Σαν να ήταν στον Rock FΜ…

Eπαιζε τις μουσικές του σαν να ήταν στον Rock FΜ. Από την πρώτη μέρα που τον γνώρισα, πάνε κοντά έντεκα χρόνια, αναρωτιόμουν τι δουλειά έχει αυτό το παλικάρι με τους τρελούς των αθλητικών. Μου 'λεγε ιστορίες για τον Μπατατούδη, το Seven, το πώς του 'χουν φάει ένα σωρό λεφτά δεξιά κι αριστερά και με ρώταγε τι τύπος είναι ο Ζουμπουλάκης –την Παρασκευή ή την Πέμπτη καθυστερούσε λίγο να φύγει κι έμενε μέχρι τις δωδεκάμισι για να τον ακούσει: ήταν αυτό που σε αυτόν τον σταθμό των πολλών φίλων έμοιαζε να είναι το μόνο κομμάτι του προγράμματος που τον ενδιέφερε.

Στην κονσόλα έμοιαζε βασιλιάς και μπορούσε να σου βρει οτιδήποτε: νόμιζες ότι τα είχε φτιάξει όλα μόνος του. Κι έπαιζε τα ψαγμένα του χωρίς κανένας να τον ενοχλεί: την έβρισκε στους ήχους του και ήθελε να σε πείσει για τη μουσική του. Οι καλοί ακροατές, αυτοί που παρακολουθούν τον σταθμό χρόνια, όταν ήταν αυτός στην κονσόλα το καταλάβαιναν –κάποιοι το Σάββατο το πρωί τον περίμεναν: οι μουσικές του ήταν η ανάσα τους στον ωκεανό της φλυαρίας που τους βάζουμε καθημερινά να ταξιδεύουν.

Οχι, δεν ήταν φίλος μου. Ποτέ δεν θυμάμαι να βγήκαμε για φαγητό ή να κάναμε πλάκες ή να πιάναμε κουβέντα για γνωστούς κι εχθρούς ή να δίναμε ραντεβού για το βράδυ. Ηταν όμως ένας εξαιρετικός άνθρωπος από αυτούς που θέλουν να κάνουν μια δουλειά όσο καλύτερα γίνεται, που δεν φλυαρούν, δεν πειράζουν, δεν κουράζουν. Πολλές από τις ιστορίες του τις έμαθα χθες: οι ευγενικοί άνθρωποι δεν κάνουν τα προσωπικά τους θέματα συζήτησης μεταξύ συναδέλφων –έχουν πάντα μια δουλειά να κάνουν και δεν ξοδεύουν τον χρόνο τους. Απορώ πώς ο χρόνος του συγκεκριμένου ανθρώπου τέλειωσε τόσο γρήγορα...

Θα τον θυμάμαι ως ένα υπόδειγμα επαγγελματία. Ακόμα και τώρα δεν μπορώ να γράψω το όνομά του αν δεν πω όλη τη φράση: στην κονσόλα του ήχου ο Αντώνης Μπόκτορ...

Μια φορά κι έναν καιρό πήγαμε στη Ρεάλ

Είδα τις φωτογραφίες του Κώστα Αντωνίου με τον Στέφανο Ησαΐα στη Μαδρίτη καθώς ετοιμάζονταν να μπουν στα γραφεία της Ρεάλ Μαδρίτης. Αυτό που έχω να πω είναι ότι ο Ησαΐας είναι έτοιμος να αναλάβει θέση στη «Βασίλισσα»: στη φωτογραφία μοιάζει να συνοδεύει τον μάνατζερ του ΠΑΟ σαν να είναι ο οικοδεσπότης του ραντεβού! Μόνο που αυτό καθαυτό το ραντεβού ανάθεμα κι αν το κατάλαβα.

Eίναι θεμιτό για κάθε τεχνικό διευθυντή να θέλει να ανοίξει την πόρτα της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Ιλια Ιβιτς, όταν πήγε πριν από δύο καλοκαίρια στη Μαδρίτη, δεν το 'κανε απλώς για να πάρει τον Ραούλ Μπράβο, αλλά επειδή θεωρούσε ότι μια δουλειά με τη Ρεάλ είναι αρκετή για να ανοίξουν κάποιες πόρτες και να σε πάρουν στα σοβαρά οι υπόλοιποι. Λίγοι ξέρουν π.χ. ότι ο Πέτζα Μιγιάτοβιτς, τότε τεχνικός διευθυντής της «Βασίλισσας», είχε κάνει ένα καθοριστικό τηλέφωνο στους μάνατζερ του Γκαλέτι για να τους εγγυηθεί τη σοβαρότητα της πρότασης του Ολυμπιακού.

Τον Γκαλέτι ο Ολυμπιακός τότε τον είχε πλησιάσει έξι μήνες πριν τον αγοράσει, αλλά τον Δεκέμβρη η κίνηση του Τάκη Λεμονή (εξώφυλλο στον «Πρωταθλητή» για του λόγου το αληθές...) δεν είχε βρει υποστήριξη. Στον Ολυμπιακό δεν έλειπαν τα χρήματα –τα ίδια ήταν– αλλά ο άνθρωπος που θα πει τον καλό λόγο: ο Ιβιτς στο πρόσωπο του Μιγιάτοβιτς είχε βρει τότε τον καλύτερο για την απαραίτητη σύσταση.

Χειρότερη

Το κακό στην περίπτωση του ΠΑΟ είναι ότι η στιγμή που επιλέχθηκε για να γίνει το ταξίδι ήταν μάλλον η χειρότερη. Διάβασα σε δυο-τρεις εφημερίδες αντικρουόμενες λεπτομέρειες για το ποιος έκλεισε το ραντεβού με τους Μαδριλένους, πότε αυτό κλείστηκε και με ποιον έγινε τελικά.

Δεν θα μπω στον κόπο να μελετήσω εκδοχές που παραπέμπουν σε αστυνομικά μυθιστορήματα και δεν αμφισβητώ –για να αποφύγω τυχόν παρεξηγήσεις– την πληροφόρηση κανενός. Απλώς χρησιμοποιώ την κοινή (μου) λογική και λέω ότι μάλλον πήγανε οι άνθρωποι του ΠΑΟ σε λάθος ώρα.

Πέρεθ

Για σκεφτείτε το λίγο. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει ένα νέο πρόεδρο, τον δοκιμασμένο στη σπατάλη Φλορεντίνο Πέρεθ, και λειτουργεί σαν να είναι η κεντρική τράπεζα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, κάνοντας ενέσεις ρευστότητας στις ευρωπαϊκές αγορές.

Πριν από τρεις μέρες έδωσε 70 εκατ. ευρώ για τον Κακά και αμέσως μετά 30 εκατ. για τον Βίγια. Προχθές έκανε και την τελική πρόταση στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για τον Κριστιάνο Ρονάλντο και από σήμερα ξεκινά διαπραγματεύσεις μαζί του για να πετύχει αυτό που μοιάζει να είναι η μεταγραφή του αιώνα. Σε μια τέτοια στιγμή που το επιτελείο της κάνει deals που αγγίζουν τα σύνορα της φαντασίας αναρωτιέμαι τι πιθανότητες είχε ο Αντωνίου να βρει όχι τον Βαλντάνο, αλλά μια τηλεφωνήτρια να του δείξει την πρέπουσα προσοχή!

Υποθέτω ότι, επειδή οι άνθρωποι της Ρεάλ είναι ευγενικοί και επειδή το όνομα του ΠΑΟ έχει ένα κύρος, όλο και κάποιος σοβαρός θα τους άκουσε. Ομως η πιθανότητα να ασχοληθεί αυτός ο κάποιος στα σοβαρά με αιτήματα δανεισμών, ενώ η εταιρεία Ρεάλ έχει βγάλει από το χρηματοκιβώτιό της 180 εκατομμύρια ευρώ για τρεις μεταγραφές αυτές τις ώρες, είναι ανύπαρκτη. Τηρουμένων των αναλογιών, είναι σαν να έχεις πάει στον Σπανό την ώρα που αυτός καμαρώνει για το νέο ΒΜW Χ5 και να ψάχνεις υπάλληλο να σου δώσει δανεικό ένα μεταχειρισμένο μηχανάκι. Θα σου πουν ευγενικά «έλα σε λίγο καιρό»...

Δύσκολες

Ο ΠΑΟ χτυπάει μεγάλες και δύσκολες πόρτες. Ομως καλό θα ήταν να έχει και μια σχετική γνώση όχι μόνο των τρόπων αλλά και των συνθηκών. Αν π.χ. ο ΠΑΟ θέλει τον Ντρέντε, μου φαίνεται πολύ λογικό να πήγαινε στη Μαδρίτη ο Ολλανδός Τεν Κάτε να συζητήσει με τον συμπατριώτη του –είχε μάλλον μεγαλύτερες πιθανότητες να τον πείσει.

Ομως ο Τεν Κάτε γνώριζε, φαντάζομαι, ότι και την προσοχή των Ισπανών δεν θα έχει στη συγκεκριμένη στιγμή και ότι ο παίκτης είναι δύσκολο να πάρει το αίτημά του στα σοβαρά, όταν πριν από λίγες μέρες τον ζήτησε η Γιουβέντους και όταν ο επίσης συμπατριώτης του Φαν Χάαλ τού λέει να κάνει λίγη υπομονή για να τον πάρει στην Μπάγερν Μονάχου. Αν αυτές οι ομάδες δεν βιάζονται, δεν είναι διότι είναι λιγότερο έξυπνες από τον ΠΑΟ, αλλά διότι γνωρίζουν ότι τώρα με τη Ρεάλ δεν μπορείς να συζητήσεις για να της πάρεις παίκτη: πρέπει να κάνεις υπομονή να ολοκληρώσει το κρεσέντο της και μετά.

Υπομονή

Αυτή η μαγική λέξη «υπομονή» είναι για μένα το κλειδί. Το φετινό ευρωπαϊκό παζάρι είναι το πιο δύστροπο που 'χει γίνει, μια και απουσιάζουν τα χρήματα. Για την ώρα ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει στην Ιταλία και στη Γερμανία –οι υπόλοιποι παρακολουθούν και περίμεναν, όπως σας έχω ξαναγράψει, τον Πέρεθ. Θα γίνουν μεταγραφές από όλους, αλλά αφού προηγουμένως γίνουν οι πρέπουσες πωλήσεις κι αυτό ίσως πάρει καιρό. Επειδή υπάρχουν σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, είναι βέβαιο ότι τον Αύγουστο θα προκύψουν και πολύ ενδιαφέρουσες περιπτώσεις –το θέμα είναι ποιος αντέχει μέχρι τότε.

Μετράνε

Ο ΠΑΟ έχει μπροστά του προκριματικά στο Τσάμπιονς Λιγκ. Κι έχει δημιουργήσει και την εντύπωση ότι θα κάνει μεταγραφές που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα. Τα 20-25 εκατομμύρια ευρώ είναι ικανά να τραβήξουν όλους τους μάνατζερ της γης. Για τη Ρεάλ είναι απλώς η προκαταβολή του Κακά. Μάθημα πρώτο: πάμε εκεί που τα λεφτά μας μετράνε...

Να χαρούν όλοι

Μου λένε ότι το λέει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί τον τελευταίο καιρό στη Σαλονίκη ο απερχόμενος πρόεδρος του Αρη, Λάμπρος Σκόρδας. Τι λέει; Οτι ο ΠΑΟΚ δεν έχει πληρώσει ποτέ ΦΠΑ στο κράτος και επί των ημερών του Ζαγοράκη. Και ότι ο ίδιος (ο Λάμπρος) όταν το έμαθε αποφάσισε να σταματήσει να πληρώνει και τον ΦΠΑ του Αρη κι αυτός ήταν ο βασικός λόγος που η ομάδα δεν μπορούσε να εισπράξει τα χρήματα της τρίτης δόσης του τηλεοπτικού συμβολαίου από την ΕΡΤ!

Δεν ξέρω αν όλα αυτά ισχύουν. Αν ισχύουν, καλό θα ήταν να σταματήσουν να πληρώνουν ΦΠΑ όλοι. Να χαρεί και το Υπουργείο Οικονομικών, που θέλει να δει τα έσοδα του κράτους να αυξάνονται...