Tα μπουμπούκια και τα μπουζούκια

Η Εθνική μπάσκετ Γυναικών τερμάτισε στην 7η θέση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, αφήνοντας πίσω της ορισμένες καλές ομάδες, όπως η Κίνα και η Νέα Ζηλανδία. Μάλιστα, μάζεψε αρκετό κόσμο στο κλειστό του Ελληνικού και χειροκροτήθηκε με θέρμη. Οι μετρημένοι στα δάχτυλα άνθρωποι του χώρου πανηγύρισαν και είπαν ότι «έρχονται καλύτερες μέρες», ότι «το γυναικείο μπάσκετ μπαίνει στον χάρτη».

Η ίδια Εθνική Γυναικών είχε πραγματοποιήσει σπουδαίες εμφανίσεις ένα χρόνο νωρίτερα στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, το οποίο έγινε επί ελληνικού εδάφους, στην Πελοπόννησο. Αγγιξε την πρόκριση στα προημιτελικά, αλλά την έχασε στις λεπτομέρειες. Οι μετρημένοι στα δάχτυλα άνθρωποι του χώρου πανηγύρισαν και είπαν ότι «έρχονται καλύτερες μέρες», ότι «το γυναικείο μπάσκετ μπαίνει στον χάρτη».

Η φετινή «βερσιόν» της Εθνικής ομάδας των Γυναικών κατόρθωσε να προκριθεί για πρώτη φορά στα προημιτελικά ενός Ευρωμπάσκετ με νίκες επί ομάδων κάποτε απλησίαστων: Τσεχία, Σλοβακία. Τα κορίτσια ηττήθηκαν στο νήμα από την Πολωνία και στην παράταση από τη διοργανώτρια Λετονία, ενώ γνώρισαν μία μόνο συντριβή (από την Ισπανία). Για να φτάσουν στα τελικά κέρδισαν πρωτιά σε έναν όμιλο που περιλάμβανε τη Σερβία, τη Βουλγαρία και τη Βέλγιο. Μία φορά και έναν καιρό δεν θα τολμούσαμε καν να ενοχλήσουμε τον άξονα που συγκροτείται από τις παραπάνω δυνάμεις του γυναικείου μπάσκετ. Σήμερα βλέπουν όλες τις πλάτες των Ελληνίδων.

«Ερχονται καλύτερες μέρες», ελπίζουν οι μετρημένοι στα δάχτυλα άνθρωποι του χώρου. «Το γυναικείο μπάσκετ μπαίνει στον χάρτη».

Αμ δε...

Πίσω στην Ελλάδα διεξάγεται κάθε χρόνο ένα πρωτάθλημα-κωμωδία, με ομάδες που διαλύονται στα μισά της χρονιάς, με προέδρους που εξαφανίζονται αφήνοντας τις αθλήτριες απλήρωτες, με συλλόγους που κατεβάζουν νεάνιδες-μπουμπούκια για να αντέξουν τα όποια έξοδα, με μηδενική προβολή, με ανυπαρξία χορηγιών, με αδειανές κερκίδες. Η Ομοσπονδία αναγκάστηκε να μειώσει τον αριθμό των ομάδων της Α1, την ίδια ώρα που ένας τουλάχιστον σύλλογος, o Αρης Χολαργού, λύνει τις διαφορές του στα δικαστήρια (λεπτομέρειες στο ωραίο σάιτ www.womba.gr). Τα κορίτσια που οδηγούν την Εθνική μας στα θαύματα των τελευταίων ημερών έριξαν μαύρη πέτρα πίσω τους: η Εβίνα Μάλτση αγωνίζεται στην πρωταθλήτρια Τσεχίας USK Πράγας έπειτα από ένα θαυμάσιο πέρασμα από το WNBA και η Στέλλα Καλτσίδου θα παίξει του χρόνου στη σπουδαία γαλλική Μπουρζ. Γιατί να καθίσουν να βράσουν στο ζουμί της Ψωροκώσταινας;

Σε χώρες όπου ο γυναικείος αθλητισμός αποτελεί μέγεθος συγκρίσιμο με τον ανδρικό, το στερέωμα αποπνέει υγεία και τα γήπεδα γεμίζουν με κόσμο και με ποιότητα: Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία, ΗΠΑ, αλλά και Ρωσία και Γερμανία και Πολωνία και Αυστραλία και Κίνα. Στην Ελλάδα οι αγώνες των γυναικείων πρωταθλημάτων διεξάγονται μεταξύ φίλων και συγγενών, εκτός αν βρουν τρόπο να οιστρηλατήσουν τίποτε ποδοσφαιροφιλάθλους σαν αυτούς του Πανιωνίου.

Ο Ελληνας, βλέπετε, παραείναι φαλλοκράτης για να πάει στο γήπεδο να δει γυναίκες. Τις θέλει στην κουζίνα ή έστω ανεβασμένες σε κάποιο τραπέζι στα μπουζούκια και στα κλαμπ της παραλιακής. Ο μπουζουκοκέφαλος...