Εχω δύο μέρες να κλείσω μάτι, αγαπητέ αναγνώστη. Καταβάλλω φιλότιμες προσπάθειες να βρεθώ στην αγκαλιά του Μορφέα, όμως η έννοια του Κρουζ δεν λέει να μ' αφήσει. Από τους φερόμενους ως μεταγραφικούς στόχους των ομάδων μας ο Χούλιο είναι με διαφορά ο πιο γοητευτικός, γι' αυτό καίγομαι τόσο πολύ να τον δω στα μέρη μας. Παλικάρι σαν τα κρύα τα νερά είναι ο γλυκός μου, στην πιο δημιουργική ηλικία για έναν άνδρα βρίσκεται (για ποδοσφαιριστή δεν ορκίζομαι), εύκολο νομίζεις ότι είναι να ξαναβρούμε τέτοιο κελεπούρι;
Χθες πουρνό πουρνό πήρα γεμάτος αγωνία τις εφημερίδες στα χέρια μου, για να μάθω πότε με το καλό έρχεται στην Παιανία, για να ετοιμάσουμε με τη θεία Λουκρητία το άγημα υποδοχής. Φευ! Μια ματιά στα πρωτοσέλιδα αρκούσε για να μαυρίσει η ψυχή μου. «Οι μάνατζερ του Κρουζ ζήτησαν τον ουρανό με τα άστρα και ο ΠΑΟ στρέφεται σε Αντουρίθ, Μπάριος, Σαντ», έγραφε η «SportDay», «Προς ναυάγιο με Κρουζ» η «Εξέδρα», «Ταμπλάς με Κρουζ» ο «Φίλαθλος». Μόνο το «Goal» κράτησε ζωντανή την ελπίδα μέσα μου με τον τίτλο «Υπάρχει ελπίδα για Κρουζ» και την υποσημείωση ότι η επρόκειτο για πληροφορία της τελευταίας στιγμής (1 π.μ.).
Αρχισα ιδρωμένος απ' το άγχος να ξεφυλλίζω την καλή εφημερίδα, προσπαθώντας να καταλάβω πώς γίνεται όλες οι άλλες να γράφουν για «ναυάγιο» και το «Goal» να κρατάει το καντήλι της ελπίδας ακόμη αναμμένο. Η απάντηση, αγαπητέ αναγνώστη, βρισκόταν στη σελίδα 17. Η εφημερίδα φιλοξενούσε αποκλειστική συνέντευξη του Ζοσέ Μουρίνιο, στην οποία ο Πορτογάλος προπονητής αναφερόταν στον Αργεντινό επιθετικό, αναλύοντας τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του…
Οπως καταλαβαίνεις, υποψιασμένε αναγνώστη, για να μη χάσει την αξία της κοτζάμ συνέντευξη με τον Ζοσέ, θα έπρεπε το όνειρο της απόκτησης του Κρουζ απ' τον Παναθηναϊκό να παραμείνει ζωντανό. Διότι, αν εν τω μεταξύ ήταν σίγουρο ότι ο Αργεντινός έφυγε, ο Αργεντινός πάει, σκασίλα μας μεγάλη να μάθουμε τι λέει γι' αυτόν ο Μουρίνιο. Μόνο αν είχε μιλήσει ο «Αλέ» στον Θέμη Σινάνογλου η συνέντευξη θα είχε ούτως ή άλλως ενδιαφέρον. Με τον Μουρίνιο, όμως, ποιος θα ασχολιόταν πλέον;
Φαίνεται ότι αυτό σκέφτηκαν τα αγόρια μου στο «Goal» και κάπως έτσι προέκυψε το άκρως ρομαντικό και αισιόδοξο «Υπάρχει ελπίδα για τον Κρουζ». Στο βασίλειο του γλυκού Μπραουδάκη, dear, συμβαίνουν τέτοια θαύματα. Μικρός είσαι ακόμα, μην ανησυχείς, θα μάθεις.
Συνεχίζω με ένα θέμα που θα αγγίξει τις πιο ευαίσθητες χορδές σου, πολυαγαπημένε. Ο Γιώργος Γεωργίου στον «Φίλαθλο» έγραψε μια επιστολή προς τον Σωτήρη Νίνη, στην οποία του δίνει χρήσιμες συμβουλές για να σώσει την καριέρα του όσο είναι ακόμη νωρίς: «Αν θες να παίξεις μεγάλη μπάλα και να πέφτουν για πάρτη σου τα τσιμέντα, άκου τι θα σου πει ο Γεωργίου», γράφει ο δάσκαλος Γιώργος του σκίτσου στον μαθητή Νίνη.
Σωτηράκη, και μπάλα μεγάλη να μη θες να παίξεις, αυτά που θα σου πει ο Γιώργος οφείλεις να τα αντιμετωπίσεις με τη δέουσα προσοχή και σοβαρότητα. Την Υβέτ και τον Γεωργίου να τους ακούς ακόμα και αν δεν ξέρεις το γιατί. Ξέρουν αυτοί και αυτό αρκεί.
Συνεχίζει ο Γιώργος: «Πάρε έναν προπονητή που γυμνάζει τους σπρίντερς. Ξέρει αυτός τι θα κάνει για να κατεβάσεις 1 και 1,5 δευτερόλεπτο τα 60 μέτρα. Και, παράλληλα, πρέπει να αποκτήσεις και πάλι την έκρηξη που είχες παλιά. Μην καταντήσεις Μάντζιος και Πετρόπουλος, που μέχρι να κουνήσουν το ένα πόδι βρομάει το άλλο».
Ο Γιώργος μου, εμμέσως πλην σαφώς, λέει στον πιτσιρικά «μάθε τέχνη και άσ' τηνε και άμα πεινάσεις πιάσ' τηνε». Δεν ξέρεις πώς τα φέρνει καμιά φορά η ζωή, κεχαριτωμένε. Κι αν είναι η μοίρα του Νίνη σακατεμένη και του τύχει αύριο μεθαύριο κάνας νέος Πεσέιρο, το εγκαταλείπει ή όχι το άθλημα μετά; Πόσο να αντέξει πια ένας άνθρωπος; Ο προνοητικός Γεωργίου σκέφτηκε ότι αν, ο μη γένοιτο, συμβεί κάτι τέτοιο, ο μικρός θα έχει και την εναλλακτική του στίβου. Μπορεί, για παράδειγμα, να ασχοληθεί με το τετρακοσάρι, ακολουθώντας την πορεία του Χάρη Παπά απ' την ανάποδη. Σατανικό!
Στης επιστολής τα μισά ο Γιώργος, για να πείσει τον Νίνη ότι του λέει το Ευαγγέλιο, επιστρατεύει τα μεγάλα μέσα: «Πάρε για παράδειγμα τον Μέσι, τον Ρονάλντο, τον Βίγια και τόσους άλλους. Πώς αναδείχθηκαν και έγιναν μεγάλοι;». Η απάντηση είναι προφανής, dear. Ετρωγαν το φαγητό τους, διάβαζαν Γεωργίου και ακολουθούσαν τις συμβουλές του. Δεν θέλει κόπο. Τι το πέρασες άλλωστε το ποδόσφαιρο, Πυρηνική Φυσική;
Ο διακεκριμένος δημοσιογράφος, φίλε αναγνώστη, είχε ζεσταθεί για τα καλά. Αφού ξεμπέρδεψε με τον Νίνη, λοιπόν, είπε –τώρα που χαρίζει δωρεάν γνώση η ομάδα– να δώσει τα φώτα του και στον Μπενζεμά: «Τώρα που έφυγε ο Ρονάλντο, τρέχα γρήγορα στον Φέργκιουσον. Μην ασχολείσαι με Αντσελότι, με Μουρίνιο και με τους άλλους. Αν πας σε αυτούς, υπέγραψες την καταδίκη σου. Τρέχα γρήγορα στον Φέργκιουσον».
Μου φαίνεται, αγαπητέ αναγνώστη, ότι ο Γιώργος χαραμίζεται. Θα του πρότεινα να αναλάβει στον «Φίλαθλο» μια στήλη αντίστοιχη με της Μυρτώς Κοντοβά στην «Athens Voice», στην οποία θα συμβουλεύει ποδοσφαιριστές. Οι παίκτες θα του στέλνουν τα γράμματα με τα προβλήματά τους και εκείνος θα τα λύνει στο πιτς φιτίλι. Θα τους βάλει όλους στον σωστό τον δρόμο ο Γεωργίου, δεν το συζητώ…
Για το φινάλε σού κράτησα δροσερό Μεγαλέξανδρο Θεοφιλόπουλο, ο οποίος για άλλη μια φορά μάγεψε τα πλήθη περιγράφοντας τον αγώνα Ιταλία - ΗΠΑ. Ο «Θεοφιλό» κατ' αρχάς μάς ενημέρωσε ότι ο Μαρτσέλο Λίπι ξεκίνησε την ανανέωση της ομάδας. Ετσι, τερματοφύλακας της Ιταλίας πλέον είναι ο Γιανλουίτζι Μπουφόν, μακρινός εξάδελφος μάλλον του Τζανλουίτζι. Βγάζει μεγάλους γκολκίπερ τελικά το Μπουφονέικο…
Στο πρώτο τέταρτο του δεύτερου ημιχρόνου ο καλός μου άρχισε, για να περάσει πιο ευχάριστα η ώρα, να σκαρώνει αυτοσχέδια λογοπαίγνια με παρήχηση και ομοιοκαταληξία. Είπε συγκεκριμένα: «Να εδώ ο Μαρτσέλο Λίπι, ο οποίος βλέπει την εμφάνιση με μεγάλη λύπη, να και ο Γκρόσο, πήγε να κάνει εδώ το κόλπο γκρόσο». Μελώνω. Τι κρίμα να μην περιγράψει ο Μεγαλέξανδρός μου και το παιχνίδι της Βραζιλίας με την Αίγυπτο για να συνεχίσει το σερί του λέγοντας: «Και να ο Αμπουτρίκα, που δεν θα περιμένει ποτέ στην ουρά του ΙΚΑ». «Εδώ ο Λούσιο παίρνει από το στόμα του αντιπάλου τον άρτον ημών τον επιούσιον». Δεν είναι ένας μικρός Θεός;
Σμαράγδα Αμπουμπακαρύδι
Ερχεται στον ΠΑΟΚ έτοιμη να ανάψει φωτιές στον ανδρικό πληθυσμό της Τούμπας. Είναι βέβαιο ότι θα «σκουπίσει» ό,τι κινείται στον χώρο του κέντρου, προσφέροντας σιγουριά στην αμυντική γραμμή της ομάδας. Οι αντίπαλοι άλλωστε -όσο και αν το θέλουν- δεν θα προλαβαίνουν να έρθουν σε επαφή μαζί της. Μια ματιά της θα είναι αρκετή για να τους κάνει να λιποθυμήσουν πριν καν την πλησιάσουν.