15 χρόνια που η ΑΕΚ δεν έχει πάρει το πρωτάθλημα έχει δικαίωμα να διαμαρτύρεται μέχρι και για τέσσερις τίτλους που η διαιτησία την πιστόλισε. Μόνο που αυτό θα είχε παίξει καθοριστικό ρόλο αν την είχε εγκαταλείψει ο κόσμος της. Οταν, όμως, ο κόσμος συνεχίζει να τη στηρίζει αλλά επενδυτές δεν υπάρχουν, μόνο η αλήθεια σώζει. Στους χίλιους που θα ψηθούν ότι happy days are here again επειδή ήρθαν ο Ιορντάκε και ο Μανωλάς και μπορεί να έρθουν ο Μάκος και ο Λεονάρντο, χίλιοι θα ξενερώνουν ότι «πάλι μας κοροϊδεύουνε».
Και την επόμενη χρονιά με τους νέους «Ιορντάκε» οι ίδιοι χίλιοι θα ψηθούνε, αλλά διαφορετικοί χίλιοι θα ξενερώσουνε. Ο Ολυμπιακός έχει καβαντζώσει τίτλους για μια ζωή και ο Παναθηναϊκός έχει την οικονομική δυναμική για να αρχίσει να καβαντζώνει. Το τι κάνουνε οι άλλοι, πόσα πρωταθλήματα έχει πάρει ο Παναθηναϊκός και πόσους παίκτες έχει κλείσει εφέτος ο Ολυμπιακός, είναι Dear all well whishing thoughts. Είναι σαν μια γκόμενα να λέει «αυτή έχει ωραίο σώμα, αλλά είναι ασχημομούρα» και για μια άλλη «αυτή έχει ωραίο πρόσωπο, αλλά σώμα σαν ντολμά». Το θέμα είναι εμείς ως γκόμενες πώς είμαστε και όχι να βρούμε το σκάρτο στις άλλες. Και εμείς ως ΑΕΚ Dear All ξεκινάμε με μια ομάδα η οποία πέρυσι βγήκε τρίτη και με ιδιοκτήτη που για να βάλει φράγκα χρειάζεται να τα στείλει με τη Western Union.
Ούτε ο Μάκος ούτε ο Λεονάρντο, ούτε φυσικά ο Ιορντάκε και ο Μανωλάς θα σώσουν την ΑΕΚ. Επίσης, ούτε η τακτική να αγοράζονται παίκτες με σύστημα «Κωτσόβολος» είναι βολική, γιατί ο Νοτιάς δεν το καταλαβαίνει και τα λεφτά δεν χάνονται εκτός αν κλείσει η ΠΑΕ, κάτι που στην Ελλάδα δεν γίνεται. Ολα τα προηγούμενα, επειδή κάθε χρόνο διαβάζω «Τι γράφατε, όμως, το καλοκαίρι;». Είναι καλοκαίρι και αυτά εγώ έγραφα.