Ούτε ένα χειροκρότημα για τον Γκούμα

Είναι σίγουρο ότι στις ημέρες μας δεν υπάρχουν πολλοί παίκτες, σημαίες σε μια ομάδα. Λίγο τα πολλά χρήματα, λίγο το marketing που έχει εισβάλλει για τα καλά στη ζωή του ποδοσφαίρου, έχουν δημιουργήσει αρκετές απρόσωπες ομάδες, οι οποίες δεν έχουν τον παίκτη ηγέτη.

Όχι απαραίτητα τον ηγέτη με τις αστείρευτες ποδοσφαιρικές ικανότητες αλλά αυτόν που κυριαρχεί με την παρουσία του και μόνο στα αποδυτήρια. Στους ελάχιστους λοιπόν που έχουν απομείνει, οι ομάδες οφείλουν να δείχνουν συμπεριφορά αντάξια της προσφοράς τους. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο Πέντραγκ Τζόρτζεβιτς σταμάτησε το ποδόσφαιρο ευτυχισμένος γιατί ο Ολυμπιακός και ο κόσμος του εκτίμησε την προσφορά του τα προηγούμενα 13 χρόνια.

Αντίθετα στον Παναθηναϊκό – για πολλοστή φορά – αδειάζουν χωρίς λόγο τον τελευταίο που έμεινε σε όλη του την καριέρα, κάτοικος Παιανίας. Η απόφαση να μην αποτελεί ο Γιάννης Γκούμας παίκτη του τριφυλλιού τη νέα περίοδο, λήφθηκε από τον Χενκ Τεν Κάτε και η διοίκηση έψαξε να βρει τις οδούς που θα οδηγήσουν στη λύση του προβλήματος. Ο κεντρικός αμυντικός των πρασίνων, πραγματοποίησε μια μέτρια χρονιά, η οποία σίγουρα δεν άφησε ικανοποιημένο ούτε τον ίδιο. Αδιαφορία πάντως εντός αγωνιστικού χώρου δεν έδειξε σε καμία περίπτωση. Ακόμα και μέσα στο Μαδριγάλ, όπου ήταν σε πολύ κακή βραδιά έψαχνε με πείσμα σε ολόκληρο το πρώτο 45λεπτο να βρει τα πατήματά του. Στο ΟΑΚΑ φέτος σε μια αναμέτρηση, τραυματίστηκε στο γόνατο και δευτερόλεπτα πριν γίνει αλλαγή, έκανε σπριντ στο ταρτάν για να δει αν μπορεί να συνεχίσει αλλά ίσα-ίσα που μπορούσε να περπατήσει.

Ο Γκούμας δεν είναι πολύ χειρότερος από τους υπάρχοντες κεντρικούς αμυντικούς της ομάδας. Σίγουρα δεν θα μπορούσε να αποτελέσει λύση 11αδας αλλά με το συμβόλαιό του να λήγει σε ένα χρόνο, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να τον κρατήσει έστω και για τον πάγκο σε κάποια ματς όπου η εμπειρία του θα μπορούσε να βοηθήσει. 12 μήνες απέμεναν. Τόσο μεγάλο βάρος θα ήταν για την ομάδα;

Το χειρότερο όλων είναι ότι ο Γκούμας δεν θα έχει την ευκαιρία να δεχθεί για μια τελευταία φορά το χειροκρότημα του κόσμου, ο οποίος τον έβλεπε τα τελευταία 15 χρόνια μόνο με την πράσινη φανέλα. Κίνηση που μάλλον τελικά αποτελεί τακτική του συλλόγου…