• Ο Αμεντέο Μανσίνι, που δεν υπολογίζεται από τον Μουρίνιο, ο οποίος του είπε «βρες ομάδα και δρόμο», κάνει για τη Γουέστ Χαμ και δεν κάνει για τον Παναθηναϊκό, ούτε δανεικός ούτε αγοραστός; Δεν αξίζει καν να τον ρωτήσει κανείς αν ενδιαφέρεται να αγωνιστεί σε χαμηλότερο πρωτάθλημα από το αγγλικό, αλλά ίσως στο Τσάμπιονς Λιγκ και μάλιστα στην ομάδα που νίκησε τη δική του μέσα στο Μιλάνο και την άφησε δεύτερη στον όμιλο;
• Ο Φερνάντο Μαρκές, αυτό το παλιόπαιδο το ατίθασο, που έμεινε ελεύθερος από τον Ηρακλή, δεν κάνει για καμία ομάδα του ΠΟΚ; Συμφωνώ, είναι μυστήριο τρένο, φεύγει και ξεχνάει να γυρίσει, ψάχνεις να βρεις τα γκολ που έβαλε και τις ασίστ που έδωσε σε ενάμιση χρόνο και δεν χρειάζεσαι δα και κομπιουτεράκι. Ομως έχει σκεφτεί κανείς πόσο χρήσιμος θα μπορούσε να είναι σε μια ομάδα που θα τον διαχειριστεί με σωστό τρόπο, θα τον πληρώνει στην ώρα του, θα τον κάνει να νιώσει σημαντικός και θα του δώσει κίνητρο -πρωταθλητισμού, Ευρώπης, μεταπώλησης μέσω μιας λογικής ρήτρας- και όχι το «κίνητρο» να παλεύει για την παραμονή στην κατηγορία; Το ρίσκο είναι μικρό: μιλάμε για 25χρονο παίκτη, κοινοτικό, τεχνίτη, με εμπειρία ελληνικού πρωταθλήματος, με λογικό κασέ και βασικά ελεύθερο. Αν τον πάρει ο Αρης, θα έχει ολοκληρώσει ένα τρίπτυχο πολύ αξιοπρόσεκτων μεταγραφών: Γκρασιάν, Αμπρέου και -μάλλον- Μαρκές είναι τρεις παίκτες που δεν έχει πάρει -ακόμα- ούτε ο Παναθηναϊκός, ούτε ο Ολυμπιακός, ούτε η ΑΕΚ. Και ούτε ο ΠΑΟΚ, μη σας πω.
• Ο Παναθηναϊκός έχει stand by ένα σωρό περιπτώσεις (σύμφωνα με τα ρεπορτάζ) επειδή δεν τα βρίσκει στα λεφτά με τους ίδιους ή με την ομάδα τους ή επειδή ψάχνει κάτι καλύτερο; Διότι και στις δύο περιπτώσεις κινδυνεύει να ακούσει κανένα σιχτίρισμα σαν κι αυτό που άκουσε ο Ολυμπιακός από τον πρόεδρο της Μπεσίκτας και να τρέχει πάλι απ' την αρχή. Κι αν, ας πούμε, είναι stand by ο Πουιγκρενιέ επειδή η ομάδα κυνηγάει τον Μέλμπεργκ, τότε το ρίσκο και η αργοπορία έχουν αξία. Αλλά αν το έχουν πάρει απόφαση στην ΠΑΕ ότι ο Γάλλος είναι ο «άνθρωπός τους» και παζαρεύουν τις εκατό ή διακόσιες χιλιάδες, τότε ρισκάρουν να γίνει ο Πουιγκρενιέ ο νέος Πεγεράνο, να πάει στην όποια Αλμερία και να αναγκαστούν να πληρώσουν υπό την πίεση του χρόνου τον φετινό «Μελίσση».
• Τι ακριβώς «πάγωσε» τη μεταγραφή του Κατσουράνη κι από εκεί που ήταν κλεισμένη τώρα εμφανίζεται χλομή; Προσωπικά αποκλείω την οικονομική διαφορά με την Μπενφίκα. Αν η ομάδα που έχει ορίσει το μεταγραφικό μπάτζετ στα 20+ εκατομμύρια και μέχρι στιγμής έχει αποκτήσει μόνο έναν ελεύθερο παίκτη ζορίζεται στα 400 χιλιάρικα για να φέρει τον πιο ολοκληρωμένο σύγχρονο Ελληνα ποδοσφαιριστή στην Παιανία, τότε κάποιος μας κοροϊδεύει. Φοβούνται ότι η ΑΕΚ μπορεί να τραβήξει το σχοινί στα άκρα για να πάρει τα 5 εκατομμύρια; Εκανε πίσω ο «Κατσούρ» επειδή δεν γουστάρει το κράξιμο που θα ακούσει αν φορέσει τα πράσινα; Ή θυσιάστηκε ο Κατσουράνης στον βωμό του Ενχελάαρ, από τη στιγμή, μάλιστα, που κανείς δεν έχει κάνει πρόταση όχι μόνο για τον Σιμάο ή τον Μάτος, ενώ δεν έχει προχωρήσει ούτε το θέμα του Τζιόλη και πήραν χαμπάρι ότι τα αμυντικά χαφ της ομάδας είναι περισσότερα κι από κουκούτσια σε καρπούζι;
• Αν αποκτηθεί ο Αντούριθ με τα χρήματα που ακούγονται, τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα υπάρξει κι άλλη μεταγραφή επιθετικού σε μια ομάδα που παίζει με ένα φορ στην κορυφή; Προσωπικά θεωρώ λογικό να αποκτηθεί ένας επιθετικός κορυφής (αν δεν είναι ο Κρουζ, τότε ο Αντούριθ κι αν όχι αυτός, κάποιος άλλος), από τη στιγμή που υπάρχουν στο ρόστερ οι Μάντζιος, Πετρόπουλος, Σαλπιγγίδης, Ρουκάβινα (άλλο το «υπάρχει ενδιαφέρον από ομάδα του εξωτερικού για τον τάδε» κι άλλο το «έχει έρθει πρόταση»), και να γίνει προσπάθεια για καλό και ακριβό παίκτη στα χαφ, έναν ποδοσφαιριστή δηλαδή που το βιογραφικό του θα λέει ότι, πέρα από τεχνίτης, πατάει περιοχή και σκοράρει. Οχι να σκοράρει «δειγματοληπτικά», όποτε φέρ' ειπείν έχει ολική έκλειψη Σελήνης, αλλά με συνέπεια.