Κλίμακα Ρίχτερ

Οι υποψήφιες μεταγραφές του Παναθηναϊκού, που καθεμία έχει τη δική της χάρη, τη δική της γλύκα και τη δική της λογική του παραλόγου, πρέπει πλέον να μπαίνουν σε συγκεκριμένα καλούπια: μια Παναθηναϊκή Κλίμακα Αξιών. Δηλαδή να οριοθετούμε τη θέση ανάμεσα στον «πράσινο γίγαντα» που τίμησε τη θέση και τον «πράσινο νάνο» που την ντρόπιασε και να τοποθετούμε ανάλογα το μεταγραφικό μας βασανάκι:

• Κώστας Κατσουράνης - Ορλάντο Ενχελααρ:

Κατηγορία: αμυντικό χαφ
Γίγαντας: Αγγελος Μπασινάς
Νάνος: Φλάβιο Κονσεϊσάο

Ο Παναθηναϊκός εδώ και 10 δέκα χρόνια ψάχνει ένα νέο Μπασινά. Εναν αμυντικό χαφ που δεν ντρέπεται να κάνει τάκλιν, δεν σιχαίνεται να μαρκάρει, μπορεί να βγάλει μια κάθετη μπαλιά της προκοπής, εκτελεί αρκετά καλά τα στημένα και με την παρουσία του βοηθάει τον διπλανό του να πάρει περισσότερες επιθετικές πρωτοβουλίες. Εδώ είναι που πετάγεται κάποιος και φωνάζει δυνατά το όνομα «Μάτος». Στα καπάκια του λέω «κάτσε κάτω, σε παρακαλώ», διότι όσα ξέρει ο νοικοκύρης Τεν Κάτε δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Για τον Φλάβιο δεν χρειάζεται να μιλήσω, με έχει προλάβει το ΚΑΠΗ Κορυδαλλού.

Ο Κατσουράνης μέχρι σήμερα φερόταν ως σιγουράκι, αλλά αν ισχύει το δημοσίευμα της «Bild» για την πρόταση των 3,5 εκατομμυρίων για τον σχεδόν δίμετρο Ολλανδό, αυτό σημαίνει αυτόματα ότι του Κατσουράνη χαλάει. Πάντως, μιλάμε για δύο παίκτες με ίδια ηλικία, μεγάλη εμπειρία, αρκετές συμμετοχές στις εθνικές, με το δικό μας παλικάρι καλύτερο δημιουργικά και τον Ολλανδό περισσότερο κόφτη. Εκτός αν γίνει το κόλπο γκρόσο κι αποκτηθούν και οι δύο, διότι μπορεί να θέλουμε εξάδα αμυντικών χαφ στο ρόστερ. Παναθηναϊκή Κλίμακα Αξιών: το Μπασινίζειν εστί φιλοσοφείν. Ναι είτε στον έναν είτε στον άλλον.

• Χούλιο Κρουζ
Κατηγορία: στράικερ
Γίγαντας: Κριστόφ Βαζέχα
Νάνος: Ροντρίγκο Σόουζα

Ούτε στην Ελούντα δεν αφήνουμε αυτό το παλικάρι να ηρεμήσει, αλλά χαλάλι του: ο Κρουζ θέλει ΠΑΟ, με άλλα λόγια θέλει συμβόλαιο που θυμίζει γάμο σε διάρκεια και πακέτο Ντελόρ σε μέγεθος. Ο Μπομπό, φυσικά, ακόμα «παίζει» (προφανώς beach soccer), ο Ολιβέιρα απασχολεί (σαν κλεμμένο παπάκι), ο Γκραφίτε είναι υπό σκέψη (σκέφτονται πόσο ακριβός είναι), ο Αλμέιδα προτάθηκε (στη λογική «αν δεν μπορείς τον Πιζάρο, τότε πάρε τον αναπληρωματικό του κι αν όχι αυτόν, τον αναπληρωματικό του αναπληρωματικού του, δηλαδή τον Σανόγκο») και ο Σαβιόλα συζητήθηκε (αλλά μας απέρριψε για «τεχνικούς λόγους»). Ο Χούλιο σίγουρα δεν είναι Ροντρίγκο Σόουζα. Αλλωστε, κανείς δεν είναι. Σίγουρα δεν προλαβαίνει να γίνει Βαζέχα. Αλλωστε (μάλλον), κανείς δεν θα γίνει.

Παναθηναϊκή Κλίμακα Αξιών: λόγω αξίας φεύγει πολύ μακριά από Ροντρίγκο και θα ζύγωνε προς Βαζέχα μεριά. Αλλά λόγω ηλικίας παρκάρει κάπου ανάμεσα.

• Σεντρίκ Καντέ
Κατηγορία: σέντερ μπακ
Γίγαντας: Ρενέ Χένρικσεν
Νάνος: Big Joe Ενακαρίρε

Το ξέρω ότι είναι άδικο να αποκαλείς ένα παλικάρι σαν τα κρύα τα νερά «νάνο», αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Τζόζεφ Ενακαρίρε μάς πλήγωσε περισσότερο κι απ' τον τραυματισμό που πλήγωσε το πόδι του. Ο Σεντρίκ Καντέ, για να επιστρέψουμε στο θέμα μας, έρχεται στην ίδια ηλικία που ήρθε κι ο Ρενέ, στα 29. Κι εδώ τελειώνουν τα κοινά τους χαρακτηριστικά: από το Μάλι ο ένας, Δανός ο άλλος. Αριστεροπόδαρος ο πρώτος, δεξιοπόδαρος ο δεύτερος. Μαύρος και νταβραντισμένος ο πρώτος, άσπρος και στα όρια του Βησσαρίωνα ο δεύτερος. Τι είναι τελικά ο Σεντρίκ Καντέ; Ο νέος Γιακούμπ λόγω αριστερού ποδιού; Ο νέος Κυργιάκος λόγω δύναμης; Ο ιδανικός παρτενέρ του Λουκά λόγω έφεσης στις αερομαχίες; Οπως έχουν πει σοφά και οι Asia, only time will tell.
Παναθηναϊκή Κλίμακα Αξιών: δεν ξέρω/δεν απαντώ.

• Μίλαν Γιοβάνοβιτς
Κατηγορία: αριστερό χαφ
Γίγαντας: Γιώργος Καραγκούνης
Νάνος: Ρούντολφ Σκάτσελ (ή ο Αντρέας Ιβανσιτς, σύμφωνα με τον κόουτς)

Ναι, συμφωνώ, ο «Κάρα» δεν είναι κλασική περίπτωση αριστερού χαφ. Ούτε θα κρατήσει ποτέ τη θέση του, ακόμα κι αν του βάλεις δίπλα ένα λυσσασμένο ροτβάιλερ για να μην τολμήσει να συγκλίνει. Θα το τολμήσει κι ό,τι γίνει. Σύμφωνοι, ο Σκάτσελ δεν ήταν τόσο κακός. Αλλά, αφενός, ενώ ξεκίνησε καλά, στην πορεία ξεφούσκωσε σαν μπαλόνι με τον Γουίνι σε παιδικό πάρτι. Αφετέρου, ο Κόλκα ήταν σαφώς καλύτερος, ο Ρομέρο δεν μπορεί να κριθεί διότι δεν ήταν ποτέ αριστερό χαφ, ούτε φυσικά ο Παντελής Κωνσταντινίδης, ο Νίκος Σπυρόπουλος, που έχει παίξει λιγοστές φορές τη θέση, ή ακόμη ο Φίλιππος Δάρλας (για πολύ ψαγμένους), που έχει κάνει μια-δυο guest εμφανίσεις κάπου εκεί.

Δυστυχώς, ούτε ο λατρεμένος Μάρκους Μινχ, που ήταν απλώς ένα μπακ που ήξερε τόσο πολλή μπάλα που στις προωθήσεις και τις σέντρες του θύμιζε τον Οφερμαρς στα καλά του. Εν πάση περιπτώσει, ο σχεδόν ανέφικτος στόχος που λέγεται Γιοβάνοβιτς, απ' τη στιγμή που ο ποιοτικός Ιβανσιτς δεν υπολογίζεται και ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος μπορεί να είναι πολλά καλά πράγματα αλλά όχι αριστερό χαφ, μοιάζει τέλεια περίπτωση. Γι' αυτό και κοστίζει όσα κοστίζει και ζητάει όσα ζητάει.

Παναθηναϊκή Κλίμακα Αξιών: θα μας κάνει να ξεχάσουμε τον Καραγκούνη. Που λέει ο λόγος...